Tycho schreef op zondag, 6 februari 2005, 14:13:


Zelfkennis siert een mens..... Yes!

Nieuwe inzichten :)* doe je hier genoeg op denk ik.
De angst voor conflict onstaan uit miscommunicatie ? Sorry....die zal je hier nog lang houden...en de conflicten Duel! ook vele malen mee maken ....
Gewoon je vragen stellen dus ...maar wel met kritiek om leren gaan!
Neee Grr en BS! zullen vaak door je hoofd vliegen !
Soms kun je stijden Whip! soms beter Gaap en...

Ofwel welkom hier en veel succes.

Gr, Nick
met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer.

Tycho schreef op zondag, 6 februari 2005, 13:40:
****************
Tsja .... daar blijf ik ook bij .

Stop me als het te lang wordt ......

Het duurde even voor Torop in de gaten had waar het bij clickeren om draaide. Nu hij het principe, of zo je wilt "het concept" snapt, zie je dat hij het spel zich helemaal eigen maakt. Dat ging niet zomaar, in het begin reageerde hij nog heel mechanisch-braaf, ik gooide een bal weg, stuurde hem er naartoe, en hij hobbelde er braaf heen en raakte het ding aan, waarna hij onverstoorbaar bleef staan kijken, ogenschijnlijk onaangedaan. Het enthousiasme straalde eraf zogezegd (maar niet heus). Het ging hem er in het begin nog heel erg om dat hij begreep wat ik vroeg en dat hij het dan deed. Op het moment dat hij zag dat hij't goed geraden had, was hij alweer tevreden. Ook de beloning maakt hem de pis niet lauw hahaha, hij neemt dat waardig in ontvangst maar trekt er een hoofd bij van "och, 't had niet gehoeven hoor, ik snapte het zo ook wel".

Pas een tijd later toen ik wat meer ging vragen, begon hij't echt interessant te vinden, EIGENLIJK pas toen ik hem ging vragen, ja, nu ben jij aan de beurt, verzin nou ZELF eens wat leuks beessie? Waarom moet IK alles voorkauwen, je kunt toch zelf ook wel wat bedenken? Toen hij in de gaten kreeg dat hij inderdaad zelf met dingen kon komen, toen werd hij pas echt wakker. Want toen moest hij actief gaan nadenken. Daarmee was de interesse echt gewekt en begon hij steeds meer op onderzoek te gaan.

Vroeger zette ik 4 emmers neer en dan rende hij snorkend naar de andere kant van de bak, boeh eng! Nu zie je hem kijken, oh wacht eens even, daar kan ik vast wel wat mee? En hij wandelt er naartoe, gaat ze eerst maar eens aanraken, knabbelt eraan, wandelt ertussendoor en komt zelfs op het idee (dat hebben we ooit met Parelli gedaan als oefening) om er maar eens achteruit doorheen te gaan (dat was wel lachen, je had zijn gezicht moeten zien!!!). Of hij loopt tot in het vierkant en blijft dan staan, en kijkt mij verwachtingsvol aan met een hoofd van "wat vind je hier eigenlijk van?". Als hij iets doet wat ik vraag, maar ook voor elk nieuw initiatief, krijgt hij van mij een fluitje en een brokje. Laatst ging hij op een emmer staan dansen, tsja, daar was ik wat minder enthousiast over, hahaha, maar afkeuren doe ik het niet. Ook daar kreeg hij een brokje voor en dan neem ik het even over en laat hem op commando een paar dingen doen, totdat hij weer wat anders gaat bedenken.

Je kunt dat doen zoals en ook sturen zoals je zelf wilt natuurlijk. Ik gebruik het eigenlijk alleen voor't overwinnen van angst, dus ik vind alles geweldig wat hij bedenkt, of hij nu gaat kopjeduikelen of ze alleen maar aanraakt, alles wat hij verzint draagt ertoe bij dat die emmers hem interesseren en er dus niet bang meer voor is. En dat is voor mij het belangrijkste. Ik leg minder de nadruk op dat hij precies een commando uitvoert. Ik doe wel dat als ik een commando geef, ik pas fluit als hij het ook uitvoert (ook al bedenkt hij in de tussentijd 10 nieuwe dingen). En als ik "nee" zeg, moet hij stoppen. Dat laatste doet hij ook erg braaf, maar ik hoef het bijna nooit te gebruiken. Tis maar net wat je wilt.

Ik vind het zelf erg grappig om te zien hoe het werkt. Eerst vond ik het een heel gedoe, want je moet het wel heel precies uitvoeren en timen, en het duurt soms lang voor het paard het echt VAT.

Ik geniet er ook echt van dat mijn paard er zo van opknapt. Hij's toch een beetje een beest dat in het verleden vooral geleerd heeft om stoicijns en zonder al teveel interesse de wereld in te kijken en risico's te vermijden. Hij was bijna niet tot spelen te bewegen, hij nam altijd zo'n houding aan van "Dit was de bedoeling? Okay als je dan nu tevreden bent, stop dan a.u.b. aan m'n kop te zeuren en laten we gezellig hooi gaan eten". Ook bij Parelli spelletjes kreeg ik die reactie, het werd er een heel braaf paard van hoor, heel beleefd en werkte ook goed mee. Hij vond het een kwestie van eer blijkbaar om z'n "werk" goed te doen, maar het bleef "werk".

Nu is hij echt aan het spelen en dat is echt LEUK.

*****************
Zo zou je het een beetje kunnen zien ja. Maar een wedstrijd is het voor mijn paard dus juist niet! En geloof me, hij heeft echwel wedstrijdmentaliteit ) he he he. Ik benader het juist heel erg van: alles is leuk wat jij bedenkt. Ik doe met je mee (tenzij ik een echt commando geef dus).

Voor mijn paard is het brokje gewoon een "goedkeurende knik" naast het gewone "goed zo".

Dit was wel weer lang genoeg geloof ik )

e m kraak schreef op zondag, 6 februari 2005, 13:38:
*******************
Het zal wel zo zijn, als jij't nog weet, 'k weet het niet meer precies. Ik weet wel dat ik in 't begin niet zo enthousiast was over clickeren, omdat ik ook tegen die "beloning" aan zat te hikken. Dus ik neem aan dat je dat - of zoiets - bedoelt.

Nou ja, een mens is nooit te oud om te leren. Nu gebruik ik een combinatie van Parelli, waarvan ik sommige elementen erg handig en prettig te gebruiken vind, daarnaast clicker ik er wat omheen. Parelli is bij ons allang verwaterd tot een "praatsysteempje" waar paard en mens zich allebei aardig in kunnen vinden. Och, nou ja, wat ik precies gebruik is eigenlijk niet eens zo heel belangrijk, zolang m'n paard en ik het allebei maar goed snappen en het gezelli hebben . We hebben ook zelf nog wat dingetjes die ik bij geen andere methode terugvindt. Wat bij hem b.v. ERG goed werkt is om hem van tevoren te kunnen zeggen "dit is veilig, je hoeft niet bang te zijn". Ik vraag hem dan z'n hoofd omlaag te doen en aai z'n hoofd een tijdje. Vertrouwt hij het dan, dan doet hij z'n hoofd omhoog en loopt meestal op het vreemde af. Vertrouwt hij het dan NOG niet, doet hij opnieuw z'n hoofd omlaag en duwt het tegen m'n been (meer aaien graag). Zo aai ik hem net zolang totdat hij voldoende overtuigd is (soms tilt hij wel 4x z'n hoofd op en doet het even snel weer omlaag), en er komt dan altijd een moment dat je hem moed ziet vatten en hop, dan gaat hij zelf op het vreemde af. Dat werkt echt heel goed, prettig en vooral vriendelijk. Het versterkt ook elke keer weer onze band en het vertrouwen tussen ons. Het is bij ons echt tot "teken" uitgegroeid. Hij neemt het erg serieus. Ik ook. Ik zal het dus ook niet gebruiken als ik denk dat hetgeen waar hij op af gaat stappen lawaai zal gaan maken of plots zal gaan bewegen zo, het moet echt veilig en niet eng zijn. Ik mag hem natuurlijk niet besodemieteren he, dat hoef ik maar 1x te doen en dan sta ik meteen met lege handen.

Zo hebben we wel meer dingetjes. Ik denk iedereen wel trouwens.

Met OC zul je wel operant conditioneren bedoelen, denk ik? Sorry, ik zit niet zo in die terminologie.

Tycho schreef op zondag, 6 februari 2005, 14:13:


Ik denk dat Pien je behoorlijk op weg kan helpen.

Ja, hoe meer je weet, hoe meer je beseft dan je nog maar net begonnen bent.

Joost, succes met de juiste dans vinden...........voor jou en je paard.

Joke.

Na alle discussie opmerking en vraagstukken over bitgebruik en bitloos rijden heb ik vandaag het eens zonder bit geprobeert.

Normaal rij ik bijna altijd met iemand samen en Fengur kan daar strondvervelend van worden (wedstrijdjes houden, willen rennen). Is meestal niet zo'n probleem maar op het moment dat een rijgenoot dan wat onoplettend doorrijd op punten waar Fengur even rust moet hebben (bepaalde bochtjes, plassen of modder, daar even terugnemen zorgd voor rust in de tent en dan gaat het prima) dan word het lastiger.

Maar nu kan ik een week alleen op stap dus bedacht mij gister opeens, laat ik het eens proberen. Waarom altijd een grote mond hebben en verder niets doen. Het hoeft niet blijvend te zijn (het is niet mijn paard), maar dan heb je het in ieder geval eens geprobeert.

Ik heb in eerste instantie het bit wel ingedaan, touwhalster eronder. Hij is 13 jaar op het bit gereden, dan moet je hem wel een redelijke kans geven te begrijpen dat ik nu hetzelfde wil maar dan met het halster. En in verkeer enzo moet je toch de veiligheid in acht nemen. Ik had de teugels van het bit aan het zadel vastgezet zodat ze los hingen, maar wel berijkbaar voor mij. En ik ben op pad gegaan met een andere teugel aan het halster.

Nou dat ging super. Moet erbij zeggen dat Fengur vandaag alles behalve temperamentvol was Maar we hebben gestapt, gedraafd, getolt en gegalopeerd op weg van huis en op weg naar huis. Allemaal perfect gegaan
Na een pauze heb ik het bit weggelaten, het ging hartstikke goed.

Ik ga het deze week in ieder geval vaker doen. Kijken hoe het op ietsjes langere termijn gaat. Punt blijft dat het mijn paard niet is en hij als ie weer teruggaat weer op een bit gereden wordt. En in de groep is het een draak. Ik WEET dat het bit geen rem is, maar ik moet dan wel rijgenootjes hebben die een beetje rekening met Fen zijn karakter willen houden. Al is dat met bit ook wel makkelijker...

Groetjes Karin

HannahFroukje schreef op zondag, 6 februari 2005, 14:28:


Geweldig! Ik ben blij met zoveel positieve aandacht voor het "aldoende leren" Wat is er mooier dan het positieve te kunnen belonen en het negatieve mogen negeren.
Geen straf, geen dwang en zo weinig mogelijk druk. Kijk eens naar http://com4.runboard.com/bbelgianhorsemanshipassociation.fmainchat.t35|offset=70 .Op de laatste paina van grondoefeningen heb ik een klein verslagje van de training van gisteren geschreven.
Bovendien is het voor iedereen bereikbaar want het is gratis!
Het enig probleem is dat er veel van de trainer gevraagd wordt. M.a.w. kan de trainer de click in zijn eigen hoofd horen.
Concentratie en timing en kijken naar je paard zijn voorwaarden voor het slagen in deze studie, zoals Egon het noemde.
Een enorme hulp voor voor mij en veel mensen zal het verschijnen van Inge's boek over grondwerk met paarden zijn, over een paar weken.
Een Nederlands geschreven boek, (bijna Nederlands toch ) dat veel facetten van het grondwerk laat zien, bespreekt en uitlegt.
Ik denk en verwacht, naar wat ik er al van gezien heb ( ik mocht een paar hoofdstukken lezen) dat dit boek voor de echte doorbraak van van moderne trainingsmethoden in de lage landen gaat zorgen.
Maar oordeel zelf over een paar weken :)
Piet

Eerst even voorstellen: ik lees al mee sinds de zomer van 2003, niet altijd regelmatig, maar de laatste tijd vrijwel dagelijks. Paardrijden doe ik vanaf mijn vierde, maar ik heb al ruim tien jaar geen eigen paard meer. Tien jaar geleden had ik nog nooit van NH gehoord, daarom eigenlijk nooit meegepraat. Ik maak nu regelmatig een buitenrit bij een volstrekt traditioneel werkend bedrijf. De paarden brengen daar een groot deel van hun vrije tijd met z'n allen in het weiland door, en ik vrees dat dat ook het enige aspect van de bedrijfsvoering is dat in jullie ogen enige genade zou kunnen vinden…
Misschien zou ik daarom in een soort éénvrouwsboycot moeten stoppen met rijden, maar zo principieel ben ik nu eenmaal niet, en ik geniet enorm van die ritten.
Om op het geclick terug te komen: door alle discussie hier wilde ik er meer van weten, en ik heb net "Don't shoot the dog" van Karen Pryor gelezen. In het nederlands: "Stoppen met blaffen", het is in de bibliotheek te krijgen. Fantastisch boek! Er wordt glashelder in uitgelegd hoe het werkt en waarom het werkt, en het woord "clicker" komt er geloof ik één keer in voor. Bovendien gewoon een leuk boek om te lezen. De titel is overigens misleidend, het gaat beslist niet speciaal over honden, het gaat over OC in z'n algemeenheid.
Ik heb het bibliotheekboek teruggebracht en een eigen exemplaar besteld, het komt op mijn beste-boeken-aller-tijden-plankje.
Groeten,
j.

Blij met de uitspraak van Minister Veerman waren we zeker...er was in iedergeval iets bereikt?

Uitstel van de uiterste houdbaarheids datum van de waarde van een ontheffingsaanvraag....1 februari schoof wat op...tot onbepaalde tijd.

En dan nu een andere uitspraak....zoals ik al lang had verwacht en waardoor vele het voorlopige van de ontheffing ineens beseffen...want dat is/was het....lees en verbaas je...
Een copietje van een mail die ik mocht ontvangen van de Nijhofgroep die la jaren bezig is tegen de chip !

Driehonderd paardenhouders vragen ontheffing van chip
Ongeveer driehonderd paardenhouders hebben bij het Productschap voor Vee en Vlees voor naar schatting zeshonderd paarden een ontheffing aangevraagd van de chipverplichting. Ze hebben daarbij een beroep gedaan op de regeling voor gewetensbezwaarden. Aan deze regeling komt op 1 februari een einde. De zogeheten Nijhofgroep maakt zich nog altijd sterk voor voortzetting van de regeling, maar het productschap laat bij monde van Anne-Lucie de Vries weten dat het ministerie van LNV van de regeling af wil. "Op het moment dat de regeling van kracht werd, was al duidelijk dat hij tijdelijk was. Men wil niet tot in lengte van dagen met ontheffingen werken en straks door Brussel op de vingers worden getikt."

Beste allemaal dit komt uit nieuws op de site van levende have het hobby dierhouders blad.
LEES DOOR BRUSSEL OP DE VINGERS WORDEN GETIKT, WAAR IS DE MINISTER BANG VOOR????

Ik vind persoonlijk overigens het aantal van 300 paardenhouders schrikbarend laag, had er echt veel meer verwacht....zeker gezien het aantal geschatte paarden hier in Nederland!
Hierover ben ik dan ook eigenlijk zeer teleur gesteld.
Dit is een aantal dat in Den Haag weinig indruk zal maken vrees ik.

Als ik alleen het aantal mensen op dit forum zie schrijven, denk ik dat dat er veel meer zouden kunnen zijn...of zijn jullie er allemaal wel voor op een uitzondering na?

Het betekend natuurlijk niet dat die ,tot nu toe, 300 mensen dit voor niks hebben gedaan.
Tussen deze mensen zitten er zeker een aantal die dit heel ver uit gaan knokken in Den Haag...maar het helpt natuurlijk wel als dit aantal er wat meer worden?

Dus...KOM OP MENSEN LAAT JE HOREN !!!

Schreeuw eens mee zou ik jullie willen vragen want heus...soms helpt schreeuwen wel en doet zwijgen niks...
Mail die lui plat en vooral....vertel het om je heen zodat ook anderen weten dat een DNA profiel of straks de Irisscan een prima alternatief is !

Het gaat bij deze mensen die dit door willen drukken gewoon om het geld, geld wat hier al is ingestoken en dat anders weer als niet meer dan een nutteloze uitgaven van de ´inteligente ` heren blijkt te zijn.

Er zijn geen verplichtingen vanuit de EU .
Die kunnen dus helemaal geen vingertjes gaan tikken.
Volgens de regels van de EU is nu een tekening zelfs genoeg, al zal daar waarschijnlijk wel iets aan veranderd worden ivb. met fraude gevoeligheid en slecht opgeleide mensen.
Met DNA KAN met niet frauderen en lijkt dus de meest simpele keus!

Het chippen is hier nog steeds een vrijwillige keuze die men , om duistere redenen, in Nederland denkt te moeten maken.
ER IS GEEN CHIPVERPLICHTING VANUIT DE EU !!
Om het heel simpel te stellen...Uw chip en paspoort is bijv.bij verkoop maar mischien zelf op een reis naar Duistland geen fluit waard.
Bij verkoop krijgt het paard daar een brandmerk....het enige dat in dat land geld.
Anders om werkt dat dus ook zo, een Duits ingevoerd paard heeft een brandmerk maar dat is hier niks waard...en zal dus ook nog een chip moeten hebben straks.

Reken er maar op dat ook Uw paard straks netjes in de databank staat en U voor het schatkistje in Den Haag weer een uitstekende inkomstenbron wordt

Nu niks doen betekend straks ook niet mopperen als toevallig UW paard een van de paarden is waarbij het fout loopt!

Nu niks doen betekend straks ook niet gaan mopperen als U inplaats van (of samen met) de honden belasting ook nog een mooie aanslag krijgt voor Uw paard!

Sorry mensen...een beetje droevige en boze stemming....moest het ff kwijt..
Gr. Nick

met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer

Hoi,

Het is eigenlijk een vraag voor Piet, maar misschien voor anderen ook wel interessant die ooit met de "wormen"mest zijn begonnen.

Ik heb nu een leuke bult liggen, is al aardig gecomposteerd en nu wilden mijn ouders die gaan gebruiken voor oa de moestuin (de boer komt zo ploegen).
Ik was ijveriger in de kruiwagen aan het scheppen, maar schep dan al die wormen mee. Die heb ik weer nodig voor mijn andere mesthoop, dus plukken maar naar die wormen. Maar ja dat is onbegonnen werk zeg.

Piet hoe doe jij dat? Het is toch doodzonde al die wormen "weg" te gooien? Pluk jij ze eruit of wat?

De vogels waren er wel erg blij overigens. Een roodborstje zat geduldig op een paar meter afstand van mij te wachten en af en toe even snel een wormpje op te pikken en mee te nemen hihi.

Groeten,
Ingrid

Hallo allemaal,

Ook ik lees elke dag mee met het forum en sluit me aan bij Ineke. Heel veel dingen die hier worden uitgeruzied horen meer thuis bij een persoonlijk emailcontact of een nieuw op te richten en nog nader te omschrijven forum.

Mensen die hier dagelijks forumberichten schrijven vergeten misschien dat het niet hun huiskamer-project is, maar dat het door heel veel paardenliefhebbers gelezen wordt.

Op deze manier ga je aan je doel voorbij, en dat zou jammer zijn van het op zich leuke forum. (Het zou zo leuk kunnen zijn........)

Groeten van Anna

Zoals jullie weten heb ik een helehoop te mekkeren over clickeren.

Zo zie ik het niet zitten mijn paard met voedsel te belonen en heb ik het idee dat paarden er opdringerig van worden, je niet met rust laten en je constant aan het werk willen zetten om een voedselbeloning te krijgen.

Tot vandaag. (Ja, ja, Piet, Inge, Nick en Egon .......)

Aangezien we een paar carnavalsdagen vrij hebben, dus de paarden ook, aangezien het zo'n prachtige dag was vandaag kon ik eindelijk eens de dingen doen (met BD) die ik al zo lang wilde doen, in de overtuiging te gaan ontdekken en bewijzen dat clickeren toch niet helemaal 'mijn ding' is....
(Ik had bij Piet thuis al een beetje afgekeken hoor).

Ik had echter niet verwacht dat ik zo onder de indruk kon zijn van wat mijn paard deed en hoe ze ging nadenken en zich open stelde.
BD kan met opgetrokken Arabierenneusje heel goed aangeven of ze iets leuk vindt of dat ze zich irriteert aan hetgeen je van haar vraagt, maar ik heb dit vanmiddag niet een keer gezien !!!!

Een opsomming:

In mijn rechterjaszak had ik een grote handvol haver. Ik gaf haar de haver dan ook uitsluitend met de rechterhand nadat ze deed wat ik van haar vroeg.

Begonnen met haar te motiveren met haar neus mijn linkerhand aan te raken. Bij iedere goede actie gelijk woordelijk beloond (good girl) en met mijn andere (rechter)hand een paar haverkorrels gegeven. Het duurde welgeteld slechts 10 minuten voordat ze doorhad dat ze mijn hand met haar neus moest aanraken. Aanvankelijk dacht ze nog dat ze met haar hoofd tegen me aan moest duwen maar ik wilde het subtieler en heb dat gedrag genegeerd, waardoor er gauw duidelijk was wat ik wilde.

Ik wil persé niet yessen of clicken omdat ik het good girl (GG) beloningssysteem al jaren gebruik en het goed werkt.
Alles komt aan op timing en of je nu klikt, yest of GG maakt denk ik niet uit. Alleen clickeren gaat sneller omdat er iets tegenover de actie die het paard doet staat.

Vervolgens BD losgelaten op het gras om uit te proberen hoe ze zou reageren: Het spelletje was haar belangrijker dan het gras, terwijl ze op het moment heel erg "grasgeil" is omdat de paarden weinig op de wei kunnen.

In volle vrijheid zonder halster of touw mocht ze zelf beslissen wat ze wou doen. Ik zag haar denken en een keuze maken.(We hoorden het bijna kraken daarboven). Natuurlijk nam ze af en toe een hap gras en liep ze een paar passen bij me vandaan, en ik deed niks, ik riep haar niet maar bleef stil staan, en telkens weer kwam ze terug naar mij om te vragen! Helemaal uit zichzelf, een prachtige gewaarwording.

Ik wou het daar eigenlijk bij laten maar ze bleef zo vragen dat ik wel iets verzinnen moest. Dan maar voetjes geven en in de lucht houden( 2 keer vragen), komen op commando terwijl ik steeds verder weg ging staan (2 keer vragen). Achterwaarts (deed ze meteen, en zonder druk he, gewoon door te wijzen) en 'stand', =stilstaan terwijl ik wegloop, daarvoor had ze nog geen minuutje nodig.

Ik moet er wel bij zeggen dat BD een goed getraind paard is dat deze trucs al kent. Maar vaak heb ik er toch wat van druk en overredingskracht bij nodig om haar bijv. achterwaarts te laten gaan. Komen op commando doet ze eigenlijk nooit helemaal, daar heeft ze nog nooit de noodzaak van ingezien en ik liet het altijd maar zo. Het was meer :zij een paar passen en ik een paar passen naar elkaar toe, (tja, Arabier he) maar vandaag kwam ze de halve bak doorgelopen om bij mij te zijn.

Geen moment heeft ze gebedeld of is ze in mijn zak op zoek gegaan naar haver. Al die tijd bleef ze geconcentreerd op mijn linkerhand.
Geen moment ook was ze onrustig, terwijl dat met 'druk'training wel vaak het geval is : Hoofd omhoog enzo. Nu niet, ik moest me zelfs bukken om haar te belonen, iets wat ik niet van haar ken.

Ik heb het idee dat ze denkt dat de beloning komt uit de actie van het aanraken met haar neus tegen mijn hand en niet uit mijn zak..

Het was waanzinnig leuk mijn paard op een paar meter van me verwijderd te zien staan nadenken over wat te doen en dan doelbewust een keuze te maken en te kiezen voor het spel. Ze had alle vrijheid om hooi of gras te gaan eten maar ze deed het niet. Ze joeg zelfs de andere 5 paarden die los om ons heen liepen weg.

Hoe het er de komende tijd uit zal zien weet ik niet, ik zie wel de verschillen tussen dit en het werken dmv druk. Ook al was BD heel erg op mij gericht en vond ik die openheid en nadenkendheid heel leuk, ik moet erg wennen aan een paard dat me constant overal volgt en vanalles met me wil en aan me vraagt. Ook als ik stilsta. Gelukkig kent zij het woord "NO" en "genoeg" waarbij ik dat met mijn handen aangeef.

Ze ging ook vragen bij J a c k en onze aanwezige vrienden die natuurlijk niet reageerden. Dan steeds weer kwam ze bij mij terug.

Blijft wel dat ik zie dat BD zonder voerbeloning nooit zo alert en nadenkend zou zijn.
Ik ga eens kijken hoe het verder gaat, ik houd jullie wel op de hoogte.
Ik heb vandaag een blij en alert paard gezien die echt plezier had in het samenwerken met mij !!!! En er is geen moment van druk geweest, alleen een samenzijn in volle concentratie.

Groet, Pien

Trudy schreef op zondag, 6 februari 2005, 1:05:


Is Vera daar drachtig op de foto? Van welk veulen? Groet, Pien

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 6 februari 2005, 18:56:

Hoi, Ingrid.
Er zijn wel machines voor, een soort lange ronddraaiende zeven. Maar ja, ik denk niet dat dit echt rendabel is.
Het hangt een beetje van de temperatuur en de vochtigheid van de hoop af. Het is ontzettend moeilijk te zeggen op welke diepte de meeste wormen nu precies zitten. Want daar zal het toch op uit draaien, de laag zoeken waar de meeste wormen zitten en met die laag inclusief omringende mest/compost de andere hoop enten.
Deze laag is nooit de uiterste top want dat spul verteert nog niet.
Dus dit kan je rustig op je nieuwe hoop gooien. Daaronder, hangt een beetje van de temperatuur af, zullen de meeste wormen zitten. Waarschijnlijk tot zo'n 25 cm diepte. Als je die laag bestemt voor je nieuwe hoop dan heb je zoveel mogelijk wormen gespaard.
Het spul wat je wilt hebben ziet er niet meer uit als mest, ruikt niet meer naar mest en is als het ietsje droogt fijn korrelig van structuur en ruikt naar bosgrond.
Het is toch wel nuttig om elke worm die je ziet te sparen Ingrid. Want als ik ff reken dan kunnen er echt nog niet zo verschrikkelijk veel zijn. Het jammere is ook dat elke compostworm die onder de grond terechtkomt dood gaat. Dus een uurtje wormen zoeken zal zorgen voor een wormexplosie volgende zomer, want stel je vindt nog 500 wormen die anders dood waren gegaan, (das helemaal niks in een uur) maar dat betekent wel een omzetting van mest van 250 tot 500 gram per dag en dan reken je de kindertjes en kindskinderen nog niet mee he
Hoop dat het lukt.
Piet