Realist schreef op donderdag 21 augustus 2008, 15:41:


Je reageert een beetje pikkig maar ik bedoelde het niet pikkig!
Er zijn honden die aan de loop gaan en niet luisteren, dat zijn wanneer we op jachthondenterrein blijven- doorgaans de honden die in de vossenbouw of op het zweetspoor zelfstandig moeten functioneren. Een meutehond als bv een beagle is moeilijker gehoorzaam te krijgen, omdat hij zelfstandig zonder veel tussenkomst van de baas in een hondengroep een vossenspoor nagaat. Een ruwhaartekkel graaft vossen en konijnen uit en heeft dus ook behoorlijk veel eigen initiatief, dit heet in mensentaal: eigenwijsheid.
Een staande of apporteerhond is juist gemakkelijker gehoorzaam te krijgen omdat hij gefokt is voor het werken 'onder het geweer' heet dat geloof ik, in elk geval onder continu appel van de jager, hij loopt ernaast en wacht tot hij een opdracht krijgt. Intussen houdt hij natuurlijk zelf ook zijn ogen, oren en neus gespitst. Zo'n jachthond heeft veel meer will to please dan een meute- of bloedhond. Een jachthond zal gerust wakkerder worden van het werk in het veld, maar dat wil niet zeggen dat juist een jachthond van nature het konijn wil grijpen. Elke hond wil van nature wel een konijn grijpen.

Juist omdat een staande of apporteerhond zoveel will to please heeft en mensgericht is, wordt hij ook veelvuldig gebruikt als hulphond of blindengeleidehond. Dat zou echt niet kunnen als zijn jachtinstinct hem zo dwars zat. Daar ga je met je rolstoel over de kluiten! (sorry).

Dat was de kern van mijn verhaal!

Een vriendin met een viszla heeft geen problemen met ongewenste jachtinitiatieven. De hond heeft nooit jachttraining gedaan, het apporteren of voorstaan is nooit aangemoedigd, dus hij functioneert uitstekend als gezelschapshond en kan probleemloos mee op buitenritten. Voordeel is dat er veel will to please in zit, dus met de gehoorzaamheid zit het wel snor.

Zoals de titel zegt, vraag ik mij af wat een goede gezonde voedselbeloning kan zijn bij het clickeren.
Mijn paardjes staan 24/7 buiten, staan volledig op hooi, gedroogd gras en uiteraard weidegang.
Geen krachtvoer meer en niets meer met toevoegingen.
Nou vraag ik me dus af, wat kan ik als voedselbeloning geven.
Wortel=suiker
Paardensnoepjes=melasse
Grasbrok zou kunnen, maar is te gek om een zak van 20 kilo aan te schaffen voor een beloning.

Daarbij hebben beide paardjes hun problemen, Ollie heeft chronisch diarree en Trigger heeft cushing met complicaties.

Graag jullie mening en meedenken gevraagd.

Christel Provaas schreef op donderdag 21 augustus 2008, 15:01:


Ja Christel,dat is zeker....ik heb helaas de proef niet op t.v. gezien want bij ons zag je alleen de Nederlandse ruiters en de Duitse,de rest was niet eens belangrijk.

Kun je je nog van paar jaar geleden die schimmel voor geloof Frankrijk herinneren die later zijn/haar been brak die liep ook zo mooi maar mocht ook niet winnen.

Esther schreef op donderdag 21 augustus 2008, 15:03:


Oh,heb ik het over het hoofd gelezen sorrie
Conny

Piet schreef op donderdag 21 augustus 2008, 16:02:


Niet helemaal mee eens Piet
Als jij steeds met een voer-beloning aan komt die niet lekker gevonden wordt door je paard zal i gras gaan kiezen.(er is geen uiteindelijke motivator meer)
Als je gras als beloning wil geven zal je daarnaast nog een juiste keus moeten maken tussen de lekkere en niet lekkere grassprieten...doen ze zelf ook
Neem je een verkeerde pol gras wordt het niet gevreten.

Daarnaast denk ik dat het niet alleen maar om de beloning gaat.
Een paard wil nmm. best met mensen samen "spelen" en dit is een manier die het paard wel aan staat en begrijpt !
Beter begrijpt dan het wijken voor druk !