Mijn paardje was toen ik hem net had ook een behoorlijke lastpost aan het touw. Ik heb daar hulp bij gezocht en hetvolgende geleerd.

Als leider moet je altijd voorop lopen. Als het paad naast je loopt en hij wil de benen nemen, hou je er nooit iets aan. Dus, je loopt met een vrij lang touw voor je paardje (eerst gewoon in het weiland of de bak). Wil hij naast je komen dan buig jij af, zodat hij achter je blijft. Komt hij nou te dicht achter je en wil hij met zijn neus in je nek gaan lopen, dan zwaai je met de rest van je touw achter je, net zoals een ander paard dat zou doen als hij te dichtbij komt. Een touw tegen je aan is niet fijn, dus hij zal meer afstand nemen. Mocht hij willen slaan dan heeft hij geen kans als hij achter je loopt. Stijgeren is een ander verhaal, je moet zorgen dat je het touw net zo houdt als je hem had en dan kan hij nooit zover naar boven komen.
Mijn ervaring is dat als je hier een poosje mee bezig gaat, het een heel stuk verbetert. Hij is mij sinds ik zo met hem loop nog maar 1 keer voorbij gesprongen (hij wilde het toch nog eens uitproberen). Ik vind het wel lastig blijven om ervoor te zorgen dat hij echt achter je blijft lopen. Op een gegeven moment moet dit voor het paard vanzelfsprekend worden, omdat je telkens afbuigt en hij dus niet anders kan. Als ik buiten loop met mijn paardje heeft hij nog wel eens de neiging om zo schuin achter je te gaan lopen. Bij mijn man probeert hij er dan wel langs te glippen, maar die heeft hem ook minder in handen.
Misschien heb je er wat aan, het heeft mij erg goed geholpen!

DC schreef op donderdag 16 juli 2009, 10:57:


ik gok op oedeem Heeft Dar ook wel al een paar keer gehad van een of andere insectenbeet... doet inderdaad geen pijn en verdwijnt vanzelf weer

Piet schreef op donderdag 16 juli 2009, 8:57:


Jaa ook naar MIJ luisteren, mee eens dus, het paard vraagt - ik beslis. aansluiten bij je paard zijn wensen betekend niet de beslissingen aan hem overlaten, wel voorvoelen en oprekken en zelf beslissen. De balans zoeken dus waarop je paard het best in zijn hoofd is en blijft.


Als manipuleren leid tot een goed gevoel krijgen is er niets mis mee Dat goede gevoel zal wel volledig centraal moeten staan, vanaf het allereerste begin, bij alles. Voor mij is dat het belangrijkste. Een ander voorbeeld, over een kindje van een 6 maanden of ouder vast voedsel aanbieden. Eva hoever ben jij hiermee? Het mooiste is als je hierbij aansluit bij de behoeftes en de natuur van kind. Dwz. doe het een grote slabber om en geef het hele stukken vers fruit en groente. De stukken zijn zo groot dat het kind het makkelijk vast kan houden. Het kindje zal volop genieten van alles en zichzelf en zijn omgeving er mee onder smeren. Dat is leren eten met plezier waarbij alle zintuigen mee doen. Het uiteindelijk doel van de ouders is ook dat plezier in eten cultiveren, waarbij netjes eten wat later mag komen. Ouders weten dat een kindje graag alles zelf doet, wel dit is de reden, en als je daarbij aansluit dan verloopt zijn ontwikkeling optimaal. Zo ook met paarden vind je dit in alles terug.

Groet, Michiel

Joanne Elijzen schreef op donderdag 16 juli 2009, 11:33:


zoals je een hond afleert om aan de lijn te trekken eigenlijk :)
dit ongeveer deed ik ook steeds , maar ik liet ze steeds een rondje maken rondom me als ze me voorbij gingen zodat ze telkens weer achter mij eindigden en dan wandelde ik weer door. wel nooit je touw kort of strak willen nemen; ze moeten het aan een losse touw leren doen