ebby schreef op dinsdag 16 november 2004 13:40

waar is... Ik heb zo het idee dat vet niet op de ribben gaat zitten, of iig
vrij weinig. De echte vetplekken zijn meer bij de staartwortel, achter de
schoft en achter de elleboog. Op de hals. Die plekken vind ik iig een goede
indicatie geven of een paard te dik is. En op de ribben heb ik nooit echt
veel verschil in vet gezien bij somigen paarden die afvielen. En bij andere
paarden bleef je de ribben zien terwijl ze toch goed waren en weer andere
paarden waren echt niet te dik, eerder aan de magere kant en daarbij kon je
de ribben bij lange na niet voelen... Wie weet of dit waar is?

Hoi,
Waar mijn paarden staan (pension met twaalf paarden totaal) zijn er drie
waarvan je de ribben kunt zien, terwijl ze verder duidelijk dik genoeg zijn.
Zijn alledrie paarden waar héél weinig mee gedaan wordt.
Heeft volgens mij meer met spierontwikkeling ter plekke te maken. Als een
paard goed ontwikkelde rugspieren heeft, zie je de ribben niet. Zou dat
kunnen?
(Ik heb ook geleerd dat je de ribben van een paard niet mag zien bij
stilstand; wel bij beweging.
En een vroegere kennis paardenhandelaar vertelde mij ooit dat hij altijd op
de rugspieren lette bij een paard, of die goed ontwikkeld waren.)
Groet,
Coralie

Natasja Cornelissen schreef op dinsdag 16 november 2004 13:52

laatste paar dagen echt vervelend aan het doen. Hij heeft geen zin meer om
braaf aan het halster mee te lopen, bijten vind hij echt te gek en zo nu en
dan eens gezellig naast me de lucht in springen vind ook wel cool.
schreeuwen, maar dat heeft natuurlijk niet veel effect, slaan doe ik
absoluut niet en hem in zijn lip knijpen werkt niet, want dan maakt hij
gewoon het spelletje van: als ik nu hap, ben ik dan snel genoeg met mijn
snoetje weg? Negeren zoals moederlijf dat doet helpt ook niet.
hengst te laten, dus consequent zijn is toch zeer noodzakelijk.

Hallo Natasja,
Belangrijkste is m.i. om je eigen ruimte te bewaren, ik bedoel dat het
veulen niet te dicht bij je mag komen als jij dat niet wil. Kan je doen door
een touw in je hand rondjes te laten draaien (omhoog en dan naar voren en
vervolgens naarbeneden en weer naar achteren, een soort verticale cirkel.
Snap je?)
Paard leert al gauw dat ze een tik van het touw krijgt als ze binnen die
cirkel stapt. Soms helpt de eerste tik niet eens direkt, maar omdat je
doorgaat met draaien krijgt het paard tik na tik na tik. En dat werkt (bij
mij tot nu toe) altijd.
Deze methode heb ik geleerd bij Pieter Baalbergen op cursus.

Iets anders wat ik al lang toepas, is zorgen dat het paard achter je blijft
lopen. Ook met het zwaaien van een touw doe ik dat. Paard mag zo wild doen
als ie wil, zolang ie maar achter blijft en met hoofd niet dichter bij dan
een armlengte afstand.
Ik heb meerdere veulens gehad, en er mee over de weg moeten lopen. Werkte
altijd.
Het leuke is dat je het paard wel veel bewegingsvrijheid kan laten: kan alle
kanten uit kijken, sprongetjes maken, what ever. Als ie maar achter blijft.
Hoop dat je er wat aan hebt.
Groet,
Coralie

Ik heb in mijn leven 3 hengsten gehad.De eerste 2 waren ronduit volgzaam en bijzonder lief..Deze dieren had ik gekocht dat ze een maand of vijf waren..Het laatste hengstje was geboren uit de merrie die ik nu heb,en vanaf dat hij op zn zwiebelbenen stond ,begon hij zn moeder al te trappen, als ze niet snel genoeg klaarstond voor meneer..Ikzelf was er altyd tegen ,om op wat voor manier dan ook ,Geweld te gebruiken...Sidi had tegenover ons(merrie en ik)daar totaal geen problemen mee..Op een dag(nadat mijn arm al eens uit de kom had gelegen,omdat hij op geen enkele manier accepteerde,dat er een halster om ging,was hij weer zn moeder aan het trappen(en BIJTEN dat ie kon!!!)gaf zn moeder hem zzzzzzzzzzzzo,n ongelovelijke hengst ,dat ik dacht ,ze trapt hem zo doormidden..Hij was maar even geschrokken ,en toen zag ik ,dat t persoonlijke ,waar ik altyd """geweld aan verbond"zo helemaal niet zo hoefde te zijn..Vanaf die dag ,heb ik geen "geweld" gebruikt,maar als hij weer eens zijn tanden in mij wilde zetten ,sloeg ik hem niet ,,maar,waar hij in wilde bijten(meestal mijn bovenarm)kreeg hij van diezelfde ,een flinke okkernoot.Ik heb hem ook wel eens teruggeschopt(met rubberlaarzen) en verdomd,ik ontdekte dat "geweld ïets heel anders is als "zonder agressie ,Pas op de plaats..Hij is nu 3 jr oud en t blijft een mannetje ,maar supergehoorzaam en erg lief..Zal jullie wel vertellen ,dat ik veel moeite heb gehad om zo öp te treden,maar ik ben nooit agressief geweest en t heeft mij ook weer geleerd..Trudy

Frans, wat maakt het uit wat Yola/Richard/Super Woman - super muts - op een
ander forum kletst? Moet je kijken wat een stroom van "onnatuurlijke"
berichten de gevolgen zijn van je Yola mail! Wat mij betreft, laat maar Bokt
bokken, en Paard Natuurlijk "natuurlijk" blijven, en, voor de zo veelste
keer, over de welzijn van paarden gaan in plaats van roddelen.

Met vriendelijke groeten,
Böske

Peter Donck schreef op woensdag, 17 november 2004, 9:33:

Trudy schreef op woensdag, 17 november 2004, 10:18:


Een elleboogstoot of menselijk achteruit trappen zoals ik dat doe, heeft niks met agressie te maken. Wij tweebeners leggen dat uit als "geweld" maar is voor een paard zo te zien heel "natuurlijk" gedrag.
(Oké, oké, wat is natuurlijk gedrag in een omheinde gecontroleerde situatie, maar daar heb ik het nu niet over) . Als ik alleen al zie hoe ze onderling te keer kunnen gaan, nou daar is mijn rubberlaars niets tegen.


Agressiviteit vind ik wanneer je vanuit kwaadheid handelt, dat is iets heel anders, ben ik met je eens. Groet, Pien

HOI peter ,die Mevr is gewoon Richard ,die zich nu weer verstopt achter de naam van zijn Paard YOLA Ik noem hem nu maar gewoon LOLAHAHAHA

Coralie schreef op Wed, 17 Nov 2004 08:58:06:


Hoi Coralie, Ik vind dit maar een gevaarlijke tip om een hengstje achter je te laten lopen, nl als je recht voor een paard staat dan kan ie jou niet zien, als ie achter je loopt en hij mocht ergens van schrikken dan springt ie onbewust bovenop je. En wat als ie bewust jou wilt grijpen op welke manier dan ook? hij is nog jong en in ontwikkeling. Ik zou eerder hem een armlengte naast mij nemen zodat ik hem schuin in de gaten kan houden en eventueel het halstertouw gebruiken om hem te corrigeren en de afstand van mij houdt, is veel veiliger !!!

Groetjes Bianca