Hoi allen,
Van de pest bij mensen kan ik wel nog iets zeggen. Ik zag een documentaire een tijd terug hierover en toen vertelde men, het ging over China of Japan, dat men bij kinderen korstjes in de neus stopte van besmette personen. Die kinderen kregen dan niet de pest. Dit is een voorbeeld van de homeopathische nosode-therapie, genezen met het gelijkende. Ik heb net even paardenpest bekeken als ziekte. Je leest dan dat zo'n 70 tot 95 procent ziek wordt. Ik ben geneigd te denken dat jullie paarden, die op een natuurlijke manier gehouden worden, tot dat percentage kan behoren dat dan niet ziek wordt. Ik las namelijk ook dat een epidemie alleen uitbreekt als een besmet dier in een omgeving terecht komt met omstandigheden waaronder het vliegje goed kan overleven (heet en vochtig). In Nederland is de kans door het klimaat al klein dat dit uitbreekt omdat het vliegje dat het overbrengt hier niet kan overleven. Ik denk dan, maar dat is gewoon boerenverstand, dat paarden die in hete stallen staan in maneges, veel meer risico lopen dan jullie paarden die veel tijd buiten doorbrengen en zich daarnaast door ongeknipte manen en staarten, een natuurlijke vacht, kunnen verdedigen tegen ongedierte en een betere weerstand opbouwen. Ziekte is een aspect dat bij het leven hoort. Door de eeuwen heen zijn mensen altijd al bezig geweest ziekten te bestrijden, sommige ziekten verdwenen, maar daar kwamen weer andere ziekten voor terug. In al die tijd heeft men het niet voor elkaar gekregen het “aantal” ziekten terug te dringen, er zijn nog steeds net zoveel ziekten als vroeger, maar nu in andere vormen. Peter, je hebt helemaal gelijk, als er iets uitbreekt: Wat dan? Maar op dat moment is er m.i. een reden om preventief te gaan enten. Terwijl we nu vaak dieren enten zonder enige reden. Ik zal er nog een voorbeeld bij zetten. In Nederland wordt leptospirose (ziekte van weil) enkel bijgehouden van mensen en landbouwhuisdieren. Men weet dus totaal niet hoe vaak dit voorkomt bij de hond. Toch is de hond het enige dier dat gevaccineerd wordt tegen deze ziekte. Het vaccin bestaat uit 2 soorten, eentje daarvan komt al heel lang niet meer voor in Nederland en de andere is bekend onder de naam Weil. Onderzoeken tonen aan dat de vaccinatie geen optimale bescherming geeft. Twee andere soorten die wel in Nederland voorkomen zitten niet in het vaccin. Veel mensen zijn bang dat hun hond de ziekte van Weil krijgt. Toch blijkt dat Weil niet noodzakelijk dodelijk is als je er snel bij bent, ook krijgt niet iedere hond symptomen en blijken veel honden vanzelf te genezen. In een ernstig geval houdt de hond er schade aan over aan nieren en lever en in een heel ernstig geval sterft de hond. Hoe groot is het risico? Dat is dus de afweging. Daarnaast bevat het vaccin de stof thiomersal, een kwikverbinding. In de hersenen kan deze stof neurologische afwijkingen veroorzaken. Weil ben ik zelf (afkloppen) nog nooit mee geconfronteerd, hersenbeschadigingen die mogelijk het gevolg zijn van het vaccineren, heb ik regelmatig gezien.
Groetjes,
Monique

Coralie schreef op Sat, 6 Nov 2004 19:26:18:
,

Hoi,
Lijkt mij sterk dat een paard dat altijd al op blote voeten liep (zonder problemen) met natuurlijk bekappen wel problemen kreeg.

Ik kan me alleen maar indenken dat er dan al een probleem heeft gezeten, bijvoorbeeld straal niet in orde door altijd bijsnijden en geen druk hoeven te dragen, en als hij dat dan ineens wel moet doen dat dit gevoeligheid geeft.

Ik heb zelf geen voorbeeld hoor. Isabella kwam met slechte hoeven van de ijzers en is toen ook nog eens traditioneel bekapt. Dus gevoeligheid was te verwachten.

Maar ken ook paardjes die van de ijzers kwamen en direct natuurlijk zijn bekapt en die waren niet gevoelig. Althans van de 5 was er eentje gevoelig op alleen grind en dat alleen in draf.

Groeten,
Ingrid

Nick Altena schreef op zaterdag, 6 november 2004, 21:14:

Tja dat denken ze van mij ook als ze horen dat ik mijn pony zelf "bekap". Die schoenen zijn zeker dermate duur geweest dat je nu geen hoefsmid meer kunt betalen?

Ach laat ze maar denken. Velen denken ook overigens dat een natuurlijk hoefverzorger vele malen duurder is dan een gewone hoefsmid, maar dat is zeker niet zo. Ik ken er zelfs eentje uit de buurt van Nijmegen die goedkoper is dan de standaard hoefsmid, dus .....

Maar eerlijk is eerlijk, toen ik bij mijn zoektocht naar een paardje bij mensen kwam die me vertelden dat ze de hoeven zelf bij hielden, dacht ik ook; nou zeker om geld voor de hoefsmid uit te sparen ... ik zou dat nooit doen!! Hihi, inmiddels weet ik wel beter.

En als het nodig is, komt er echt wel een hoefspecialist bij hoor.

Groeten,
Ingrid

Monique Hendriks schreef op zondag, 7 november 2004, 2:51:


Ik denk dat je met staldieren gelijk hebt voor wat betreft een mindere conditie, door minder natuurlijke beweging, stof, slechte lucht en meer ziekteverwekkers, maar in de zomer hebben de "onze" ook een dunne vacht en schuilen ze in een loopstal tegen de hitte en zit hun gezicht vol met vliegen. Maar inderdaad het is nooit zo vochtig heet als in een stal denk ik


Piet

Maaike schreef op zaterdag, 6 november 2004, 23:44:


Het is niet hangen, maar enkel het gewicht naar binnen verplaatsen zoveel dat nodig is voor de wending enz. Als je gaat hangen dan krijg je inderdaad spanning in de rug.

Een western ruiter die aan de zijwaarts aan het trainen was. Dit deed ze door naar buiten te hangen om maar kort te zeggen. Dus de western manier van sturen en wijken. Dit paard kon direct al moeilijk opzij komen door dit gewicht. Het was zeer onstabiel en daar de ruiter die doro bleef vragen ging dit paard plat naar buiten. Dus ze wijkten naar recht en het paard viel door het gewicht naar links.

Inderdaad krijg je door gewichts verplaatsen onbalans. Reageert het paard niet op dit verplaatsing van het gewicht dan moet hij het gewicht compenceren in zijn lichaam. Gaat het paard mee dan kost dat het paard geen extra spanning.
Een paard die door gewichts verplaatsing de schouder er uit gooit loopt te veel op de voorhand door waarschijnlijk een te veel naar voren gerichte ruiter en daarbij vraag je altijd zo veel dat nodig is voor de wending. Minder mag, maar meer niet. Daarbij gaat de gewichts verplaatsing altijd samen met je lichaamshouding die het paard ook sturen.

Draai je enkel je lichaam dan komt inderdaad het gewicht op je buiten zitbeen knobbel. Neem je je hele lichaam mee die kant op waar je wil dan komt het gewicht aan de binnenkant.
Neem je enkel je bovenlichaam mee naar binnen en daarbij dus knikt in je heup. Dan komt ook het gewicht op je buiten zitbeen knobbel. Zo zittend lukt deze manier niet omdat je door je handen onder je zitbeen knobbel je schouder naar benenden trekt en dus knikt in je heup.

Beide manieren kunnen. Het verschil ligt in hoe het paard de wending uitvoert. Als je je buitenbeen gebruikt om je paard bvb naar links doorheen een wending te "duwen", dan kan je paard niet gebogen zijn (horizontaal, bedoel ik, niet vertikaal). De voorhand leidt de beweging, de achterhand volgt.
Maar je kan ook met je binnenbeen zeggen "kantel je buik weg naar rechts zodat het binnenachterbeen verder naar voor kan komen". Dat veroorzaakt horizontale buiging, waardoor de wending eigenlijk wordt ingezet door de achterhand - de voorhand wordt gestuwd door de achterhand.

Het paard ziet er op beide manieren heel anders uit.

Inge Teblick schreef op zondag, 7 november 2004, 10:24:


Hé zo heb ik het nog niet bekeken Inge. Als ik het zo lees is het heel logisch.

Mijn Paard heeft nooit hoefijzers gehad.

En ik ben vorig jaar begonnen voetje geven, beetje uitkrabben en bijwerken.
Ze is nu vier jaar.
Èèn straal wijst iets naar binnen.
Het hoorn voelt goed aan, maar zij heeft een spleet aan de voorkant......bij beide voorbenen....vergeet telkens die vraag te stellen over hoe je dat weer weg krijgt.
Kreeg wel een advies tijdens de kursus, maar daar ben ik huiverig voor.

Haar broertje is nu twee jaar.
Hij geeft wel voetjes, maar is ongeduldig.
Hij heeft vorig jaar zomer op ongelijk terrein en rotsen gelopen.
Daardoor zijn zijn hoeven heel stijl geworden....bij hem moeten we er dus wel wat aan doen.
Zijn hoeven zijn nog vrij zacht.

Dan hebben we een fjord.
Groot en tonnetje rond.
Zes jaar oud, geen ijzers gehad.
Zij heeft hele platte hoeven, lijken op schelpen, zoals het merk shell als logo heeft.
Keihard, mooie ietsiepietsie holle vorm en groeien langzaam.

Nog een fjord.
Even oud.
Maar voor een fjord, klein en dun/slank.
Ook nooit ijzers onder gehad.
Perfecte hoeven, normaal hard, normale vorm, groeien niet zo hard.

Geen èèn van deze heeft ooit op eieren gelopen.

Dat zijn de paarden die wel eerst ijzers onder hadden.(6 stuks)
Maar ook bij hen geldt het, dat dat niet voor allemaal geldt.

Gisteren heeft er een groot artikkel in de (noorse)krant gestaan over de "bare foot" cursus.
Nu maar kijken of er meer mensen op af komen.

Iemand schreef of het goedkoper was.
Ja, scheelt 600 kronen per anderhalve maand per paard (delen door 8 om euro's te weten).
Maar dat is niet de reden om geen ijzers meer te gebruiken.
Wanneer je leest en er over nadenkt wat ijzers bij een paard doet en het ook zelf ziet......dan is de keus niet zo moeilijk en dan is het geld opsparen voor cursussen in natuurlijke hoefverzorging alleen maar mooi meegenomen. :)

jo schreef op zondag, 7 november 2004, 11:59:


Hier heeft er geen enkele ooit ijzers onder gehad.
Bjork heeft wel gevoelig gelopen, maar ze had ook niet echt een gezonde hoef, een wat verbrede witte lijn. Toen Bjork bij ons kwam toen ze 2 jaar was had ze enorm wijde platvoeten, nu heeft ze wel brede voeten, maar niet meer van dat golvende zeg maar.
Falka is bij mijn weten altijd natuurlijk bekapt.
Brella is altijd natuurlijk bekapt, eigenlijk al toen ze een maandje of 6 was voor de eerste keer, haar hoefje sleet scheef af, waarschijnlijk door de beenwond die ze heeft gehad. De beenwond was linksvoor en het rechts sleet ze scheef, dus we vermoeden dat ze meer gewicht heeft gezet op rechts om het linkerbeen te besparen. Zij heeft verder nooit gevoelig gelopen.

Groeten Esther

Marianne schreef op zaterdag, 6 november 2004, 12:49:


Klopt, dat zei hoefsmid ook al. Je kunt zo een heleboel narigheid voorkomen.
groetjes, Natasja

Isabel van der Made schreef op zaterdag 6 november 2004 19:40

Coralie schreef op Sat, 6 Nov 2004 19:26:18:


OK, ik stop! :)

En ik blijf er bij dat paarden niet gevoeliger zouden moeten gaan lopen,
maar dat kan een lang ja/nee verhaal worden.

Bij alle paarden die ik bekapt heb, en dat zijn er geen honderden gelukkig,
mijn arme rug, maar wel zo'n stuk of 20, gingen ze alleen maar beter lopen
direct na de trim.

Toeval, mazzel? Zou kunnen.

Isabel

Hoi Isabel,
Ligt misschien aan het ras?
Mijn Haflinger ging veel gevoeliger lopen, mijn Arabier niet. Vriendin van
mij heeft een Welsh Cob en een kruising met Shetlander, die gevoeliger
gingen lopen.
Coralie

Ingrid den Ouden schreef op zondag 7 november 2004 9:55

Coralie schreef op Sat, 6 Nov 2004 19:26:18:
,

Hoi,
Lijkt mij sterk dat een paard dat altijd al op blote voeten liep (zonder
problemen) met natuurlijk bekappen wel problemen kreeg.

Ik kan me alleen maar indenken dat er dan al een probleem heeft gezeten,
bijvoorbeeld straal niet in orde door altijd bijsnijden en geen druk hoeven
te dragen, en als hij dat dan ineens wel moet doen dat dit gevoeligheid
geeft.

Ik heb zelf geen voorbeeld hoor. Isabella kwam met slechte hoeven van de
ijzers en is toen ook nog eens traditioneel bekapt. Dus gevoeligheid was te
verwachten.

Maar ken ook paardjes die van de ijzers kwamen en direct natuurlijk zijn
bekapt en die waren niet gevoelig. Althans van de 5 was er eentje gevoelig
op alleen grind en dat alleen in draf.

Groeten,
Ingrid

Hoi Ingrid,
Eerst nog even bedankt voor je leuke verhaal over met Isabella in het bos.
Heerlijk hè, zo samen met je paard midden in de natuur. Word je weer een
beetje oermens van. En geen aangenamer 'toilet' dan een natuurlijk toilet,
zeg ik altijd.

Wat het gevoelig lopen na natuurlijk bekappen betreft: het paard gaat opeens
op de zool lopen, terwijl het altijd op de hoefwand liep.
Frans schreef een tijdje geleden dat bij losse witte lijn het hoefbeen op de
zool drukt. Gaat het paard op de zool lopen, dan drukt dat hoefbeen extra
gevoelig op de zool, waardoor het lopen over grint en steentjes pijnlijk
wordt.
In ieder geval is het zo, dat als de hoefwand weer wat groeit en het paard
daar weer meer op gaat lopen, dat de gevoeligheid dan een stuk minder wordt.
Het lijkt erg op jouw verhaal, namelijk dat je bij Isabella de hoefwand een
paar millimeters langer laat zodat ze minder gevoelig gaat lopen.

Ik snap het nog steeds niet helemaal, hoe het nu zit. Hoop wel héél erg dat
inderdaad na een jaar ofzo alle problemen over zijn en ik weer op alle paden
zonder probleem kan rijden!
Groet,
Coralie

Isabel van der Made schreef op zaterdag 6 november 2004 21:35

voordeel van het zelf doen, een bekapper komt denk ik niet eens langs voor
dat beetje vijlen wat dan nodig is. Maar wel beter voor de algehele
gezondheid van de hoef, naar mijn mening.

Probeer ik ook te doen: MINSTENS iedere week. Maar misschien, als de hoeven
echt gezond geworden zijn (hoefbeen weer tegen hoefwand gedrukt, wie heeft
daar al ervaring mee?) kan het minder vaak...?
Hoe doen anderen dat?
Groet,
Coralie

e m kraak schreef op zaterdag 6 november 2004 19:56

Coralie schreef op Sat, 6 Nov 2004 19:26:18:


Bij eigen ponies zelf "natuurlijk" bekapt, methode "nageltjes knippen",
zonder van ijzers af te halen, in de loop der jaren toch minstens 30 á 35,
nooit enige narigheid of gevoeligheid aan opgemerkt.

Zo schiet je enquete een beetje op

Groeten, Egon

Hoi Egon,
Methode nageltjes knippen deed ik ook altijd zelf.
Bij natuurlijk bekappen knip je de nageltjes zó kort, dat het paard op de
zool gaat lopen. Dat gaf bij mijn Haflinger dus heel gevoelig lopen!
(En dat deed ik vroeger nooit, liet de 'nageltjes' altijd wat langer.)
Dus om mijn enquête precies te kunnen uitvoeren:
Hoe kort knip jij de nageltjes, en hoe vaak?
Groet,
Coralie

dat nodig is voor de wending enz. Als je gaat hangen dan krijg je inderdaad
spanning in de rug.

niet op dit verplaatsing van het gewicht dan moet hij het gewicht
compenceren in zijn lichaam. Gaat het paard mee dan kost dat het paard geen
extra spanning.
veel op de voorhand door waarschijnlijk een te veel naar voren gerichte
ruiter en daarbij vraag je altijd zo veel dat nodig is voor de wending.
Minder mag, maar meer niet. Daarbij gaat de gewichts verplaatsing altijd
samen met je lichaamshouding die het paard ook sturen.
zitbeen knobbel. Neem je je hele lichaam mee die kant op waar je wil dan
komt het gewicht aan de binnenkant.
heup. Dan komt ook het gewicht op je buiten zitbeen knobbel. Zo zittend lukt
deze manier niet omdat je door je handen onder je zitbeen knobbel je
schouder naar benenden trekt en dus knikt in je heup.

Hallo,
Volgens mij kan je je lichaam draaien zonder dat er gewichtsverplaatsing
naar binnen of buiten ontstaat. (Als je zuiver om de verticale as door je
wervelkolom draait.)
Het paard voelt jouw zit verschuiven en reageert daar op (door mee te gaan).
Verder zijn paarden ook vaak in staat om jouw intentie te voelen (net zoals
wij in principe de intentie van het paard kunnen aanvoelen). Dan weet het al
dat je van plan bent om af te buigen en gaat gewoon mee.
Groet,
Coralie