Sorry, daar ben ik het toch niet helemaal mee eens. Waar het nou precies aan lag weet ik niet....maar Parelli's methode beviel mij niet. Mijn paardje vond het zelfs zo vervelend dat hij de roundpen (cirkel uitgezet in de rijbak van draad en prikpaaltjes) uitsprong. Dit is naar mijn menig een gevolg van de opbouwende druk die Parelli gebruikt.
Op het moment dat je begon had hij geen interesse, iets later werd hij al geirriteerd en nog iets later had je problemen...

Nu moet ik wel zeggen dat mijn paardje al problemen had hoor.
Ik heb het opgelost door van alle methode, de voor mij en mijn paard, bruikbare dingen er uit te halen. En ik moet zeggen er komt een hoop overeen hoor, en of ze dit nou allemaal van Parelli overgenomen hebben.....ik denk het toch niet hoor.
Ik heb in ieder geval (vooral in het begin) de druk die Parelli (en andere "NH'ers") gebruikt weg gelaten. Nu heb ik een vrij gevoelig paardje dat graag aan het "werk"gaat.

Malenka schreef op maandag, 8 november 2004, 16:32:



Ik zet er maar een :) bij in de hoop dat niemand boos wordt.. maar dit is wel een beetje koren op mijn 'molentje' , en wellicht ook mijn grootste bezwaar tegen de 'methode' .... Nu heb ik het sowieso al niet zo op methodes met vaste richtlijnen.. ik vind op z'n minst dat Parelli wel erg veel vertrouwen heeft in de creativiteit van paardenbezitters om zijn regels niet al te letterlijk te nemen en flexibel te zijn in het toepassen ervan. (Ook al geeft hij heel duidelijk aan dat je dat juist wél moet doen!!) - ik hoor van Parelli-fans toch te vaak "ja maar.. het moet zus, of zo.." en ik vermoed dat meneer Parelli dat eigenlijk liever anders zou zien.


Creatief zijn, flexibel zijn, dáár gaat het om en dat heb jij denk ik, goed toegepast! Emiel Voest laat in zijn 'methode' ook veel meer 'open' en daarom ben ik het wat dat betreft, niet met je eens Frans - ik zie niet waar hij de methode 'slechter' gemaakt heeft. Of je zou 'zelf-denken en ontdekken' op basis van de 'basis-gegevens' slechter moet vinden :)?

Groet, Marianne

sonjavr schreef op maandag, 8 november 2004, 14:04:


Dit is wel appels met citroenen vergelijken
de komst van een veearts + de spuit
vergelijken
met de aankomst in het slachthuis ..

de pin of de spuit is niet het probleem
wel de weg ernaartoe
als je dan al zelf je paard naar het slachthuis brengt
éénmaal daar, denk niet dat een dier het zich niet realiseert
waar het is !
als je zelf voor het vuurpeleton verschijnt
denk je waarschijnlijk ook
dit gaat niet door
hier gebeurt nog wel iets
... natuurlijk wordt ook dit
weer als antropomorfisme versleten
denk- en gevoelsniveau van een dier
is de moeite niet waard,
maar wat doen wij dan voor moeite
om een paard natuurlijk te laten leven ...

kornelius schreef op maandag, 8 november 2004, 16:10:


leuk woord : "bedrijfseconomische beslissing"
isn't that what's it all about ?!
jaja, de boeren, beschermers der natuur,
behoeders van de open ruimte ...

Marianne schreef op maandag, 8 november 2004, 16:44:


heb zowel mijn twijfels
over kreativiteit en pat parelli
als je eerst alles in heilige cijfers moet gieten
voor je 't kan oplepelen
het is mij echt wel schooltjespelen
ik heb hier een boek van ene Jack Brainard
die grosso modo hetzelfde vertelt
maar ipv lesjes doorspartelen
je gevoel aanspreekt
en zonder de commercie van dien
ook al heeft ie ook een boek geschreven
(vòòr de parelli-hype)...

kornelius schreef op maandag, 8 november 2004, 16:11:

Daar zeg je zo wat, heb ik nooit aan gedacht.... Blijft natuurlijk de vraag over waarom een paard naar de slager gebracht wordt. Is dat om gebreken, afwijkingen? Of worden er paarden alleen voor de slacht gefokt?
Want, zoals je zegt, in dat geval zegt een gemiddelde eindleeftijd van 8 a 9 jaar voor een paard natuurlijk helemaal niks.
Voor een particulier paardeneigenaar is dat natuurlijk een vreselijk woord, je paard af laten maken als het resultaat van een "bedrijfseconomische beslissing".......
Piet

Marianne schreef op maandag, 8 november 2004, 16:44:

Ik ging er van uit dat het me goed geleerd werd door degene waar ik les van had. Ik denk ook wel dat hij het volgens het boekje deed. Maar ik heb ook later bij anderen gezien dat er heel veel druk werd gebruikt. Ik ga er dus maar vanuit dat het daar vandaan komt.

Dank je voor die bevestiging (al kun je het natuurlijk niet zien).
Ik ben het hierin wel met je eens. Ik denk ook niet dat Voest de methode van Parelli slechter heeft gemaakt. Hij laat inderdaad ook een hoop over aan degene die er mee bezig is. Je leert nadenken.
En vergeet niet dat Voest meerdere methode's is gaan combineren. En niet alleen Parelli heeft verandert.

Malenka schreef op maandag, 8 november 2004, 16:32:


Ik houd ook absoluut niet van de druk opvoeren, bij ons paardje ook absoluut onbruikbaar. Wij proberen goed te kijken naar het paard, individu, en dan kijken we wat werkt. Druk opvoeren wekt bij haar absoluut averechts, dan raakt ze totaal de kluts kwijt, en probeert te vluchten. We gebruiken wel wat dingen van Parelli, maar druk opvoeren absoluut niet.
Bij haar draait het absoluut om vertrouwen, druk ervaart ze als straf, en straf wil ze ontlopen, en raakt in paniek. Belonen wat wel goed gaat werkt bij haar snel en het beste. Dit is best een zoektocht geweest, soms gaven we ook de moed op, maar uiteindelijk hebben we een soort mixje van allerlei methodes, en wat werkt dat gebruiken we. We gaan het ook ondersteunen met homeopathie, met name voor haar angsten en traumaas.

Groeten Esther

Piet schreef op maandag, 8 november 2004, 17:03:

Of worden

Hallo,
Blijkbaar werden er tot voor kort - in Canada weliswaar - veulens voor het vlees gefokt als nevenproduct van de “PMU” (Pregnant Mare Urine) industrie. Sinds de jaren 40 wordt de hormoon-rijke urine van drachtige merries gebruikt voor medicijnen voor menopausale vrouwen. "After being impregnated each fall, the mares (approximately 40,000-60,000 industry-wide) spend winter inside “pee barns” where they are inhumanely hooked up to urine collection systems until they give birth in the spring. Most of the foals are sold at auction, where many end up in slaughter. Now many of these mares face the same fate following new findings on the risks associated with hormone replacement drugs.

Ik heb er geen weet van of dit ook in Europa gebeurde. Ik denk het niet. Verder heb ik gelukkig nog nooit van "paardenvleesbedrijven" gehoord. Groetjes
Florus

Ilona Kooistra schreef op maandag, 8 november 2004, 13:34:


Ik ken de trainer in Noordlaren. Hij heeft veel succes met zijn paarden. Ik weet ook niet of hij traint zonder ijzers, maar wat ik wel weet is dat maar weinigen de kwalijke gevolgen van ijzers beseffen. Bovendien zijn er niet veel dravers die op blote voeten hard kunnen lopen. Daar moeten het wel natuurdravers voor zijn. De meesten hebben ze in een wedstrijd ijzers nodig. Ga je daarna weer trainen op blote voeten dan brokkelen de hoeven op de nagelgaten.


Mij te veel werk. Ik doseer de training liever.

De meeste races zijn 2000 meter.

Ik train niet op zachtere ondergrond. De bospaden hier zijn wat hardheid betreft vergelijkbaar met de koersbaan, maar het zand is hier in het bos minder grof.

Groeten
Hans