Eva Saegerman schreef op vrijdag 17 juli 2009, 0:30:


Ik denk dat ik het hier wel over het geheel genomen mee eens kan zijn. Maar nog ff plagen:
Nu kom je bij een Shire die zodra je in de buurt komt met een halster hoofd omhoog doet zodat je er lekker niet bij kan
Heeft zichzelf aangeleerd dat wanneer het hoofd naar beneden gaat er werk volgt.
Nu kan je met je gebogen hoofd zolang daar staan totdat je van de honger zelf gras gaat eten. Paard zal NIET zakken, want het halster is zíjn cue.
Daar gaat dus je lichaamstaal -oftewel zethemopvoorsucces- verhaal en zul je moeten terugvallen op het pure shapen. Een millimetertje lager markeren en belonen en desnoods intussen op je kop staan, maar dat zal geen invloed hebben

Piet schreef op vrijdag 17 juli 2009, 11:26:


ja tuurlijk
als het natuurlijk aangeboren begrip van lichaamstaal lang genoeg geassocieerd wordt met iets onaangenaams leert het paard een nieuwe betekenins van die cue en wordt deze cue een nieuwe aangeleerde vorm van lichaamstaal (combinatie lichaamstaal +aanwezigheid halster in je hand tezelfdertijd)
Als dit ook lang genoeg herhaarld wordt (die combinatie) dan mag het haslter zelfs wegblijven, in de zadelkamer, bij het hoofd naar beneden brengen zal je paard ook niet volgen tenzij ... je de response waar het paard voor wil wijken door hoofd omhoog te doen, laat verdwijnen, en vervangt door iets aangenaams
en hoe doe je dat? Ahja, shapen natuurlijk of halster targetten en niet laten volgen door "aan het werk zette" of het "werk" leuk maken
Veel wegen leiden naar rome, de een langs brussel en de ander langs dikkebus