ilse peene schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 21:32:


Hoi Ilse
Ik zou als ik jou was even kijken op parelli.nl" target=_blank>www.parelli.nl hier staat alle info die je weten wilt.

groetjes, sandra

Nick Altena schreef op woensdag, 2 februari 2005, 0:12:


Kijk, dat zijn discussies waar ik van leer en ik zal niet de enige zijn.
Dit laat me nadenken over hoe mijn eigen idee over de opvoeding van hengsten is. Ik heb nooit een hengst gehad, ik heb er nooit voor gekozen. Waarom niet? Gewoon omdat je luistert naar mensen met doem en verderf verhalen. En inderdaad het wordt op dit forum ook weer aangegeven. Gebruik geweld! Laat hem voelen wie de baas is want anders is het hek van de dam! Geef hem een knal, in de natuur doen ze dat ook!
Letterlijk de reden waarom ik nooit meer dan 1 les gevolgd heb op een manege.
Ik heb zwaar getwijfeld of ik een dik half jaar geleden mijn jong beessie moest kopen, omdat ik een groen paard "beleren" aan mensen die er verstand van hebben moest overlaten. Door mijn nieuwschierige eigenwijzigheid en de overtuiging dat het niet veel anders kan zijn dan een jonge hond of een kind opvoeden, heb ik het toch gedaan.
Nou weet ik wel, Shiny is geen hengst, hij is ruin. Maar ook hij flikt toch af en toe dingen die ik zou kunnen oplossen met het gebruiken van geweld. Doe ik dat? Never! Ik moet er niet aan denken dat ik een beteuterd en geintimideerd paardenhoofd naar me zie kijken. Ik ben er nog lang niet, maar nu al wou ik dat ik bij de opvoeding van mijn kinderen geweten had wat ik nu weet.
Negatief gedrag negeren, positief belonen, ipv moeten "vechten" om a la minute gelijk te krijgen. Straffen, zo hard als nodig om gewenst gedrag te verkrijgen. Onderdrukken om de baas te blijven.
Natuurlijk zijn het lieve kinderen geworden, maar soms denk je: bepaalde dingen had ik anders kunnen en moeten oplossen en toch ben ik nooit een bruut geweest.
Laten we dus goed nadenken en ik laat het graag aan de mensen over die deze discussie voeren omdat ik niet uit hengstenervaring kan spreken, hoe we haar adviseren met haar hengstveulen van een jaar om te gaan.
Misschien dat er dan bij veel meer mensen de gedachte ontstaat, laat ik het ook eens anders proberen. Zou daar iets in kunnen zitten in dat gelul over negeren en belonen. Zou gedrag wat genegeerd wordt werkelijk als een kaarsvlam uitdoven. Zou ook een paard er er belang bij hebben om goed gedrag te laten zien als hij weet dat hij daarvoor beloond wordt. Allemaal zaken waar mensen die primair geweld als oplossing zien en voorstellen, nooit mee gewerkt en aan gedacht hebben. Want geweld..... je weet wel waar het begint maar nooit waar het eindigt.

Nog zo'n watje......
Piet

Hoe geef je daar je mening over, zonder dat die ander zich in een hoek gedwongen voelt.

Ik heb ook wel over bepaalde foto's nagedacht.
Dat is de manier van houden/gebruiken niet prettig vind of niet passend bij een goede manier van met paarden omgaan.

Nou was de storende foto (voor mij) van dezelfde persoon als die de neusketting voorstelde.
Ken de naam niet meer, want het gaat om de fot en niet de persoon.
(Een draafpaard aangejurkt en opgehitst om maar te moeten winnen).

Maar wie ben ik om een ander tegen zijn schenen over zijn hobby/inkomen aan te schoppen?
En door een ander zijn mening er over vragen ook nog partijen voor en tegen ga creëeren.

Dat is iets voor de site eigenaar.
Als het niet bij zijn filosofie past, is hij de eerste aangewezen persoon om er wat aan te doen.
En zou je je tot hem via een mailtje kunnen richten om te vragen of hij het gezien heeft en wat hij er van vindt.

Ik heb dat nog niet gedaan, omdat ik nog niet er uit was of ik me er nou zo ERG aan stoorde.

Hoi Pien
Mooi dat je het onderwerp aansnijd. En eigenlijk weer een eye-opener voor mij. Hoewel ik bijna nooit (of eigenlijk nooit) meer met bit rij heb ik eigenlijk nooit echt gezien wat die neusriemen doen. Heb jou bericht eens doorgelezen, en nog eens, en dacht 'ping", kwartje viel.
Ik begeleid gasten op buitenritten en omdat ik alleen Galand nu heb getraind op het halster moeten de andere paarden met bit gereden worden. (ik vind namelijk dat ik niet het risico kan nemen om mensen die nooit bitloos heb hebben gereden zo op buitenrit kunnen op een paard dat dat ook niet gewend is). Volautomatisch doe ik bij deze paarden de neusriem vast. Okay, wel met een gemengd gevoel van : sorry jongen, het is niet anders.
Maar ik denk dat komend weekend alle paarden maar eens meeneem naar buiten om te kijken hoe het gaat als ik de neusriem weglaat. Is nog niet zo'n gek idee. Bitloos rijden, dat kan ik voor alle paarden denk ik niet voorelkaar krijgen, maar dan kan ik er op zijn minst voor zorgen dat die paarden ie met bit gereden worden in elk geval normaal kunnen ademen.

Ik kan zo even niet het bericht vinden over het gebruik van een ketting. (kan iemand me de link even geven misschien?) maar ik vraag me dan toch iets af.
Ik geloof best in de TT-touch technieken. ik heb er nog weinig mee gedaan hoor, maar als ik de tijd heb wil ik me daar zeker verder in evrdiepen. Die massages en oefeningen om het paard bewuster te maken van zijn
Maar wat schetste mijn verbazing bij het lezen van een van de boeken van Linda Tellington-Jones?
Dat ze het gebruik van een ketting over de neus adviseerd bij elk paard bij simpel grondwerk, huh???
Is er iemand die mij kan verklaren wat hier de logica van is? Zijn er mensen die TTouch doen en daar een mening over hebben?
Vond het erg vreemd dat dit dan ook onder NH valt. Moet je even voorstellen dat iemand met een zenuwachtig of angstig paard met TTouch gaat beginnen en braaf met grondwerk de ketting over de neus trekt, en het paard in paniek raak. AUW!

jacqueline postmes schreef op woensdag, 2 februari 2005, 8:28:


Hoi Jacqueline,

Wat voor boomloos zadel hebben jullie dan; een barefoot- of iets speciaal voor Ijslanders, zoals een diddi-pad.
Weet je nog welke bit dat was?

Bedankt, Moniek

sannie schreef op woensdag, 2 februari 2005, 9:30:


Ho, ho.. laat er nou geen begripsverwarring ontstaan! Waar we ( of ik in ieder geval) over spraken is niet de neusriem die als onderdeel van een hoofdstel over de neusbrug loopt, maar de *sper-riem* die aan de neusriem vastzit en achter het bit onder de kin vastgemaakt wordt.
Dat dunne riempje dus, dát heb je niet nodig want dat belemmert het opendoen van de mond. Zo'n hoofdstel heet in de wandelgangen een 'gecombineerde neusriem'.
Ik heb op het internet even een plekje gezocht waar je de verschillende hoofdstellen kunt bekijken:
http://bppage.free.fr/content/harnachement/neusriemen.php

Natuurlijk zijn dit de 'gewone' hoofdstellen, en iedereen heeft toch ooit geleerd dat er ruimte van twee vingers mag/moet zijn tussen onderkaak en het bevestigingspunt van de neusriem?

Daarnaast zijn er natuurlijk diverse hoofdstellen zonder neus- en frontriem - en om dan toch 'controle' te houden worden er soms scharenbitten of hackamores in gehangen. Nu ga ik even niet de discussie over bitten aan, maar wat mij betreft mogen alleen mensen die 100% goed rijden en hun handjes onder alle omstandigheden stil kunnen houden, het bit niet stiekem toch als stuur gebruiken, dit soort bitten niet gebruiken!

Je idee om het komend weekend de neusriem weg te laten is niet verstandig! Een paard moet dat ook even leren, en liever niet op een buitenrit. Wat je wel kunt doen is de neusriem niet aansnoeren ( twee vingers tussenruimte) en de sperriem - die mag eraf!

Groet, Marianne

jo schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 21:16:


Probeer het eens anders. neem je leidtouw vast en zet daar wat druk op. Probeer niet je paard mee te trekken. Houd deze druk aan, als ze achteruit gaat , ga mee met dezelfde druk en wacht. Heb geduld. Je paard zal constant staan kiezen en op een gegeven moment de keus maken voor een gewichtsverplaatsing jouw kant op. Op dat moment, druk weg en enthousiast zijn met je stem als beloning. En weer opnieuw leidtouw aannemen. De volgende beweging kan een stapje zijn, druk laten vallen enz. Dit zal steeds sneller gaan omdat je paard ontdekt dat jij meer geduld hebt dan zij.
Jij weet dat je paard dat gezanik aan haar hoofd beu zal worden . Dus voor jou is het gemakkelijk om daar een poosje op te wachten.
Piet

sannie schreef op woensdag, 2 februari 2005, 9:44:


Tja... Linda Tellington Jones gebruikt inderdaad een ketting. Maar wel in handen van gevorderden - TTouch begint hier niet mee. De reden waarom zij dat doet is mij niet bekend - ik zou het zelf niet doen, want ik vind haar systeem van aanraken en massagepunten prima en fijn voor het paard, maar haar rij-aanwijzingen laat ik voor wat ze zijn.
Overigens... en dat heb ik al eerder opgemerkt: jij bent een Parelli-aanhanger - ga je in de hogere levels dan, zoals hij ook voorschrijft wél een bit gebruiken? Zo blijft een mens zich verbazen want Parelli is toch "NH" ..? :)

Groet, Marianne

Ik heb ervaring met de torsion en de didipad op ijslanders.

De torsion zit je echt in, als een huis. Schuift wel snel naar links en rechts en bij sommige paarden ook naar voren.
De didipad zit je meer op. Vind ik persoonlijk fijner. Maar die levert weer bij veel paarden schofproblemen op, ook met een drukverdeler eronder.

Ik hou het voorlopig toch nog bij de goertz, die past tenminste goed.

Groetjes Karin

Uhm, het halster waar je mee rijdt toch ook?????? Of het halster waar je je paard mee uit de wei haalt. Of de halsriem waar je je paard op rijden kan.....

Het blijft een eindeloze discussie, maar laten we toch niet elke keer in dit soort opmerkingen vallen......

Groetjes Karin

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 18:01:


ja met de ketting lijkt zo wel een goed idee, maar gezien Mhuno zich niet laat vangen als hij in vrijheid loopt, vrees ik dat hij zich helemaal niet meer gaat laten vangen. Hij komt wel dichtbij, ik streel hem in zijn hals maar van het moment dat ik zijn halster wil nemen draait hij om, dus mss als ik te streng aan zijn hoofd ga zijn, zal em misschien nog schuwer worden

jo schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 19:03:


ik denk ni dat je van mij kan zeggen dat ik onervaren ben. ik heb al meer dan genoeg probleempaarden gehad. ik wil hem gewoon correct opvoeden, maar als advies vragen al als onervaren wordt beschouwd wel bedankt dan.