veb schreef op maandag 23 maart 2009, 15:38:


Wel, onze 4 paarden staan 's winters meestal in onze paddock. Ze worden regelmatig uitgelaten op de wei maar toch... de paddock is de winterplaats.
Omdat onze vier merries "niet te doen zijn" zo samen in de paddock en er eentje bij is die de anderen kreupel mept in de schuilstal, hebben we de paddock in twee stukken verdeeld. Twee paarden hebben dus de beschikking over de inloopstal en de twee anderen... die staan gewoon buiten...
't Was deze winter niet bepaald zacht, ze hebben er geen hinder van ondervonden. Geen dekens, niks...
De schuilstal wordt vooral gebruikt als "latrine".
Ze staan alle vier continu buiten, in regen en wind.
Ik moet er wel eerlijk aan toevoegen dat wij in een bos wonen, ze zijn dus beschut tegen de wind. Maar... onze paarden hebben gewoon zuurstof nodig

Marianne

Marianne

Spirithorses schreef op maandag 23 maart 2009, 15:43:


Zo is het bij de onzen ook gebeurd. Bij Couscous ging dat op één, twee, drie. Die haar hoofdje ging pzzzz naar beneden. Gerd moest met zijn schouder haar hoofd ondersteunen. Bij Mel...die gaf zich dus niet over, dat is toch een geval apart. Haar hoofd ging pzzz naar boven, ze stapte achteruit tot ze tegen de omheining stond en Gerd moest dan haar hoofd omlaag trekken.

Marianne

Nathalie Lagasse schreef op maandag 23 maart 2009, 18:43:


Wat geef je haar dat ze het zo lekker vind dat ze zo blijft naslikken?

Als je paard 40 km of verder gaat staan en de verzorging valt volledig op jouw schouders, dan is het idd ni te doen maar als je nu een plek vindt waar je paard echt goed staat en er wordt goed voor gezorgd? 't Is mss wel terug wennen om je paard deels uit handen te geven maar ze staat dan wel 24/24 buiten met vriendjes en met eten à volonté. Je paard gaat gelukkiger zijn, zeker weten.
I.v.m. buiten staan zonder schuilstal: bij mij wordt de schuilstal gebruikt in de zomer en amper in de winter. Nu ook wel meer in de winter omdat ik daar nu de hooibakken heb staan. Op deze moment ben ik stenen aan't leggen in een deel van de schuilstal en de toegang is nu afgesloten omdat ze anders mijn half afgewerkte werk kapot lopen. Vandaag was het een leuk weertje hè, awel ik voel mij absoluut ni meer schuldig dat ze ni kunnen schuilen (das ooit anders geweest zenne), als het nu ineens 30° zou zijn, dan zou ik me wel schuldig voelen.