Ik zal eens voor je zoeken, ik heb het laatst nog gelezen in 1 van de boekjes hier thuis geloof ik...ik hoop in ieder geval voor je dat het niet ergens anders was. Ik lees ook zo veel...niet meer bij te houden wat nou waar in stond.

sannie schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 22:14:


In dat geval zou ik wat hooi bijvoeren. Hij hoeft dan geen honger te hebben omdat hij vier uur niet kan grazen. Ik moet er niet aan denken dat mijn paard zomaar hapjes gaat nemen langs de route. Rijden op zo'n paard lijkt me net zoiets als praten met je man terwijl hij de krant leest.

Dan vervolgens 4 uur

Moniek

e m kraak schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 21:02:



Wil je me dit nog een keer uitleggen? Ik ben de betekenis van r+ en p+ even kwijt...

Okay, dat had ik dan goed begrepen. Maar.. wat doe je als je initiële 'nee' niet opgevolgd wordt? Dan zul je op de een of andere manier je 'nee' moeten herhalen en 'zwaarder' moeten maken. Hoe?

Mooie stelling die laatste zin. Daar zie ik wel een filosofische dubbele bodem in! Misschien is 'consequent gedrag geeft begrepen communicatie' in dit verhaal van toepassing :)

Groet, Marianne

Moniek schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 20:17:


Als de bliksem inslaat op je schrikdraad heb je sowieso schade in je huis, wat voor aarde je ook gebruikt. Misschien 'schockerend' maar waar... Waar ik op doel is de meestvoorkomende schade, bliksemontlading binnen een straal van een aantal kilometer van je huis. De schade die dan ontstaat is sterk afhankelijk van de lengte van leidingen en dergelijke. Een nabijgelegen bliksomontlading veroorzaakt een sterk electromagnetisch veld dat spanning opwekt in alle geleiders (lees: metalen draden). Hoe langer de draden aan een apparaat, hoe groter de kans op schade. De eerste apparaten die overlijden zijn dan ook telefoonapparatuur, netwerkkaarten, modems, televisie- en radioapparatuur (niet door de antenne maar door de bekabeling!), etc. Afrastering is ook een lange draad en dus een prima antenne voor electromagnetische velden. Een scheiding tussen schrikdraad en huis-installatie voorkomt veel problemen.
N.B. Stekkers uittrekken is een overgewaaid idee uit landen waar de electriciteit voornamelijk bovengronds wordt getransporteerd maar heeft in Nederland geen enkel nut.

Groeten,
Frans

Maaike schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 20:20:


Dank je , Maaike, voor de moeite. Ik heb het genoteerd ! Groet, Pien

Marianne schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 18:04:


Toegegeven, het was flauw en overdreven.

Wel probeer ik de zelfde regels aan de hand te hanteren
als onder zadel, bij ongevraagt gras willen gaan eten,
voorkom ik zo halverwege. Het is wel opletten, want andere
reukdingen opsnuiven van de grond, wil ik er graag inhouden.
Dat hoort een beetje met de manier waarop ik graag samen optrek.
Zowel op de grond als onder zadel.

Michiel

sannie schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 22:19:


Waarom zie je hier nou toch een respectprobleem in? Ik begrijp dat echt niet.
Het is duidelijk dat dit komt doordat de ruiter niet konsekwent is.
Hij mag af en toe een beetje hier en daar een hap nemen onderweg. Wanneer wel en wanneer niet? Weet dat paard veel?
Dit heb je toch in een paar keer opgelost? Gewoon : nee, er wordt niet gegeten. Zo zacht als kan en zo hard als nodig is. Wil je dat niet , dan leer je clickeren. Dan weet je paard dat hij eerst toestemming moet krijgen om te eten. Dan kan je zelf het 'wanneer' bepalen. Probleem ook opgelost. Als ik buiten loop en ik blijf staan en buig mijn hoofd dan weet hij: "Yess ik mag eten!" en als ik het touw weer een beetje aanneem dan lopen we verder. Heeft niks met respect te maken, het zijn gewoon afspraken die je maakt. Of je nou rijdt of loopt.
Piet