Leonie Jetten schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 20:16:


Ik "heb" Klaas niet zelf, maar iemand die ik ken van deze lijst wel en wat ik van hem zag, beviel me erg goed. Ik hou het nu zelf bij (kleine voetjes), maar in het begin durfde ik echt totaal niets aan die hoeven te doen. Dat kunnen sommigen zich hier vast nog wel herinneren (hihi).

Als ik zou moeten kiezen zou ik nu de ijzers eraf halen. Ook omdat je nauwelijks je paard buiten kunt laten als het straks sneeuw valt en ze heeft ijzers onder.
Ik had met mijn pony wel pech toen de ijzers eraf gingen, maar dat had een andere oorzaak. Ze had een jaar daarvoor ijzers gekregen omdat ze een probleem met de hoeven had. Ze leek toen continu bevangen. Met ijzers was dat over, maar toen ze eraf gingen had ik dat euvel ook vrij snel weer terug. En dat heeft 2 maanden geduurd alles bij elkaar. Maar deze kans dat het zo extreem is als bij de mijne is klein (zegt men). Maar toen ik de schoenen had ging het ook direct veel beter. En met schoenen heb je grip, ook in de sneeuw. Maar misschien heb je niet eens schoenen nodig.

Een kennis van mij (menpony's) heeft ook 5 pony's van de ijzers gehaald, waarbij 2 al meer dan 10 jaar beslagen. Zonder problemen. Slechts eentje loopt wat gevoelig nu nog na een half jaar op grind. Niet op harde bodem.

Maar ik kan je alleen deze praktijkvoorbeelden geven. De keus moet je zelf maken. Ik weet niet wat de voorgeschiedenis is van je paard. Slechte of goede hoeven, veel of weinig problemen. Ik had al veel problemen met Isabella, zowel met als zonder ijzers, dus ik kon wel problemen verwachten met de overgang. Getuige ook die kennis van mij die geen problemen had met de hoeven en ook geen problemen heeft gehad na afhalen.

Groeten,
Ingrid

Isabel van der Made schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 21:14:


Ik ben wel nieuwsgierig waarom je dat nu nooit meer zou doen, alle 4 de ijzers ineens eraf.
(Ik doe dat nu ook niet nl. zie eerder bericht over hoefschoenen)

Saskia

Coralie schreef op Thu, 28 Oct 2004 18:21:09:


Hoe gaat ze die helling af?
Glijdt ze, met het grind/gruis rollend onder zich?
Is het scherp of ronde stenen?
Hoe lang deed ze over die helling?
Hoeveel uur/min. duurde die rit.
Hoelang is ze zonder ijzers?
Kon ze zelf haar weg vinden en haar tempo bepalen?
Hoe vaak heeft ze haar hoefballen stuk gehad?

Lekker he, als die vragen?

Wij hebben ook niet bepaald de makkelijkste hellingen.
En niet elk paard neemt het even soepel.
Sommigen zoeken heel voorzichtig hun weg en liggen we zowat plat op hun rug (limbo gevoel).
Soms stappen we zelfs af om de paarden te ontlasten.
Andere laten zich met hun achterbenen slepen, door de modder en losse stenen een soort glijden en lopen allen met hun voorbenen.

Het laatste stuk is altijd gladde weg....grind/zand.
Dan ga je ook zien hoeveel energie het van de paarden gevergd heeft.
Sommige lopen dan in de wegkant/gras, anderen lopen heel voorzichtig en weer anderen donderen overal doorheen en overheen en vinden alles leuk.

Open wonden hebben ze zelden.
Maar je ziet dat de straal en de hoefzool behoorlijk afslijt....op een natuurlijke manier en dat is alleen maar goed.
Soms moeten we wat bijraspen, omdat sommige paard scheef afslijten.

Onze paarden lopen nu een jaar zonder ijzers.

Een snee kunnen we allemaal oplopen.
Maar het moet niet te vaak worden.

Nog even over het onderwerp.

Elke dag oefenen de paarden....natuurlijk instinkt(?) om te kijken of iedereen nog kan vluchten bij gevaar.
Dan wordt er onrust gezaaid en iedereen moet galloperen, trappen, bokken en op de vlucht/aan de hol.

Na een paar minuten....kan ook langer keert de rust weer.

Een paard alleen, in de natuur, is een makkelijke prooi.
Dat weet het paard, hij is kwetsbaar.
De schemer is bij uitstek het jacht uurtje voor veel roofdieren.
Dus als een paard dan meer op wacht is, is dat niet zo vreemd.