Nathalie Lagasse schreef op maandag 23 maart 2009, 18:40:


Hoi Nathalie,
Ik vind het heel knap wat je doet.
Maar wat mijn opvalt is dat alles zo traag gaat. Dus niet echt voorwaarts.
Hoort het zo te gaan of moet er toch meer snelheid in te zitten.
Het is geen kritiek hoor! Vroeg het mij zo af.
Groetjes Patricia

Nou,na een paar zware en spannende maanden gaat t nu alleen nog bergopwaarts.
Zonder pijnstillers loopt vera nu enkele dagen goed.Heb t langzaam afgebouwd tot nul en ze kan nu zonder.
Je kan ook heel mooi de uitgroei zien vanaf de kroonrand.
We zitten nu op ruim 2cm en t ziet er goed uit.
Ik heb nu hele goede hoop dat t allemaal goed kan komen.
Ze staat lekker buiten en vandaag met de storm hier stond ze prima achter haar schutting.
De boer had nog een mooie plaat ,die ik als dak zou kunnen gebruiken,maar ik kijk eerst wel of dit voldoende is.
T gaat hoofdzakelijk om ,dat ze uit de wind kan staan als t regent en dat is perfect.
2 schuttingdelen a 1.80 hoog en breed.
ideaal.
groeten trudy

Gewoon weer zeer knap gedaan.

Wat me wel opvalt Nathalie dat je een beetje gewrongen zit met je zit. Geen kritiek gewoon iets dat ik in je vorige filmpjes met hoofdstel niet opmerkte en nu wel. Kan het zijn dat je idd minder go hebt doordat Lolita hierdoor gehinderd werd? Of is het net omdat je meer go wilde bereiken en daardoor wat krampachtig wordt?

De galopwissels vindt Lolita toch nog een beetje moeilijk.

Spirithorses schreef op maandag 23 maart 2009, 14:24:


Inderdaad...
Apache heeft één zomer niet geschuurd... hij stond toen 50% op de wei en 50% in de paddock met hooi. Dat heeft hem toen geholpen.
Wij dachten toen dat het aan de behandeling met Traumeel lag maar het jaar daarop stond hij mét Traumeel 100% op de wei en hij ging terug schuren...
Hij schuurde wel niet zo héél erg... alleen zijn manen en het begon pas einde juni.

Marianne

van lennep schreef op maandag 23 maart 2009, 15:06:


Wij gaven het met geraspte appel...
Is natuurlijk niet zoals het hoort op PN....
't Ging wél goed binnen

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 23 maart 2009, 20:28:


Toch beter niet doen met een paard dat mg-chelaat nodig heeft vanwege vetophopingen/hoefbevangenheid e.d. Puur vergif voor die paarden, die snelle suikers.

Grasbrok is het beste om het mee te mengen.

Per toeval opgestoten. Dit paard zou allergisch zijn aan gras.

http://www.gva.be/nieuws/in-de-rand/merrie-is-allergisch-aan-gras-en-moet-speciale-kledij-dragen.aspx

Piet schreef op maandag 23 maart 2009, 15:20:


Piet, Eddy is toch Monty Roberts niet...?
Trailerladen à la Eddy is toch niet trailerladen à la Monty Roberts?
Waarom zou een join up van Eddy dan hetzelfde zijn dan die van Monty?

Wij, (in Vlaanderen) zeggen ook een "Bic" tegen alles wat schrijft...
Misschien moet er dan voor alle duidelijkheid een andere term uitgevonden worden voor het feit dat men een paard "even wegstuurt en daarna uitnodigt".

Het wegsturen moet soms maar héél eventjes zijn en de reaktie van het paard op het uitnodigen moet soms ook maar héél klein zijn. Je moet het alleen maar herkennen.

Marianne

Ilona Kooistra schreef op maandag 23 maart 2009, 20:34:


Heb inmiddels én appelazijn én grasbrok in huis. Tenminste dat dacht ik, heb ik grasmix van Hartog ... pffff een soort fijn gehakt hooi!
Dus ben gaan mengen met appelazijn in een spuit en hopsa naar binnen gewerkt. Maar als ik het in een spuit doe, kan ik het toch net zo goed met water mengen? Heb nog nooit een paard gezien die iets uit spuugt (tuffen zeggen ze hier)! Moet even lachen om mezelf, tot ruim een jaar zag ik sowieso niet zoveel paarden als tegenwoordig ...

veb schreef op maandag 23 maart 2009, 15:38:


Wel, onze 4 paarden staan 's winters meestal in onze paddock. Ze worden regelmatig uitgelaten op de wei maar toch... de paddock is de winterplaats.
Omdat onze vier merries "niet te doen zijn" zo samen in de paddock en er eentje bij is die de anderen kreupel mept in de schuilstal, hebben we de paddock in twee stukken verdeeld. Twee paarden hebben dus de beschikking over de inloopstal en de twee anderen... die staan gewoon buiten...
't Was deze winter niet bepaald zacht, ze hebben er geen hinder van ondervonden. Geen dekens, niks...
De schuilstal wordt vooral gebruikt als "latrine".
Ze staan alle vier continu buiten, in regen en wind.
Ik moet er wel eerlijk aan toevoegen dat wij in een bos wonen, ze zijn dus beschut tegen de wind. Maar... onze paarden hebben gewoon zuurstof nodig

Marianne

Marianne

Spirithorses schreef op maandag 23 maart 2009, 15:43:


Zo is het bij de onzen ook gebeurd. Bij Couscous ging dat op één, twee, drie. Die haar hoofdje ging pzzzz naar beneden. Gerd moest met zijn schouder haar hoofd ondersteunen. Bij Mel...die gaf zich dus niet over, dat is toch een geval apart. Haar hoofd ging pzzz naar boven, ze stapte achteruit tot ze tegen de omheining stond en Gerd moest dan haar hoofd omlaag trekken.

Marianne

Nathalie Lagasse schreef op maandag 23 maart 2009, 18:43:


Wat geef je haar dat ze het zo lekker vind dat ze zo blijft naslikken?

Als je paard 40 km of verder gaat staan en de verzorging valt volledig op jouw schouders, dan is het idd ni te doen maar als je nu een plek vindt waar je paard echt goed staat en er wordt goed voor gezorgd? 't Is mss wel terug wennen om je paard deels uit handen te geven maar ze staat dan wel 24/24 buiten met vriendjes en met eten à volonté. Je paard gaat gelukkiger zijn, zeker weten.
I.v.m. buiten staan zonder schuilstal: bij mij wordt de schuilstal gebruikt in de zomer en amper in de winter. Nu ook wel meer in de winter omdat ik daar nu de hooibakken heb staan. Op deze moment ben ik stenen aan't leggen in een deel van de schuilstal en de toegang is nu afgesloten omdat ze anders mijn half afgewerkte werk kapot lopen. Vandaag was het een leuk weertje hè, awel ik voel mij absoluut ni meer schuldig dat ze ni kunnen schuilen (das ooit anders geweest zenne), als het nu ineens 30° zou zijn, dan zou ik me wel schuldig voelen.