Idunn schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:47:


hahahahahahahaa lol!

Ilona
--
let's keep on moving

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:47:


Wat werkt het hardste in bij Isabella?


En dan stopt ze toch netjes? Dus wat is het probleem?
Oh, bedoel je dat ze NIET stopt. Nou, dan is dat toch "er vandoor gaan"? Tenminste zo noem ik dat als een paard niet meer wil stoppen.

Groeten,
Frans

Het begint een beetje erop te lijken of ik achterlijk ben volgens mij. Of ik het niet wil begrijpen wat jullie schrijven. En dat jullie mij niet meer kunnen volgen of begrijpen.

Dus laten we er maar over ophouden aub.

Ik heb echt veel nagedacht, zal dat ook blijven doen, zal nieuwe ontwikkelingen in de gaten houden, ga op bepaalde dingen oefenen en trainen, vooral dat schuren/eten .

Met sommige dingen hier besproken ben ik het eens, met andere dingen ben ik het niet eens en door sommige uitspraken heb ik mijn zienswijze herzien.

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:54:

Het bit in de mond. Mondhoeken, tong en de lagen op het tandvlees.

Niets op het hoofd zelf dus. Ga ik dat wel doen (hefboomwerking bij een bit) dan gaat ze hoofdschudden. Niet om het ding in haar mond, want dat veranderd niet bij druk tov normaal gebruik van dezelfde stang, maar omdat het geheel gaat inwerken op nek en kin. Net de plekken waar juist een bitloze optoming inwerkt. Dus zodoende kom ik tot de conclusie dat een bitloze optoming wel eens averechts kan werken, mijn paardje kennende.


Ze stopt ook netjes. En ook zonder hard aan het bit te "rukken".


Moeilijk uit leggen dit. Probeer ik het zo.

Ik ben aan het draven en wil terug naar stap.
Ik geef het stapcommando. Isabella neemt wat gas terug, maar blijft nog wel in sukkeldraf. Dit ook omdat ze het doorduwende gewicht van de kar nog moet afremmen. Dus ik ga bijremmen met de rem op de kar (met mijn voet, doe dus niets aan de pony). Hierbij geef ik nogmaals het stapcommando, en omdat de wagen nu begint af te remmen, gaat ze stappen. En voordat we dan bij de kruising of mendoorgang zijn is ze in een keurige stap. Geen enkel probleem, netjes zoals het hoort, zonder aanraking van leidsels / bit, geheel op stem en met afremmen wagen.

Maar je hebt zo wel een bepaalde remweg. In geval van een plotseling de weg op komende auto is deze manier van remmen veel te lang. Je zit dan al tegen de auto aan. Dan moet dit allemaal sneller. Tuurlijk zeg ik HO HALT en normaal reageert ze wel, maar zo niet, dan gaat inderdaad ineens alles erop wat ik aan rem heb. REM WAGEN als eerste en direct erachter aan het BIT als rem dus dan ook.

En nogmaals ik geloof best dat die laatste "rem" ook met een bitloze optoming kan, maar ik zie te veel leer aan een bitloze optoming.
En dan nog optomingen waar haartjes van langharige paarden tussen komen zoals Egon vertelde. Laat ze dat eerst maar eens veranderen dan. Als er gewoon een neusriem komt met een riem om de oren en verder niets, hou ik mij weer aanbevolen.

Groeten maar weer,
Ingrid

Frans Veldman schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:36:


:) dankjewel .. die bomen had ik al zien staan. Ik wil graag info buiten
deze site vinden en lezen.. dat was m'n vraag - noem het onderbouwing e/o dubbelblind!

M.

Idunn schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:38:


Hoi Ja! leuk geformuleert maar een dier heeft geen Ego reageert gewoon spontaan naar zijn natuurlijke gevoel, in tegenstelling tot veel mensen..door jou zit je paard lekker in zijn vel en dat straalt ie uit! .. heel fijn toch ?
Groetjes Bianca

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:47:


Er bestaat een spreekwoord.....

Het paard achter de wagen spannen......?

Zou het in werkelijkheid ook kunnen?
Stuur er op en vier schijfremmen....
paard niks op of om het hoofd....
Geen bit.....geen zweet....geen druk op het hoofd....
en toch gezellig mee....
Jij kent de verkeers regels en kan inschatten....
Remmen van jou betekend stoppen voor je paard....het karretje staat dan immers in de weg....
Probleem opgelost...

Tja je gaat rare dingen bedenken met zo´n ´probleem`...

Ik ga ook niet in herhaling....tips genoeg dacht ik zo...
Succes

Nick Altena
met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Ik heb een tijd geleden een boek gekocht (bij trekpleister) de roep van de luipaard. Dit gaat over grappige anekdotes met dieren, over het gedrag van dieren, hoe mensen dit interpreteren etc.
Onder andere werd hier aangehaald dat dieren wellicht telepatisch kunnen communiceren.
Dit heeft mijn interesse wel gewekt. Wij hebben het hier steeds over verbaal communiceren en lichaamstaal. Maar zou telepathie voor paarden niet nog veel natuurlijker zijn? Zou het bestaan?
Ik ken de verhalen van nanda van gestel... Wie weet kan ze het echt. Maar zou in dat geval iedereen het kunnen leren? Zitten hier toevallig mensen die dit kunnen of er in elk geval meer van weten?

Ik ben erg benieuwd.

groetjes sandra

Idunn schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:38:


Saskia ?
Kun je de gebruiksaanwijzing er ff bijdoen zodat ik ook kan zien waar die ogen dan zitten? Kan ze niet vinden....

Groeten Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Idunn schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:47:

Ze kijkt anders uit haar ogen,

Oww...zie dat je zelf ook wat moeite had hahaha

Groeten Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 11 november 2004, 12:05:


Ik heb het allemaal gelezen, en Ingrid, je staat niet alleen hoor met dit 'dilemma'...
Als ik met mijn paard (grote koudbloed, 600 kilo) en kar buiten ga rijden, door het dorp, of hoe dan ook een straat overstekend, dan MOET je af en toe ingrijpen op je paard, en omdat je met een kar geen OSR kan maken (kar kan dan namelijk scharen/omkiepen als het paard helemaal plotseling omdraait, niet DAT een paard bij ORS moet omdraaien maar het KAN gebeuren), zoek je naar andere 'communicatiemiddelen', want ik zie het bit dus als een communicatiemiddel.
Het grote nadeel van met de KAR is dat je niet BIJ e apar dbent, maar een paar meter erachter!
Als je op je paard zit en je paard schrikt, kan je, doordat je OP je paard zit en BIJ je paard bent, een gerusttellende aai geven en met een zoutzakken-zithouding duidelijk maken dat je paard er niet tussenuit hoeft te naaien, maar er rustig langs kan lopen. Met de kar mis je deze communicatie!

Ik gebruik een bit om duidelijker te zijn in mijn bedoelingen qua richting (want ik heb geen zithouding en benen die ik kan gebruiken en geen focus!) en, met de weg oversteken: HO is HO!
Als je OP je paard zit en je wacht om een weg over te steken, kan je je paard makkelijker rustig houden (lichaamstaal, een aai), of eventueel een stukje terug het pad oplopen, net zolang tot de weg vrij is om over te steken. Dit is met een kar niet mogelijk! Wil mijn paard met de kar TOCH gaan lopen, dan moet ik haar even duidelijk dwarszitten dat dit niet de bedoeling is. Met de rem van de kar en MET bit.

Cindy