ebby schreef op maandag, 1 november 2004, 19:48:
> IK trek vaak een vergelijking met mensen, natuurlijk ik weet dat
> je daarmee moet oppassen maar dan ik me het beste inleven en
> vind het het begrijpenlijkst. Verhuizen is toch elke keer weer
> Stella was ook hengstig toen ze vorig jaar hier kwam maar dat
> kwam waarschijnlijk ook omdat ze al jaren geen ruin meer had
> gezien en ze hier toen meteen bij een paar ruinen werd gezet.
> groetjes Ebby
Hai,
ik weet het niet, maar kan alleen even een anecdotische bijdrage doen.
Ik heb Opal 2 maanden geleden verhuisd, en inderdaad volgens mij is verhuizen voor paarden traumatisch, ze verhuisde weliswaar tegelijkertijd met haar ruin-vriendje, maar je rukt ze toch maar uit hun kudde, en plaatst ze tussen andere paarden.
Opal vertoont nooit overdreven hengstigheid, heeft wel een hele regelmatige cyclus.
De tweede dag op de nieuwe plek, werd ze opeens geheel verliefd op een merrie, en vertoonde een hengstigheid zo sterk, dat kende ik helemaal niet van haar.
Heb geprobeerd daar meer over te weten komen, zonder resultaat.
Wel las ik ergens, maar dat was ook niet een bewezen theorie, dat merries hengstig worden als ze in een nieuwe groep komen, om geaccepteerd te worden.
Maar waarom dan die ene merrie uitkiezen om gezellig samen mee te piesen? De andere merrie deed leuk met Opal mee, en ze moesten veel krijsen, elkaar in de nek bijten, opgewonden rond elkaar draaien.
Is nu ook weer over trouwens, de daaropvolgende hengstigheid was ze back to normal.
Zou leuk zijn, als iemand er meer van weet.
groet,
Isabel
------------
