Bianca_6 schreef op dinsdag, 16 november 2004, 21:39:



Hoi, mijn ruin heeft dat bij mij ok gedaan zo'n 3 jaar geleden, kwam op me af, steigerde naar me en greep me in me hals, maar liet gelukkig wel los na een paar sec..dus ruinen doen t ok hoor alhoewel die van mij nog wel wat 'henstentrekjes' heeft.

Groetjes Eef

Evelyn Steenvoorden schreef op woensdag, 17 november 2004, 11:23:


eh.. voor het goede begrip: grenzen stellen is niet alleen voor hengsten bedoeld hoor, ook merries en (toekomstige) ruinen.. :)

M.

Evelyn Steenvoorden schreef op woensdag, 17 november 2004, 11:23:


Tjees! dan ben je er goed vanaf gekomen. En die hengst waar ik het hierboven over had die oogde heel braaf! maar zij was erg tuttig. In een show vertelde ze me dat ie haar er thuis altijd afbokte en toen dacht ik al Oei!!!...een half jaartje later singelt ze hem aan en hij grijpt haar en scheurt haar slagader af, paard zat onder het bloed en zij lag dood in haar bak....heel triest allemaal. Zelfs voor dat paard erna, hij handelde alleen maar uit zijn eigen besef ... en zijn omgeving haatte hem....nog triester

nou ja! shit allemaal

Nogmaals zij dacht ook alleen maar lief te zijn voor haar paardje en dit is maar 1 voorbeeld ..... Haar gezin is kapot en het paard heeft de naam een ''Killer'' te zijn met alle gevolgen van dien

Hengst die hengst GVD !!!

Ik hou er maar over op want ik wordt hier echt triest van......

Sjonge jonge, wat is dit toch allemaal ?
Dat gaat echt wel wat verder dan konten toekeren en willen spelen.
Dit is pure dominantie en proberen rollen uit te spelen.

Eh, wie denkt dit met een beetje geduld en liefde op te lossen ????
Of eh.... te beginnen als de hengst al bijna een jaar is ofzo ????

Je kunt je hengst nog zo "lief" maken, er zijn hormonale krachten in hem die regelmatig naar boven komen.... Dan moet je goed weten waarmee je bezig bent om dit gedrag te begrijpen en aan te kunnen. Dat los je niet op met een beetje lief zijn.... Je zult hem voor moeten zijn, je kunt niet vroeg genoeg beginnen met hem op te voeden.

Vergeet niet dat veel hengsten zwaar gefrustreerd worden omdat ze zodra ze vruchtbaar worden afgezonderd van de groep gehouden worden, of steeds maar weer op hun flikker krijgen vanwege hun gedrag (uitzonderingen daargelaten) .
Daarbij gieren hun hormonen maar ze mogen er niks mee doen....
Vaak zelfs staan ze hun tijd eenzaam te verdoen in een stal, ver weg van hun soortgenoten, ver weg van elk sociaal contact. De enige die dan met hem aan de slag gaat ben jij.... geen wonder dat zo'n dier af en toe flink flipt..... Kan ie al bijna niks meer aan doen dan....
Veel pensionhouders dulden geen hengst in de groep....
Dan nog liever castreren en socialiseren........
Groet, Pien

Marianne schreef op woensdag, 17 november 2004, 11:43:


Dat is zeker waar, daarom is het zo belangrijk dat je kennis hebt van het natuurlijke gedrag en dat als uitgangspunt neemt tijdens opvoeding en omgang .... geldt ook zeker voor honden en kids :) Lol

cya B.

Bianca_6 schreef op woensdag, 17 november 2004, 11:44:


Nu klinkt het wel net alsof alle hengsten aso's zijn die er alleen maar op uit zijn om je te pakken....... Dat vind ik ook weer niet juist. Je kunt niet generaliseren, de ene hengst is de andere niet. Alles valt of staat met temperament, hormonen, opvoeding, sociaal gedrag en de mogelijkheden die je een hengst kunt bieden zodat ie hengst mag zijn....

Die eenzame opsluiting, dat onbegrip, dat doet in mijn ogen nog het meest kwaad. Bij elk paard, maar bij een hengst in het bijzonder....

Kijk naar Khani van Ilona en Frans, of Draupnir van Egon..... Dat zijn voorbeelden van hoe het ook kan zijn........
Ik hoop ook dat ons aanstaande veulen een hengst is.... Maar die gaat wel in de groep........... Groet, Pien

Door de komst van een nieuwe manege dichtbij, word het eindelijk mogelijk voor mij om een paard te houden.
Maar is het wel mogelijk om een paard een beetje natuurlijk te houden op een manege? Wat kan je voor je paard doen om het zo prettig mogelijk te maken op de mange?
Dat een manege niet ideaal is begrijp ik, maar valt er wel een acceptabele huisvesting van te maken?

Ik zou hier graag advies over krijgen..

Michelle

MichelleBuxy schreef op woensdag, 17 november 2004, 12:19:


Nee, niet als je het vanuit het paard bekijkt. Een dier wat bedoeld is om in een kudde te leven, constant in beweging te blijven, te grazen, te spelen en andere sociale interactie met elkaar te ondergaan hoort niet 24 uur per dag op stal.

Daar kan geen speelbal, hooinet of wat je ook kunt verzinnen tegenop.

Is er in de buurt geen boer, iemand met land? Buiten, samen met andere paarden kun je met relatief weinig ruimte toch veel leuke dingen verzinnen om de paarden tevreden te houden. Is waarschijnlijk nog goedkoper ook.

Ilona
--
let's keep on moving

Spirithorses schreef op woensdag, 17 november 2004, 12:11:


O ja Ik geloof best dat met een beetje geluk en kunde je een hengst kan houden, en is dat niet het geval dan kan het wel heel erg definitief worden en daar gaat het hier hoofdzakelijk over ... niet de voordelen van een hengst maar juist de nadelen !!!

Hengsten zijn er genoeg!

groetjes B.

Spirithorses schreef op woensdag, 17 november 2004, 12:11:


Nee... natuurlijk zijn niet alle hengsten aso's, net zomin als alle ruinen 'braaf' zijn, of alle merries 'moeilijk' ... generaliseren is natuurlijk niet goed!
Maar ik denk wel dat je een punt hebt hoor: het is niet makkelijk om een hengst te houden en jammergenoeg worden vele ( zeker de dekhengsten) tot een leven in afzondering veroordeeld. Dát is volkomen tegen zijn natuur... helaas heeft niet iedereen de mogelijkheid een hengst de 'ruimte' te bieden.
Wij hadden thuis hengstenweide's waar de jonge mannen fijn met elkaar konden 'bazen' en als een stel opgeschoten jongens naar de meiden aan de andere kant konden koekeloeren.

Aan de andere kant: er zijn ook volstrekt brave hengsten die prima in een gemengde groep kunnen lopen.

M.

Coralie schreef op Wed, 17 Nov 2004 08:58:06:


hoi coralie,

Ik heb vanochtend eens geprobeert hem wat achter me te laten en idd ook met het touw zijn richting in te draaien als ie te dichtbij kwam. Het hielp wel. als ie nu springt of weg rent kijk ik hem niet aan en blijf ik geduldig staan. Dit lijkt wel effect te hebben. Met mijn elleboog heeft ie nu ook kennis gemaakt en was daar toch wat verbaasd over, hij heeft niet meer proberen te bijten.

We komen er wel hoor
gr Natasja