Jeannette Schoutissen schreef op zondag 15 maart 2009, 13:34:


Leuk!!


Holiemolie das veel, 80% galop. (of het in fanatieke endurancekringen ook als veel wordt gezien weet ik niet).


Pittig doel, zeg maar om de dag een zesde deel van de dag rijden. Erg leuk natuurlijk (als het paard het ook leuk vindt maar dat lijkt me in dit geval wel) maar wel erg belastend voor een paardenrug e.d. ...Volgens mij trainen enduranceruiters vooral kort en snel, dus niet veel uren (wel tempo) en vrij veel rust (herstel) geven, anders is het paard zo op. Maar ik moet zeggen dat ik me nooit echt serieus daar in heb verdiept hoor.


Nou ik denk niet dat je er met gras en hooi komt eigenlijk, vooral niet bij een paard dat gewend is aan deze voeding.

Als ik jou was zou ik het paard voorlopig (minimaal een maand oid) laten staan op dit dieet, leer het paard kennen, leer kennen hoe hij op zijn huidige dieet reageert. Hij staat er nu toch al een tijd op dus dat maakt ook niet veel meer uit nu. Als je nu iets wijzigt dan weet je niet of het goed voor hem is omdat je hem niet goed genoeg kent. Bovendien kan hij sowieso ook wel afvallen omdat hij op een nieuwe plek staat nu, sommige paarden hebben daar veel last van. Als je het dieet niet wijzigt weet je in ieder geval zeker dat het daar niet door komt. Let goed op overgevoeligheid van de spieren, fitheid en herstel en dergelijke, dan heb je straks vergelijkingsmateriaal.

Zijn darmflora zal niet bepaald geweldig zijn dus als je hem een tijd op zijn huidige dieet hebt gehouden moet je het sowieso heel erg langzaam afbouwen. Ik zou bijvoorbeeld 100 gram per dag minder granen geven en daar voor in de plaats een combi van 100 gram bietenpulp/haver/lucerne toevoegen.

Uiteindelijk zou een goed dieet kunnen bestaan uit zoveel mogelijk gras, veel goed (écht onbeperkt) en lekker hooi en als bijvoer een mix van geweekte bietenpulp met daarin gemengd haver en lucerne. Niet te grote porties zodat de haver niet te snel doorstroomt en de darmflora niet negatief beinvloedt. Je zit zo ook met de mineralenbalans redelijk oké (laat voor de zekerheid je gewas analyseren), maar magnesium kan wel te laag zijn want in bietenpulp zit ook vrij veel calcium.

Als hij flink zweet zul je ook electrolyten moeten gebruiken maar ik weet van een onzerzoek waar duidelijk uit naar voren kwam dat paarden die electrolyten krijgen veel meer last hadden van maagzweren. Wel oppassen dus


Lucia (uit boek HN) voert niet veel bij, alleen een schep haver ofzo maar ze is geen top enduranceruiter.

Zodra je het over echt sport hebt kun je niet altijd met hooi vooruit. Paarden zijn niet gemaakt om zoveel te galoperen en zo'n groot deel van de dag, het is bijna 17%, bezig te zijn met sport. Daarom denk ik dat in dit geval bijvoer wel nodig is, maar het is ook dan uiteraard het beste om het zo goed mogelijk voor het paard te doen en ik denk dat je met de combi bietenpulp, haver en lucerne een stuk beter bezig bent maar nogmaals: eerst zo laten en dan bijvoorbeeld met 100gr of minder per dag ombouwen.

Martine Tiessen schreef op zaterdag 14 maart 2009, 20:34:


Hoe heet dit spul?Iemand nog andere opties,de 5 jarige pony van mijn kids zit vol met griize schilfers en korsten,kreeg vorig jaar last van seme.Ik borstel me suf maar krijg ze er niet uit.Ze heeft nu nog geen last van jeuk maar hou mijn hart vast voor de zomer.Heb een een boett voor haar gekocht vond het wel heel zielig in de warmte met een deken op!
grtjs linda

Wat ik graag nog wil toevoegen is dat compactgras van Hartog ook super bijvoerspul is. Het hapt makkelijk weg voor de paarden, en de kwaliteit van het gras is zeer goed.

Verder sluit ik me aan bij Ilona's verhaal.

OJa en hier staat nog uitgebreid hoe je een endurance paard het beste kunt trainen

http://www.xs4all.nl/~tonkie/content/download.htm

het gaat ook om km's maken, slow distance etc

marjolijn schreef op zondag 15 maart 2009, 21:45:


Ik beloon haar niet omdat ze aan het touw trekt; het zit gewoon niet vast. Het is een lang leidtouw wat met een slag om een horizontale paal ligt en ik vier omdat ik niet wil dat ze gaat vechten of stressen. Op dat moment kan ik haar niks leren. Het moment dat ze stilstaat beloon ik en ik vraag haar daarna naar het hek terug te komen. In feite is het speedclickeren met een heel hoge 'rate of reinforcement'. Gaat ze weer achteruit stopt alles, totdat ze stilstaat en vooruit komt.
De plaats aan het hek blijkt zo een veel prettiger plek te zijn dan twee meter er vandaan. Als ik dat nog een paar keer bevestig zal ze op den duur daar automatisch gaan staan en kan ik 'de speed' afbouwen en duur trainen en kun je meestal ook het touw wel gewoon vastmaken omdat ze snappen dat ergens blijven staan niet eng is. Als je het dan ook nog op wat andere plaatsen traint wordt het de gewoonte die we willen hebben.
Ik gebruik het speedclickeren bij veel meer problemen dan alleen voeten geven.
Zo heb ik het oa. vorig jaar ook nog gedaan met een zware Groninger merrie, een reus die bewust alles aan flenters trok omdat ze heel goed wist dat ze dat kon en naar je beet als ze het zadel nog maar zag komen, dan hoefde ze niet te werken. In drie lessen bleef ze netjes vast staan en kon de eigenaar het zadel er weer op leggen.

Afgelopen zaterdag de omheining klaargemaakt. 's Middags voor het eerst de paarden erin. Wat genoten.. ze, bokken, rennen, rollen, gek doen... wat een plezier.

Daarna in alle rust eten van het hooi...

's Avonds weer binnen, de volgende ochtend er weer in. Zo ook gisteravond nog weer naar binnen. Wilde manlief.

Vanavond blijven ze wat mij betreft buiten......

Beetje vervelende bijkomstigheid. Nancy heeft zo gek gedaan dat ze kreupel is. Ze loopt niet lekker met haar éne voorbeen. Had ze afgelopen winter ook al eens na een buitenritje. Met even rustig aan doen was het net weer klaar. Hoop dat het "enkel" een gevolg is van het gek doen...

Maar ik ben blij... wat mij betreft nooit weer op een paar vierkante meter. Niet dat de paddock nu supergroot is. Dat niet, maar ze kunnen zich nu heerlijk vrij bewegen. Binnenkort wordt de paddock verbonden met de weide. Daarna nog een schuilstal (inloopstal) en ben ik helemaal blij. Hopende dat de paarden er net zo blij mee zijn.

marjolijn schreef op zondag 15 maart 2009, 21:49:


Ik werd gegrepen door het verhaal achter Allegra. Als je als eigenaars zoveel moeite doet om een paard te redden wil ik graag helpen.
Maar het is ook een heel stuk eigenbelang. Een paard met zo'n achtergrond drukt je met je neus op de feiten. Zo heeft ze me er al weer op gewezen dat je niets als vanzelfsprekend aan kunt nemen. Want het blijkt dat ze vroeger wel gewoon vast kon staan en ik heb in combinatie met geen voeten willen geven, het niet meer bekapt zijn, flink duistere vermoedens waarom dat nu niet meer is/was.
Als het me allemaal lukt dan is er een handelbaarder paard onstaan en ben ik weer een stukje beter geworden. Iedereen blij toch?

Aafke schreef op maandag 16 maart 2009, 8:50:


Gefeliciteerd Aafke!
Een flinke stap op de weg naar het einddoel he?

Bedankt. Dat is wat ik nu ook aan het doen ben, en ik merk toch wel dat ik zijn vertrouwen stilletjesaan aan het winnen ben. Inderdaad, een heel leuk gevoel:)
Sinds zaterdag staat er nu ook een ander paard bij. Een grote pony (ruin). Die is al zadelmak. Ik hoop dat dat ook een beetje gaat helpen. En dat ze goed overeenkomen! De pony (Sancho) liet wel al onmiddellijk merken dat hij de baas was, vooral als ik in de wei ben denk ik. Ik hoop dat dat na een tijdje overgaat en ze elkaar even veel kansen geven.

AMA schreef op zaterdag 14 maart 2009, 20:49:

Piet schreef op maandag 16 maart 2009, 8:59:


Dank je, het is idd een flinke stap. Maar geniet van de weg ernaar toe. Het is goed dat het niet te snel gaat.

Dit zomer kunnen we al een paar paarden een plaats aanbieden. In ieder geval voor 2 a 3. Ook dat willen we rustig aan doen. Niet teveel in één keer.

Anja Seijn schreef op zondag 15 maart 2009, 20:44:


Meer in de trant van prioriteiten stellen...en eerst zien , dan geloven

Gr Esther

Gisteren gingen we weer es mennen (bit en ijzerloos ). Bij de sluis waar we meteen overheen moeten zag ik in de verte 2 paarden waarvan er 1 niet makkelijk over de sluis ging. Ze waren aan het oefenen met dat paardje. Toen ik dichterbij kwam zag ik tot mijn grote vreugde dat beide paarden ijzerloos en bitloos werden bereden. 1 ervan met halsring We wonen aan een ruiterroute waar normaal iedereen 4kant beslagen en met bitten voorbij komt. Ik was erg blij dit te zien. We begroetten elkaar met "hé, gaaf, bitloos".
Ze gingen achter ons aan de sluis over en toen we omkeken zagen we ze verder oefenen bij de sluis.

Deed me deugd

Martina schreef op maandag 16 maart 2009, 10:00:


Ik kan me perfect voorstellen hoe je je dan voelt, gewoon super content dat er weer een paar mensen verder denken dan hun neus lang is. Hoe meer voorbeelden hoe meer dat het ingeburgerd zal geraken (toch bij een deel van de bevolking hopelijk he)
Groetjes
Sibyl