Christel Provaas schreef op donderdag 21 augustus 2008, 15:18:


Kan best maar dan kies ik nog steeds voor een hondentype die hier minder "last" van hebben en dan kan ik in de opvoeding dus lekker wat steken laten vallen omdat mijn Dalmaat echt niet snapt dat je achter een konijn aan moet rennen.
En je ontkomt er ook niet aan dat de ene hond als pup al "opjacht" gaat terwijl er bij een andere dit veel minder aanwezig is en dan kies ik dus voor die hond die dat vanuit de genen veel minder aanwezig heeft zitten dan de hond die vanuit de basis dit wel doen.
Als je 10 verschillende hondenrassen op een rij zet met exact dezelfde opvoeding dan zitten hier honden bij die een sterk jachtinstinct hebben en honden die dit missen daar er binnen de verschillende rassen op verschillende dingen is geselecteert.
Deze selectie is niet afkomstig van mij als hondenbezitter maar vanuit het jarenlang fokken binnen de richtlijnen van een stamboek.

Maar je hebt helemaal gelijk, mijn honden zijn eigenlijk niet opgevoed, ze zijn zoals ze zijn en daar kan ik heel erg goed mee leven zolang ze maar niet aan de loop gaan ect ect en dat doen ze dus ook niet omdat het niet het type hond is om dit te doen.

Peter Donck schreef op donderdag 21 augustus 2008, 15:37:


Echte Spanjaarden zijn kleiner dan Achal Teke's dus dichter bij de grond. Maar vooruit, hun ruiters wellicht ook.
Het paard uit je filmpje heeft beslist moeite met het coördineren van zijn achterbenen, er zit hier en daar nogal een faux pas in. Ik kan me voorstellen dat dit met de lengte van de benen in combinatie met de verzamelingsgraad te maken heeft. En anders moeten ze nog even dooroefenen.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 21 augustus 2008, 14:52:


De algemene opine was dat een paard niets extra's zou doen voor een voerbeloning. Het staat misschien nog wel op deze site ook.
Omdat hij nooit zou hoeven zoeken naar zijn voer. Ik meen zelfs dat jij zoiets niet al te lang geleden ook nog geschreven hebt.
Ik ben er tamelijk van overtuigd, hoewel nog nooit geprobeerd , sterker nog, ik weet bijna zeker dat het zou kunnen. Ik heb het wel al met hooi gedaan.
Het is namelijk niet alleen de smakelijkheid van voer het is de beloning en de weg daar naar toe.
Allereerst de secundaire beloning van de click en daarna de primaire beloning van in mijn geval een paar havertjes ( en dan bedoel ik ook maar een paar korreltjes, (want je weet Zeeuwen ben zuunig, volgens Ollanders)
En als ik bix vast heb is het 1 bixie, als het muesli is, zie je het amper liggen in m'n hand.
Als ik gras uit m'n zak zou halen gaan ze daarvoor, als ik maar goed genoeg ben.
Het spel is belangrijker dan de knikkers Eddy!

Piet
Training is a mechanical skill

Peter Donck schreef op donderdag 21 augustus 2008, 14:22:


Hoe vindt je de filmpjes weer Peter!.
Bedoel je darmee de langbenige paarden of iets anders?.

Piet schreef op donderdag 21 augustus 2008, 14:32:


O.K. Piet ,bedankt!!

Spirithorses schreef op donderdag 21 augustus 2008, 15:33:


Lijkt MIJ dat je er beter voor kan zorgen dat iedereen , dus ook kinderen, gewoon met wat dan ook in de hand die wei kan binnengaan.
Loop je ook geen risico meer.

Ook over dat anders-denkende wat je aanhaalt ben ik het niet met je eens.
Je gooit alles weer op ene hoop , zoals hier vaker gebeurd op PN.

Als klein voorbeeld zal ik Moon nemen:

De afgelopen week heb ik midden tussen de andere paarden ons Moon 2 appels in stukken staan voeren waarin gedeeltelijk de pillen verstopt zaten en 2 spuiten aan weerskanten in de nek staan geven , zonder hem vast te zetten ,
Gewoon los in de wei terwijl ook de andere daar vrij rond omheen lopen en tijdens mijn werkzaamheden niks kregen.

Moon is zeker niet de leider van de kudde , op geen enkele manier , staat ergens onderaan de ladder.

Alleen Moon heb ik clickerwijs gemaakt en de rest niet.(geen van allen zijn nml. MIJN paarden)

Geen andere "kunstjes" aangeleerd dus op deze manier trainen voor spier-training of wat dan ook.
Dit clickerwijs maken heb ik echter heel bewust gedaan om het vertrouwen tussen ons degelijk op te bouwen van wegen de medicatie die hij vorig jaar ook al moest hebben.(en dat heeft nu nog nut zo blijkt)
Bij Moon wordt het clickeren overigens ook maar sporadisch onderhouden.

De enige keren dat ik daar kom is om ze te verzorgen (medicatie toedienen) , ze bij vakanties hooi en water te geven en ze evt. van of naar een stal te brengen.
Daarnaast doe ik de hoeven van deze paarden.
Ik train met geen enkel van deze paarden.
Dit omdat de mensen waar ze bij horen wat anders omgaan met hun dieren dan ikzelf. (die geven bijv. wel eens een tik met een zweep , rijden met bit en spoor , gebruiken deken en stal en zelfs biks enz.enz.)
Het zijn dus precies die anders-denkende mensen waar jij het over hebt.
Hun keus...maar ik wil het liever niet zien of trainen op die manier.

Hoe kan ik dan , als redelijk vreemde in die groep toch dit soort dingen doen ?
Nou.... vertel het me maar dan , want geen enkel dier is lastig geweest , hoogstens nieuwschierig wat ik aan het doen ben.
Moon werd zelfs ge-groomd toen ik de spuit erin drukte of een appel gaf.

Realist schreef op donderdag 21 augustus 2008, 15:41:


Je reageert een beetje pikkig maar ik bedoelde het niet pikkig!
Er zijn honden die aan de loop gaan en niet luisteren, dat zijn wanneer we op jachthondenterrein blijven- doorgaans de honden die in de vossenbouw of op het zweetspoor zelfstandig moeten functioneren. Een meutehond als bv een beagle is moeilijker gehoorzaam te krijgen, omdat hij zelfstandig zonder veel tussenkomst van de baas in een hondengroep een vossenspoor nagaat. Een ruwhaartekkel graaft vossen en konijnen uit en heeft dus ook behoorlijk veel eigen initiatief, dit heet in mensentaal: eigenwijsheid.
Een staande of apporteerhond is juist gemakkelijker gehoorzaam te krijgen omdat hij gefokt is voor het werken 'onder het geweer' heet dat geloof ik, in elk geval onder continu appel van de jager, hij loopt ernaast en wacht tot hij een opdracht krijgt. Intussen houdt hij natuurlijk zelf ook zijn ogen, oren en neus gespitst. Zo'n jachthond heeft veel meer will to please dan een meute- of bloedhond. Een jachthond zal gerust wakkerder worden van het werk in het veld, maar dat wil niet zeggen dat juist een jachthond van nature het konijn wil grijpen. Elke hond wil van nature wel een konijn grijpen.

Juist omdat een staande of apporteerhond zoveel will to please heeft en mensgericht is, wordt hij ook veelvuldig gebruikt als hulphond of blindengeleidehond. Dat zou echt niet kunnen als zijn jachtinstinct hem zo dwars zat. Daar ga je met je rolstoel over de kluiten! (sorry).

Dat was de kern van mijn verhaal!

Een vriendin met een viszla heeft geen problemen met ongewenste jachtinitiatieven. De hond heeft nooit jachttraining gedaan, het apporteren of voorstaan is nooit aangemoedigd, dus hij functioneert uitstekend als gezelschapshond en kan probleemloos mee op buitenritten. Voordeel is dat er veel will to please in zit, dus met de gehoorzaamheid zit het wel snor.

Zoals de titel zegt, vraag ik mij af wat een goede gezonde voedselbeloning kan zijn bij het clickeren.
Mijn paardjes staan 24/7 buiten, staan volledig op hooi, gedroogd gras en uiteraard weidegang.
Geen krachtvoer meer en niets meer met toevoegingen.
Nou vraag ik me dus af, wat kan ik als voedselbeloning geven.
Wortel=suiker
Paardensnoepjes=melasse
Grasbrok zou kunnen, maar is te gek om een zak van 20 kilo aan te schaffen voor een beloning.

Daarbij hebben beide paardjes hun problemen, Ollie heeft chronisch diarree en Trigger heeft cushing met complicaties.

Graag jullie mening en meedenken gevraagd.

Christel Provaas schreef op donderdag 21 augustus 2008, 15:01:


Ja Christel,dat is zeker....ik heb helaas de proef niet op t.v. gezien want bij ons zag je alleen de Nederlandse ruiters en de Duitse,de rest was niet eens belangrijk.

Kun je je nog van paar jaar geleden die schimmel voor geloof Frankrijk herinneren die later zijn/haar been brak die liep ook zo mooi maar mocht ook niet winnen.

Esther schreef op donderdag 21 augustus 2008, 15:03:


Oh,heb ik het over het hoofd gelezen sorrie
Conny

Piet schreef op donderdag 21 augustus 2008, 16:02:


Niet helemaal mee eens Piet
Als jij steeds met een voer-beloning aan komt die niet lekker gevonden wordt door je paard zal i gras gaan kiezen.(er is geen uiteindelijke motivator meer)
Als je gras als beloning wil geven zal je daarnaast nog een juiste keus moeten maken tussen de lekkere en niet lekkere grassprieten...doen ze zelf ook
Neem je een verkeerde pol gras wordt het niet gevreten.

Daarnaast denk ik dat het niet alleen maar om de beloning gaat.
Een paard wil nmm. best met mensen samen "spelen" en dit is een manier die het paard wel aan staat en begrijpt !
Beter begrijpt dan het wijken voor druk !