Idunn schreef op zondag, 31 oktober 2004, 9:26:

Tja, mensen snappen het nog altijd niet. Vandaar ook dat ik pas nog die opmerking maakte van die shetlanders prima verzorgd in de sneeuw maar zonder schuilstal, waar de DB bij is gehaald. Mensen snappen het gewoon nog altijd niet. En een paard in en veel te kleine stand met een open rug waar dagelijks op gereden wordt, is volgens diezelfde DB geen enkel probleem.

Nee ik snap dat soort praktijken ook niet, maar goed.

Overigens bij een paardje dat niet op gras mag moet je opletten. Ik hou Isabella ook schraal en weinig op het gras ivm eerdere bevangenheden en een shet wordt snel tonnetje rond. Zijn er wel eens kinderen gras aan het voeren geweest, want zo zielig dat ze niets kreeg. Nu liep het goed af, maar het had veel zieliger kunnen worden voor de pony al dat gras.


En hier moet ik dan wel even op reageren natuurlijk . De mijne staat ook alleen, maar die wil echt niet samen staan met een ander paardje. Gisteren nog geprobeerd met de pony's van de buren, maar ze heeft totaal geen interesse in die beesten. Ze stond wel de hele tijd naar ons 2-beners te kijken wat wij aan het doen waren rondom haar wei. Sterker nog, ze riep ons een keer en ging ijsberen, ten teken, haal me hier maar weg en zet me maar gezellig bij jullie neer. Toen ik dat deed ging ze ook heel tevreden weer in haar eigen weitje staan te eten. Maar ik heb misschien dan ook die ene uitzondering .

Groeten,
Ingrid

Coralie schreef op Sat, 30 Oct 2004 21:00:47:


Ben jij mal.... Je verwoordde het al goed : De plaatselijke cultuur.... Meer is het voor mij ook niet. (Ojé, mag ik dat wel zeggen

't Gaat mij meer om de gezelligheid, en, inderdaad, zoals Peet het zei : Het is wel leuk om aan iets gezamenlijks deel te nemen.
Het gaat mij om de sfeer die zo'n happening oproept. Gezellige zondagse invulling,
Groet, Pien

Groet, Pien

Dan moet ik ook even volediger zijn Dat paard stond alleen, ook zonder baasje Hij kwam die wei nl niet uit. Dus de combi van alleen zonder paardenmaatje en dan ook nooit mensenaandacht en de wei niet uit is zielig. Hij stond zich ook duidelijk te vervelen en was een beetje neurotisch aan het doen.
Ik veroordeel jou dus niet hoor Ingrid.... Isabella is wrsch een uitzondering...

Ik zie het al gebeuren dat dierenliefhebbers na het zien van deze uitzending opeens onze paarden ook zielig gaan vinden, krijgen we dadelijk ook een brief van de DB Zielig zo in die kou en regen.....

Saskia

Idunn schreef op zondag, 31 oktober 2004, 11:02:


Is het niet zeker zo verstandig om jouw (en onze, maar ik heb het niet gezien) aan de dierenbescherming te richten ipv wachten op een brief van hen?
Piet

Wij kregen een aanbod om een 7 jarig paardje op te nemen van de paardenopvang. Erbij werd verteld, dat het paard lichte spat heeft. De dierenarts legde uit dat hij met een goede bekapping nog wel gedeeltelijk bereden kon worden.Maar ja, dat vind ik zo verschrikkelijk vaag. We zoeken een paardje wat door een paar jonge meisjes op een recreatieve manier bereden kan worden. Zijn er mensen die ervaring hebben met het verloop van spat, is er kans op dat het dier door te berijden pijn heeft? Is het mogelijk dat hij binnen de kortste keren de rest van zijn leven kreupel door de wei zal lopen tot groot verdriet van de meiden?? Of valt het wel mee en kan hij er oud mee worden.
Piet

Coralie schreef op zondag, 31 oktober 2004, 9:33:


Hallo Coralie.

Jij mag dat vragen. Ik heb heb een poos geleden een stuk op het forum gezet betreffende "communicatie" maar dan in de "geschreven" vorm. Met de achterliggende gedachte dat je niet zomaar kunt concluderen. Wel constateren. Dat is iets heel anders. Vervolgens kun je reageren, maar dan is het de kunst om in de vragende vorm om opheldering te vragen voordat je conclusies trekt. Doe je dat niet dan zet je de deur open om te gaan katten, om het maar grofweg te zeggen.
Stel de heer Isanovski heeft dat stuk erop gezet om ons te stangen.....puur hypothetisch. Wanneer mensen dan met lange tenen reageren dan heeft de persoon die iets kwaadwillend op dit forum plaats ( nog steeds hypothetisch) precies bereikt wat ie wil.

Het is toch veel eenvoudiger om op zo'n stuk niet te reageren, of te VRAGEN naar feitelijkheden en/ of verwijzingen. Dan bezorg je iemand namelijk VEEL werk. Dat laat een EVENTUEEL PROBLEEM bij de persoon liggen die het heeft, en maak je een andermans probleem niet JOUW probleem.

Maar het schijnt dat er mensen zijn die dat helemaal kunnen oppikken. En dat neem ik ze ook niet kwalijk hoor, alleen de sfeer dreigt een beetje verziekt te worden. DAT IS PUUR MIJN GEVOELSMATIGE ervaring op afstand. En ik zou dat nm. doodzonde vinden.

Maar goed, communiceren is nu eenmaal best wel lastig binnen bepaalde omstandigheden, en ik denk dat ik zulk soort zaken maar moet nemen zoals ze zijn. Ik heb nu eenmaal die drive om mensen op één lijn proberen te krijgen, dan staat de deur namelijk open naar meer onderling begrip.

Volstaat mijn antwoord zo een beetje

Martien.