Marianne schreef op woensdag, 26 januari 2005, 13:09:


Ja! dat werkt! Als je het # plus nummer in je bericht zet en dan aanklikt, springt ie er vanzelf naar toe!

Marianne

Idunn schreef op woensdag, 26 januari 2005, 1:43:


Misschien niet de vraag beantwoord Saskia, maar toch heb ik hier even over moeten denken.
Waarom zou grazen tijdens een rit niets te maken hebben met een leuke rit?
Nmm. is er nou juist niks natuurlijkers voor een paard dan lopen en eten, lopen en eten, lopen en...

Het mooiste woord van de laatste tijd vind ik " onthaasten ".
Na het lezen van al deze berichten van voor en tegenstanders moest ik hier aan denken.
Als ik 4 uur lang onafgebroken door een bos wil scheuren kocht ik een cross motor of een fiets.

Wat maakt het nou in vredesnaam uit of je in een bos in 4 uur tijd 4 kilometer af legt of mischien wel 40 of meer ?
Ik vind persoonlijk 4 uur rijden en maar 15 min. pauze erg weinig.
Dat er daarbij opgemerkt wordt dat je paard in die 4 uur geen honger heeft vind ik ook uhhh... BS! ...een paard stopt uit zichzelf geen 4 uur met eten...enig idee waarom ??

Ik zie zon rit als een uitje, net als met mijn gezin...en ik zorg dat iedereen er een tevreden gevoel over heeft, dat iedereen terug kan denken aan een leuke middag?

Je neemt een paard mee uit de vertrouwde omgeving, waarschijnlijk weg van zijn/haar vrienden, dus dikke kans dat het voor een paard , zeker in een vreemde omgeving, toch wel een leuke rit wordt als het niet alleen dat hoeft te doen wat de baas verlangt.

Wij 2 beners, bedichten onze paarden veel menselijke eigenschappen toe in het paardenleven.
Het koud hebben als wij dat ook hebben, het slapen snachts op een stal...en? het eten op gezette tijden....dat doen wij immers ook ?

Zo menen wij dus ook te kunnen zien wanneer een paard een bepaald iets , dat wij als mens doen, fijn vind....

Het grazen onderweg is nou juist iets dat de meeste 2 beners niet leuk vinden ,maar wel de meest natuurlijke hobby is van je paard!
Tuurlijk kan dat paard ook in de wei eten, maar hee ? wie wil er met het paard naar het bos? wie haalt hem/haar bij dat eten vandaan?

Laat ons maar samen genieten dan , mijn paard mag onderweg eten hoor, tenzij het een giftig iets is.Het woordje nee moet je dan wel leren aan je paard.

Samen dus, ik geniet ook...van het zicht op een zo natuurlijk mogelijk gedrag van mijn paard....hier een plukje, daar een plukje, de oren gespits bij het horen van broer konijn, het hert dat wel ineens dichterbij durft te komen.....daar geniet ik dan weer van... " onthaasten " mooi woord...

Gr. Nick
met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

Piet schreef op woensdag, 26 januari 2005, 10:09:


Nu schoot ik even in de lach... sorry Piet niet jouw schuld en ik begrijp je voorzichtigheid....
Echter....als ik in middels 13 jaar terug na een zwaar motor ongeluk niet was gaan sporten tegen het advies van 2 doktoren in....had ik nu zoals ook hun advies toen was....in een rolstoel gezeten.
Meneertje...als U naar buiten gaat moet U in een rolstoel....binnen mag U nog wel een beetje lopen...
Ben heel blij dat ik ook toen al erg eigenwijs was.
Ik ben uiteraard niet meteen weer met paardrijden begonnen.
Badminton of volleybal zijn hele goede alternatieven om weer een beetje los te komen van alle stijve door de pijn verkrampte spieren.
Nee, springen doe ik niet meer zo heel hoog maar verder kan ik nog steeds alles...

Owja...de kwaal? een stukje bot aan de binnenkant van de wervel los, soort splinter zeg maar..nog steeds...

Gr. Nick
met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

Ineke Klootwijk schreef op woensdag, 26 januari 2005, 13:03:


Als je het nummer ongeveer weet is dit een makkelijke oplossing zonder dat er nou straks allerlei berichten met nummers in dit forum terecht komen.

Klik in de gesloten lijst met je rechtermuisknop op een bericht ( bekijk het nummer even ) en kies dan de functie openen in een nieuw scherm/window.

In het scherm dat dan opend kan je bovenin de lange regel het nummer zien staan van het bericht wat je op dat moment geopend hebt.

Haal dit nummer weg en toets het nummer wat je wil lezen er voor in de plaats..klaar..

Gr. Nick
met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

Nick Altena schreef op woensdag, 26 januari 2005, 13:34:


... als ik deze instructie volg krig ik met de rechtermuisknop alleen maar 'Op deze pagina's rusten copyright"..?????

Nick Altena schreef op woensdag, 26 januari 2005, 13:11:

Marianne schreef op woensdag, 26 januari 2005, 13:50:


Mmmm, sorry, heb het gecontroleerd ...
Ik werk met een ander program dan Internet Explorer een daar gaat dat dus wel mee...(Mozilla Firefox)
In I. E . zul je beide knoppen in moeten drukken voor het zelfde resultaat.
Dan komt dat schermpje ook.

Gr. Nick
met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

Peter Donck schreef op vrijdag, 21 januari 2005, 17:57:
.>
Hehe , eindelijk weer eens tijd de berichten te lezen , wat een berg erbij sinds m'n laatste bezoek ! Bedankt voor de uitleg over dit halster , zal ook nog even op die web-site kijken , alleen om te vergelijken , rijd zelf zeer tevree in parelli halster .
Ha , hoe ik in frankrijk verzeild ben geraakt , niet echt intressant mischien . Een romantische draai ervan zou ik zelf wel eens willen lezen , wat zou je er over kunnen verzinnen ? Vertel ik naderhand het echte verhaal "boerin in frankrijk "!!
groet ,.
Caatje

Jij gaat al uit van een rit van 4 uur. Ik rij nooit zo lang. Meestal een uur ongeveer, langer dan 2 uur eigenlijk nooit.

Nou, ik vind het leuk om de gangen van mijn paard te rijden. Allemaal in allerlei variaties. Dus een langzame draf, een snelle draf, een langzame tolt, een rentempo tolt. Een handgalopje en soms eens een rengalop. En zo heel af en toe een knallende telgang ertussendoor. Nou is het zo dat als mijn paard vandaag zin heeft in een sukkeldrafje dat we dat dan ook doen en morgen wil ie een snelle draf, dan doen we dat.
Als je paard gewend is om niet (veel) te eten tijdens het rijden, so what. Hij krijgt op de paddock ook niet onbeperkt voer, dus het is niet alsof ie, zolang ik me niet met hem bemoei, altijd maar staat te eten.


Hartstikke goed, zo denk ik er ook over. Ik zie alleen eten onderweg niet als per se noodzakelijk om het leuk te hebben.

Ik vind de term hobby een beetje misplaats. Een paard eet net als wij mensen niet voor de lol. Je eet omdat je voedingsstoffen nodig hebt. Neemt niet weg dat eten leuk en lekker kan zijn, maar het is geen hobby.


Ikke en ik voel me daar ook totaal niet schuldig onder. Ik doe hem er geloof ik nou niet bepaald onrecht mee aan door hem mee te nemen. De conclusie werd hier al vaak genoeg getrokken dat paarden dit ook erg graag doen. Lekker de wereld onderzoeken en bekijken.


Klinkt goed hoor Nick. Het is alleen dat iedereen anders geniet, dat probeer ik duidelijk te maken. Dus jij op jou manier, een ander op de zijne.

Vriendelijke groetjes Karin

Piet schreef op woensdag, 26 januari 2005, 12:15:


Inderdaad ben ik van plan het zo te doen, ben daarnet weer een tijdje met haar bezig geweest, en ik vind wel dat ze al een zekere rust begint uit te stralen wanneer ik met haar bezig ben. Weet niet of dit zo snel al kan maar het leek zeker al wel zo.
Bedankt alvast
Ellen

Marianne schreef op woensdag, 26 januari 2005, 12:49:


Hey marianne

Alvast heel bedankt voor je antwoord.
En ben ook heel blij dat je mijn situatie begrijpt, het is alleen nog iets ingewikkelder.
Mijn vriend is namelijk ook beroepsruiter voor een bekende springstal, het paardje is van ons beiden maar ik rijd haar, we kopen regelmatig een jong paard voor een tijdje te rijden en dan spijtig genoeg weer verder te verkopen. Voor mij is dit steeds weer wel moeilijk maar heb me er al bij neergelegd.Hij kijkt nu al dikwijls raar als ik vertel wat ik met haar van plan ben maar laat me wel wat doen.
Nu moet ik zeggen dat we al 2 keer met haar gesprongen heb 1 hindernisje wel te verstaan en niks overhaast, en dit gaat zeer goed dit doet ze eigenlijk vanzelf en lijkt ze ook heel graag te doen.
We zijn ook niet zo dat we ze maar enkele maanden bijhouden deze heb ik al van oktober en ze moet ook niet onmiddelijk weg, maar als er binnenkort net iemand zo iets zoekt dan zal ze wel weggaan.
Daarom is het nogal moeilijk om haar gewoon thuis te laten en niet mee op wedstrijd te nemen, moest het er nu eentje zijn om altijd bij te houden dan ligt dit weer anders snap je?
Die wedstrijden zijn ook maar wat wennen, een laag parcourtje om te laten wennen, zonder druk natuurlijk.
Zoals ik tegen piet ook al zei ben ik vandaag weer wat met haar bezig geweest en lijkt het te beteren ze is zeer kalm als ik met haar bezig ben en ze laat alles goed toe dus ik denk dat ik op de goede weg ben.
Het is vooral in de omgang dat ze wat bang is en wanneer ze iets hoort of ziet tijdens het rijden, maar ze is wel zeer braaf.
Nog is bedankt en moest je nog meer tips hebben dan hoor ik het graag.
Groetjes
Ellen