Inge Teblick schreef op vrijdag 13 maart 2009, 9:53:
> Aaaaahh het eeuwige dilemma van de praktische clickeraar die
> nooit druk wil gebruiken aan de linkerkant, of de
parelli-er
> die niet wil al slaand wil trainen aan de rechterkant. Wat is
> (trainen is gewoon werken met twee voeten in de modder, weet je
> wel). Je hersenen moeten leren rustig blijven, oplossingen
> afwegen en beslissingen nemen, je lijf moet leren vloeiende
> efficiënte bewegingen te maken.
Ik schrijf hier niet voor mensen die jij beschrijft. Ik schrijf hier voor mensen die oplossingen zoeken en waarbij ik wil voorkomen dat ze geen andere oplossingen lezen dan eens even stevig met het touw heen en weer zwiepen a la
Parelli, of flink snokken aan het halster a la Monty Roberts of er gewoon op los timmeren als zoveel anderen.
En ook natuurtalenten hebben vooraf voldoende kennis nodig van paardengedrag, maar voor de doorsnee mens is het beredeneren van hun handelingen vooraf een geweldige hulp.
Hoewel ik met je eens ben dat dat in paniek situaties nogal lastig te verwezelijken is.
>
> Nu voor het praktische antwoord: in dergelijke situaties is
> *voor mij* de volgorde lichaam-hersenen-lichaam (ik weet niet
> hoe Piet het oplost, maar ik denk wel dat ik redelijk op één
> lijn zit met de andere ItClicks-mensen hier, ieder met hun
> varianten (die we trouwens cultiveren!)).
Ik denk dat ik redelijk heb uitgelegd hoe ik het doe in de situatie van Huppel. Ik ben geen it clicks mens (meer) dus voel me volkomen vrij het op te lossen zoals ik doe.
Nu is mijn eigen manier natuurlijk vanwege mijn ervaring anders dan ik het hier beschrijf. Het zal meer in de richting van werken zoals jij het noemt 'met gevoel' gaan, maar wat eigenlijk niet anders is dan ervaring in waar je mee bezig bent is en vandaar uit automatisch reageren.
>
> Als mijn paard niet weet dat ik besta, dan doe ik er alles aan
> om 'm van me weg te houden, voor m'n eigen veiligheid.
> Achteruit zetten, op cirkel sturen, met zo weinig mogelijk maar
> zoveel als nodig. Dat kan véél zijn, en de enige manier is
> waarschijnlijk druk gebruiken. Als dat lijf maar van je af is,
> waar je allebei veilig bent.
Maar het hele onderwerp wordt nu getrokken naar flippende paarden
Druk gebruik ik in voor mij gevaarlijke situaties en als het nodig is zo hard als ik kan. Zelfs de druk van een houten hamer om hem de hersens in te slaan als het maar gevaarlijk genoeg wordt. Maar niet in een trainingsituatie met een opgewonden, bangelijk, nerveus paard. Dan ga ik terug naar waar rust was en begin opnieuw zoals ik beschreef. Is die mogelijkheid er niet dan vraag ik rond me en kijk wanneer ze weer gaat reageren zoals je dat beschrijft en begin dan opnieuw. Dat er druk nodig is om haar rond me te houden ontken ik niet, maar is wat anders dan een bewust toegevoegde straf, want dáár ging het over he?
Ik cultiveer elke geweldloze methode, maar zeker geen methodes met een voor mij verkeerd basisprincipe en wil daar me ook niet door beinvloed laten worden.
In de rest van het verhaal kan ik het niet anders dan met je eens zijn.
Simpelweg omdat het klassiek conditioneren een wetmatigheid is.
>
> Ik denk dat het in situaties zoals die van Nathalie dubbel zo moeilijk is om efficiënt te reageren. Net zoals je bvb grondwerk doet en dan gaat rijles nemen bij een traditionele rij-instructeur. Of zoals ik me maar half zo efficiënt voel als ik me plots moet bezighouden met een overspannen paard dat geen bridge kent. In dergelijke situaties val je zelf ook terug op slechts de helft van wat je in je werktuigenbak hebt, en je staat daarbij dubbel onder druk om het toch "goed" te doen, het is immers zo menselijk om toe te geven aan de verwachtingen die anderen bij je hebben.
>
> Het kan dus zijn dat je je verloren voelt als je niet op een of andere manier hebt geleerd om met druk en panieksituaties om te gaan, en daarom komt het omgaan met druk ook zo vroeg in de ItClicks-reeks (tweede 7 basics-set). Het is wel degelijk een bewuste keuze. Het is nu eenmaal niet allemaal roze wolkjes, daarbuiten.
Piet
die zijn naam er even onder zet omdat je anders de rest van je verhaal kwijt bent.
------------
