stumperd schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 14:52:
>
> Hoi Herman,als ik jouw verhalen zo lees over Veldre heb ik het
> idee dat je ongemerkt haar het gevoel geeft dat je teveel wilt.
>
> Kun je haar wel gewoon pakken of loopt ze voor je weg?.
>
> Conny
Het negeren heb ik ook al uitgeprobeerd maar het doet haar niks.
Het feit dat ik "vriendjes" maak met de andere paarden had tot resultaat dat ze zich nog meer ging afsluiten voor mij.
Tijdens mijn observatieweek op de Poedertoren ben ik 10-tallen keren per dag de wei ingegaan. Ik begroet altijd alle paarden. Het eerste paard dat me tegemoed komt wordt ook eerst begroet, maar ik stap daarna wél bewust op Veldre toe. Dit lijkt te werken.
De laatste dagen begon ze me toch schuchter te volgen wanneer ik nog maar gewoon de wei passeerde.
Veldre heeft in haar voorbije leventje véél te weinig mensen echt gekend, zijnde: de manègehouders en diegene die haar zadelmak heeft gemaakt, Evelien met haar ouders, Eddy en de mensen van de Poedertoren en mezelf met dochter Jolien.
Je kan Veldre's ervaringen met mensen herleiden tot een groepje van amper 10 mensen. Er hebben in totaal ook niet meer dan slechts 5 mensen écht op Veldre gereden.
Aanvankelijk konden we haar niet pakken. Daar hebben we maanden op getraind totdat dat probleem verholpen was. Maar enkele weken geleden begon het verhaaltje van vooraf aan. Nu kunnen we haar weer gewoon benaderen, touwhalster aandoen en Veldre loopt gewoon met ons mee.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"
------------
