Ik ben niet van plan om nog veel te posten op dit forum..
De afkraak partyen zijn niet van de lucht ,en een aantal aardige mensen hebben zich al teruggetrokken,dus er blijft een clubje over van mensen,die denken ,dat ze t bij t rechte end heben,en Natuurlijk komen er nieuwelingen.
Als ik emotioneel werd ,werd ik beticht van drugs,alcohol,barbituratenabuse..
Dus ik zou iedereen ,die nog ""durft ""te posten afraden ,om een sterke mening ,,,,en zeker geen alternatief ,.,zowel halster,,,zowel wormenmiddelen,,,enz te promoten..
Er zitten mensen hier ,die BOEREN een slechte naam geven..
WAT DE BOER NIET KENT VREET IE NIET!!
Dan ben je bij BOKT beter af..
Daar heb je in ieder geval nog de keus..
Laatste bericht trudy

Trudy schreef op woensdag, 26 januari 2005, 19:22:


Uhm de afkraakpartijen?? Hoe zat het ook weer met de pot en de ketel?

Groeten Esther

Hallo allemaal,
Na het ontdekken van deze site 'paard natuurlijk'. Niet meer weg achter die computer te slaan. In het kort iets over mezelf, 36 jaar. Vroeger als jong meisje begonnen met helpen op een manege voor gehadicapten. Geen geld voor rijlessen, dus eerst dag in dag uit helpen. Het was een mooie leer school. Eerst bekend worden met de dieren. Niet alleen waren ze daar zeer vriendelijk en rustig met de paarden. Vooral was het prachtig om te zien hoe de paarden en deze gehandicapten elkaar vertrouwden. dat zegt al wat over de aanpak van de eigenaren. Na een aantal jaar kreeg ik les zonder zadel, zonder teugels, later aan de neusriem... en ga zo maar door. Ik raakte in de ban van de dressuurkunst. Waardoor ik volgens mijn steeds verder van het paard af kwam te staan. Jaren gestopt met rijden. Sinds twee jaar weer op een "stads" manege begonnen maar het maakte me eerder verdrietig dan vrolijk... ik kreeg niets met de paarden... verhuisd naar de bollenstreek, iets meer groen en via via ben ik bijrijder van een prachtig volbloed paard geworden. Het andere paard (ook prachtig) moet nog afgericht/ ingereden worden. De eigenares heeft haar manier van omgaan met de paarden. Ze is streng, met andere woorden wanneer ze niet luisteren dan zwaait er wat. Ze rijd wel erg goed dressuur.
Ik zou de dagen (drie keer per week) zo graag het op deze parelli methode willen doen. Maar heeft het zin wanneer je als bijrijder (en eigelijk dus niets te zeggen hebt) drie keer per week het vertrouwen probeert te krijgen wanneer de ander een totaal andere aanpak heeft? Ik zou het wel met haar willen bespreken maar ik vrees dat het niets wordt. Ik zou het liefst mijn eigen paarden willen hebben maar ook nu is geld ( de randstad is behoorlijk prijzig) een probleem. Komt iemand van jullie uit de bollenstreek?
groeten Suzanne

Er zit me iets niet lekker :

Ik schreef mijn verhaaltje over groeallen en inloopstallen en achteraf bekroop mij het gevoel dat ik nu misschien een verkeerde indruk bij een aantal van jullie gewekt heb. Graag wil ik even iets rechtzetten :

Voor mij is natuurlijk paardenhouden: je paard temidden van soortgenoten dag en nacht op de wei laten, met de beschikking over een inloopstal.

Wanneer dit niet mogelijk is , dan is een groeal een mogelijk en tijdelijk alternatief.
Het opsluiten van een paard in zijn eentje in een box is voor mij absoluut geen optie, zoals jullie vast wel van mij weten.

Een groeal is geen vervanging van het opsluiten van je paard in een box. Het mag geen permanent gebeuren zijn.
Een groeal is echter wel een tijdelijke vervanging van het gezamelijk verblijven op de wei. Daarin is dus een verschil.

Verder wil ik benadrukken dat je niet zomaar een willekeurige groep paarden bij elkaar kunt zetten in een groeal.
Je moet wel degelijk naar de groepssamenstelling kijken en rekening houden met oa het karakter, het temperament, het gesocialiseerd zijn, het geslacht, de leeftijd, achtergrond en wat al niet meer.
Anders kunnen er ongelukken gebeuren doordat een dominant paard een ander in de hoek drukt of naar buiten trapt.

Er komt dus meer kijken bij het gezamelijk houden van paarden dan je zou denken. Rekening houdend met bovengenoemde punten vorm je een groep op de wei en de samenstelling van die groep houd je constant en je wisselt niet. Pas als de paarden volledig aan elkaar gewend zijn en de onderlinge rangorde is gevestigd, dan kun je erover denken ze een keer in de groealling te zetten. Eerder niet want het kan leiden tot ongelukken.

Een nieuw paard introduceer je stap voor stap (bijvoorbeeld paard voor paard) in de weidegroep. En pas als hij volledig in de groep is opgenomen kan hij mee naar binnen!

Om jullie een voorbeeld te geven : Cherokee is heel prima in de groep, maar niet als Holly ook daarbij is. Holly is bang voor haar dominantie. Terwijl Cherokee haar leiderschap vrijwillig afgestaan heeft aan Winner.
Cherokee en Holly staan dan ook ieder in een eigen groep. Op de wei is er geen probleem , plaats genoeg om samen te lopen, maar in een groeal zou dit onnerroepelijk tot incidenten leiden.

De reden waarom ik ook spreek over uitloopstallen (stallen met een uitloop, naar Duits model, zonder tralies en met veel sociaal contact door de lage omheiningen) is wanneer een paard het om wat voor reden dan ook niet tot zijn recht komt in de groep.
Ook dan behoor je naar mijn mening de onderlinge buurpaarden te selecteren.

Ik hoop zo het een en ander te hebben verduidelijkt. Pien

Caatje schreef op woensdag, 26 januari 2005, 14:54:


jij eerst voor ik op hol sla !
peter

Hoi Pien

Ik kan niet voor de anderen spreken, maar voor mij hoef je niets recht te zetten. Ik vind groepstallen helemaal niet negatief, zeker niet als je ze, zoals jij, als tijdelijk onderkomen gebruikt. Bijvoorbeeld op tijden dat de wei echt heel nat is of als je lesuren hebt en de paarden zo bereikbaar staan.
Voor mij betekend een groeal een overdekte paddock, nou daar lijkt me niets mis mee.
Natuurlijk zijn er ook groeallen die niets of niet veel diervriendelijkheid hebben. De minimumafmetingen die te vinden zijn in protocollen zijn lachwekkend. Maar als je het goed inricht en gebruikt, met (vanuit) je paarden in gedachten, dan is er helemaal niets mis mee vind ik.

Groetjes Karin

Trudy schreef op woensdag, 26 januari 2005, 19:22:


Dit hebben we nu al een paar keer eerder gehoord.. Blijkbaar heb je om de zoveel weken de behoefte Trudy, om eens flink om je heen te meppen. Het is mij een raadsel waarom.
Dat we elkaar hier op het forum af en toe niet begrijpen, dat er meningsverschillen zijn - da s duidelijk. Moet ook kunnen - we zijn niet allemaal gelijk: niemand is beter of slechter dan de ander.
Laatste bericht We zullen zien...

Marianne