t buntertje schreef op donderdag, 13 januari 2005, 19:13:

Gewone letters zijn een stuk makkelijker te lezen
En waarom voer je je paarden niet gewoon gras? Sobere paarden kunnen over het algemeen best op hooi en gras leven. (andere paarden ook wel hoor)

e m kraak schreef op donderdag, 13 januari 2005, 17:52:


Top Egon: 'natuurlijk' en 'natural' zijn een interne tegenstelling met paardrijden en 'natuurlijk bekappen' een helder voorbeeld; er is niets natuurlijks aan bekappen en je kan het onmogelijk op een natuurlijke manier doen. Wat bedoéld wordt is dat we de hoeven zodaing willen onderhouden dat onze onnautuurlijke manier van houden en gebruiken gecompeseerd wordt en de hoeven zo netjes mogelijk lijken op hoe ze in de vrije nattuur waarschijnlijk zouden zijn.
Daarbíj komt dan de moeilijkheid dat we door onze manier van omgaan verrotte hoeven moeten helpen en die daardoor níet 'natuurlijk' kunnen zijn.

Verschillende van de dingen die we moeten doen omdat we op het paard gaan zitten en het met veel schadelijk gewicht laten werken zijn compensatie voor het onnatuurlijke ervan.
Een paard omheinen en erop gaan zitten is onnatuurlijk, het paard is daar niet op geëvolueerd en dit verschil geeft problemen; punt.

'Natuurlijk' is een marketing-begrip dat door handige jongens bedacht is toen de grote massa paard ging rijden en er daardoor inherent een kennisgat ontstond. Voor 'het volk' paard ging rijden was er geen markt nóch een gat.
In deze tijd waarbij véél kinderen denken zijn dat melk in een fabriek gemaakt wordt en geen idee heeft dat de cellofaan verpakte roze dedders in de supermarkt van een kip komen is het niet zo verwonderlijk dat er óók een totaal onbegrip is voor de behoeften van een paard.
Dat veel 'NH' als 33 resp. 24 eeuwen geleden door Kikkuli en Xenophon werd vastgelegd is een helder voorbeeld.
Ook het paardvriendelijke rijden is al ouder dan de weg naar Rome, want van vóór de Romeinen

In het Duits is er een mooi woord voor 'paardvriendelijk' = pferdgerecht in de zin van artgerecht. Dát is wat 'puristen' willen. Hoe ver je daar in wil gaan?
Voor míj is één paard geen paard bijvoorbeeld en elke vorm van competitie een NoNo want in strijd met het belang van het paard etc.... Persoonlijke keuzes van mij, net als nog wat van dit soort keuzes die wij gemaakt hebben en maken.

Voor wie het Duits machtig is, geven de boeken van Sadko Solinksi een interessante alternatieve benadering.
'Reiten, reiters, reiterei' en het 'ABC' zijn breder op de omgang gericht dan 'Das Gymnasium' wat zéér concreet en diep ingaat op een paardvriendelijke manier van beleren en rijden.
Zijn, vier, boeken van voor deze drie zijn niet meer in druk, maar nog wel antiquarisch te vinden en beslist de moeite waard.
Ter info: Sadko Solinksi is een ruiter uit een generatie en tijd die niet meer bestaat. Hij heeft nog voor adel paarden ingereden, een cavalerie-scholing gehad, heeft jaren als 'koeienhoeder' in de Camargue gewerkt etc.
Het Malibaud-zadel bv. heeft hij ontworpen voor zijn eigen rijschool.
Interessante man met interessante ideeën.

Dit valt nu wel helemaal buiten de oorspronkelijke boekenkwestie, waarbij ik Iebie (en Nick ;-p ) gerust wil stellen dat ze wat mij betreft natuurlijk een slechte recensie van een boek mag geven... Je zou eens moeten zien wat ik voor de BHA geschreven heb over André Geeroms' Verschrikkelijke Boekje .

Ik vraag mij af of dat verschil in mening over de geleidelijkheid dan wel de harde aanpak uit persoonlijke voorgeschiedenis komt of niet.
Ik ben zelf de weg van de geleidelijkheid gegaan, en elke stap was een worsteling. Ik begon tien jaar geleden met de martingaal van mijn paard te halen. En drie maanden later het neusriempje. En nog later durfde ik m'n teugels loslaten als m'n paard ging rennen. Van de ene clinic naar de andere, uitgeprobeerd, vergeleken, onthouden, of weggegooid. De ergste schok was vijf jaar geleden, toen ik positieve bekrachtiging ontdekte - en ik die dacht dat ik "er was"! En nog steeds evolueert mijn mening. Hoe kan ik dus al nu mijn mening als "de enige waarheid" verkondigen als ik tegelijk weet dat ze nooit zal vaststaan?

Het zou kunnen dat dat bij mij zo was omdat je toen werkelijk alles zelf moest uitvissen - nu zijn er boeken, sites enzovoort; l'embarras du choix. De dingen kwamen naar mijn gevoel één voor één bij mij aan. Kennelijk ging dat met jullie niet zo. Hebben jullie gewoon op een dag een knop omgedraaid of zo?

Confucius
(551 VC):

Een reis van duizend mijl begint met een stap.

met vriendelijke groeten,
Inge