Nick Altena schreef op maandag 18 augustus 2008, 1:55:


Je hebt wel gelijk Nick,als je nooit angst hebt gekend weet je niet wat het is nee...
Totdat het moment er is en je het zelf gaat meemaken en dan beseft wat een ander misschien heeft ervaren.
Niemand kent hier elkaar echt.
Ieder heeft zijn leven en momenten die je nooit vergeet.
Vreselijke herinneringen die je nooit meer wenst mee te maken.
Heeft een dier dit ook?????.
Hoe erg moet het zijn geweest voor dier dat hij uit angst nooit meer iets 'verkeerd ' doet of niet luisterd naar de baas of als de dood is zijn baas uit het oog te verliezen.??.

Wij hebben 4 honden waarvan een carn terrier,ook jackrussel gehad en een soort spinoon en 3 keeshonden,tevens nog keeshondje gehad vroeger.
Wat mij opvalt is dat onze keeshonden (SPITSEN),mannen en vrouwens ons altijd volgen en nooit zomaar aan de wandel gaan.
Houden oogcontact en waar wij zitten liggen hun,bijvoorbeeld voor de w.c. deur.
Ook onze keeshond van marktplaats die zogezegd onbehandelbaar is en niet uitgelaten kan worden,vals tegenover andere mensen en honden.
Vanaf de eerste dag een wereldhond!!!!!.

De terriers daarintegen zijn heel anders,gaan meer hun eigen gang en kunnen je een soort negeren maar willen je wel dwingen bepaalde handelingen te verichten waar je dan net even geen tijd voor hebt.
Vroeger met de spinoon was wandelen in het bos in Ermelo,ergens langs het bospad je hond te zien lopen die wel presies wit waar wij waren maar hij liep niet zoals de keeshond bij ons uit zichzelf.
Duidelijk was zijn jachtinstinkt.
Verder heerlijk beest en vandaar nu toch ook weer terrier.

Al onze honden waren afgedankt,of als zwervers in Spanje(kees en spinoon).
En jackrussel,grote keesen en kleine kees met lichamelijke problemen.
Ze voelen je liefde voor hun persoontje en zijn je trouw.

Zelf zou het mij niets verbazen als de vorige eigenaars die onze hondjes zwaar hebben mishandeld(geschopt aan balletjes,zoals dierenarts nog nooit had meegemaakt!!!) op een dag hier zouden komen dat de stakkers gewoon met ze mee zouden gaan als ze ze zouden roepen????!!.

Christel Provaas schreef op maandag 18 augustus 2008, 15:49:


De explosie die Tekla heeft laten zien was na 5 a 10 minuten lopen aan een lange lijn.Ze mocht toen niet zelf meer bepalen wat er gebeurde , en daar probeerde ze onderuit te komen.
Dit was voor haar de eerste keer , en toen heeft ze 2 achterbenen gebruikt.
Dit hebben we opgevat als echt gerichte aanval , want het was raak.
Sinds die tijd ben ik iets voorzichtiger...en beducht op eventuele explosies...

Gr Esther