Arabesk schreef op zaterdag 11 juli 2009, 23:44:


Interessant! om te zien dat de diaginale beenzetting correct blijft in de middendraf. Wanneer er flink aan de voorkant ingewerkt wordt, zie je namelijk altijd dat het achterbeen achterblijft en het voorbeen steekt. M.a.w. de diagonaal is verstoord door de rem aan de voorkant. De slowmotion laat dit perfect zien in elke miliseconde en op bovenstaand stukje film is die diagonaal aardig zuiver.
Deze amazone werkt taktmatig in met o.a. haar handen -inderdaad, slowmotion vergroot elk detail en mooi is anders- maar blijkbaar vertaalt dat zich niet in een beperking van de gang. Beperking van de zuiverheid van de gang kan zowel met als zonder bit voor elkaar gekregen worden, het gaat om de krachtsinwerking op het hoofd.

Monique Hamerslag schreef op zondag 12 juli 2009, 22:36:


Het cursuspakket oftewel het pakket wat bij de cursus hoort is er om de achtergrond, de theorie van het bekappen te leren.
De cursus zelf is er om inzicht in de praktijk te krijgen, zodat o.a. zulke problemen opgelost worden.

Monique Hamerslag schreef op zondag 12 juli 2009, 22:36:


SUPERLEUK IDEE! Een mens moet inventief zijn

Ans Jondral schreef :


Spirit heeft er een op zijn borst op de overgang naar zijn linkervoorbeen, dat is een uitstekend iets van een 2 cm grootte. Het ziet eruit als een lange wrat die op het punt lijkt te staan om eraf te vallen.

BD had er altijd een in haar oksel (voorbeen), die is na een tijd onstekingremmers voor iets anders helemaal weggegaan en tijdens vorige dracht weer even teruggekomen. Nu is hij weer als vanzelf verdwenen. Het is echt een sarcoïd. Grootte is op z'n grootst ca 5 cm lang en 2 breed geweest. Nu dus is die plek gaaf en ik heb er niks aan gedaan. Bij haar is het ooit begonnen als een zwart onderhuids bultje.


Groet, Pien

Joanne Elijzen schreef op zaterdag 11 juli 2009, 11:46:


Het is alsof ik het verhaal vvan mijn ex-paard Mazir (Arab) hier lees.
Die is ook met de fles grootgebracht (moeder stierf bij de geboorte), niet gesocialiseerd met andere paarden, hij werd door hun verstoten en richtte zich geheel op mensen. Slecht opgevoed, mocht alles, inclusief tegen de eigenaar aan steigeren, "zo leuk he, zo'n klein veulentje en hij-is-toch-al-zo-zielig...". Op latere leeftijd heeft hij voor veel problemen gezorgd, hij werd steeds gevaarlijker; heeft diverse mensen bobreuken, schouders uit de kom, gebroken vingers bezorgd inclusief rugletsel doordat hij gericht aanviel. Hier is het ook een paar keer flink mis gegaan.

Ben geen gedragstherapeut maar voor zover ik leerde was dat je een paard alleen maar gesocialiseerd kunt krijgen tot zijn eerste, daarna lukt het niet meer. In Mazir's geval heeft hij nooit met andere paarden kunnen opschieten, hij kende hun taal niet en begreep hen niet was ook bang van ze.

Ook hij zat niet lekker in z'n vel. Je zag dat hij ongelukkig was en met zichzelf geen raad wist. op stressmomenten viel hij aan en beet hij. Trappen deed hij niet, maar voor je steigeren en gericht klauwen met zijn voorbenen wel. Ook beet hij zichzelf op zulke momenten.

Nadat hij een van de pensionmensen gericht aangevallen had, omver geduwd met de bedoeling haar te verpletteren (Jack kon dat op het nippertje voorkomen) hebben wij hem terug laten gaan naar de vorige eigenaar. Hoe het nu met hem is weet ik niet we hebben inmiddels geen contact meer.

Mijn raad zou zijn: Haal er een gedragstherapeut voor paarden bij.
In de hoop er iets van te maken.

Succes!
Groet, Pien

Bedankt allemaal!

Kaat & Gentle

Vreemd verschijnsel is het... Gelukkig is het met mijn pony nog niet zo erg en ik hoop heel erg dat het ook niet zover komt. Ik ga na mijn zwangerschap zeker actief met hem aan de gang, hopelijk kunnen we er nog iets van brouwen.
Jammer dat ze er zoveel last van hebben als ze met de fles groot gebracht worden. Dit is toch niet met alle veulens het geval?

Monique Hamerslag schreef op zondag 12 juli 2009, 22:36:


Ik had eens gelezen van iemand die een staalborstel gebruikte. Ik heb dat zelf ook geprobeerd en waarachtig, je houd een mooie zool over. Mijn borstel was evenwel te zacht, je moet dus wel een harde staalborstel nemen.

Nils en Olly

Ilma Meijer schreef op maandag 13 juli 2009, 9:36:


Thuis heb ik een mooie donkere stal, daar staat Woody de hele dag. Af en toe even naar buiten om een paar happen gras te eten en dan in galop weer naar de stal. Nu staan ze op een andere wei met een kleinere lichte stal. Ook daar staat Woody de hele dag in, zegt mijn "oppas"(buur )
Ik had dit al in Juni gezien aan de mest die ik ruim.
"normaal" haal in s'morgen minder mest uit de wei, als s'avonds.
Sinds de dazen tijd is het anders om. ze eten dus s'nachts meer als overdag. Ik heb daar geen probleem mee, want afvallen doen ze ook niet.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 13 juli 2009, 21:15:


Ok, dat is idd natuurlijk wel weer het geval dat ze 's nachts weer lekker kunnen eten.
Vanmiddag zijn onze dochters naar Niek geweest om te rijden maar ze zijn alleen bezig geweest om Niek weer in de vliegendeken in te pakken.
Hij heeft op deze plek geen schuilstal overdag en daarom weer een deken nodig wat ook niet ideaal is dus.
Kunnen paarden met schuilstal geheel zonder deken de dazen 'overleven' of is het en én.
Ik heb gewoon weinig ervaring met deken en schuilstal vandaar dat ik ff blijf twijfelen.
Hebben meer mensen hier hun paarden min of meer in het bos staan?