Naast mij is een paardenpension en normaal gesproken loop ik door de wei bij mij achterom zo door het land tussen alle paarden door naar de buren. Er stond daar een paard –alleen- en ik dacht dat het een bekend paard was dus dacht ik er verder niet bij na.

Het paard hinnikte nog naar mij (waarschuwing? denk ik nu achteraf) toen ik over het hek klom en toen ik bij de uitgang kwam stond hij me al op te wachten. Ik benaderde hem van de zijkant en opeens, zonder zichtbare waarschuwing, draait ie z’n kont naar me toe en haalt met twee achterbenen tegelijk uit.

Resultaat: met de ambulance afgevoerd, traumateam, drie dagen intensive care, een gescheurde milt een gekneusde nier en enorm veel pijn. Het ziet er naar uit dat ik tot het einde van het jaar niet meer kan werken en paardrijden al helemaal kan vergeten.

Ik hoorde achteraf wel dat het paard niet op het pension hoort maar daar een paar keer in de week wordt gebracht zodat ie een paar uurtjes in de wei of in de paddock kan staan. Verder staat ie op stal. Het schijnt een ex-draver te zijn en de eigenaar heeft alle moeite om hem uit de wei te halen en kan er alleen wat mee wanneer hij hem “plat galoppeert” als hij het zadel er al op kan krijgen.

Ik blijf er maar over piekeren hoe dit heeft kunnen gebeuren. Ik snap er niks van en ik voel me enorm dom dat ik niet beter heb opgelet.
Begrijp me goed, ik koester geen wrok tegen dit paard, maar eerder tegen de eigenaar (waar ik tot op heden nog niks van gehoord heb) omdat hij dit paard niet beter houdt en behandelt en waarschijnlijk vindt hij zelf dat hij het prima doet. Het eerste wat ie zei was: Doet ie anders nooit hoor!
Hoe kan dit nou toch gebeuren?

Edith Hartog schreef op vrijdag, 12 november 2004, 12:58:


Jeetje, Edith, wat erg. Ik weet het niet, het kunnen zoveel redenen zijn voor deze verschrikkelijke uitval.... I
Ik vind het niet dom dat je zomaar door de wei gelopen hebt, normaal gesproken moet dit toch zo kunnen, maar het paard reageerde niet normaal hoor.... Ik zal met je meedenken.....
Heel veel beterschap, Pien

Edith Hartog schreef op vrijdag, 12 november 2004, 12:58:


Potverdorie Edith, dit is nu echt domme pech.
Dom is het niet van je hoor, zoiets verwcht je toch niet.
Waarom dat paard het deed zul je nooit weten, maar raar gedrag is het zeker. Ik hoop dat je snel opkanpt en dat je niet zoveel pijn meer hebt. En het belangrijkste, ik hoop dat je niet bang bent geworden, zou zionde zijn als je door zo een naar ongeluk je vertrouwen zou verliezen. Dit paard reageerde niet normaal.
Sterkte Esther

Edith Hartog schreef op vrijdag, 12 november 2004, 12:58:


Oh ja, en nu we het toch over telepathie hebben gehad, mijn pony, die tweehonderd meter verderop stond heeft niets gezien maar werd op het moment helemaal gek. Galopperen en hinniken en drie dagen helemaal van slag. Als dat geen telepathie is dan weet ik het ook niet meer. En ik me maar zorgen maken over onze onderlinge band...

Ik heb het nagevraagd over dat dierencrematorium die ook paarden cremeerd (of gaat doen), en het is in Varsevelt. Maar we hadden al ontdekt dat er dus meer zijn...nou ja sla het maar op in je achterhoofd....

Saskia