Hoi,

Muiden is een reeks van twee (of drie) opeenvolgende open clinics, van starten tot verderop in grondwerk, contacteer Jolande op jolande_a_verhulst@hotmail.com.
Grondingen en Eindhoven is privé, maar omdat ik daar dan toch ben valt er wel iets te combineren zodat ik niet voortdurend op en neer moet rijden.

met vriendelijke groeten,
Inge

Ineke Klootwijk schreef op vrijdag, 11 februari 2005, 19:15:


Voor een startersclinicje heb ik liefst vijf of zes paarden; de hoeveelheid mensen maakt niet echt uit hoewel boven de 12 al veel is. Ik begin gewoonlijk eerst zonder paarden, met een stukje spelenderwijze theorie; dan gaan we de paarden een voor een starten. Dat duurt niet zo lang, maar als je de paarden ziet denken zal je begrijpen waarom.
Het kan zijn dat je paard over een hele dag van twintig minuten tot een uur "aan het werk" is, maar ik trek de grens daar: als het voor het paard genoeg is, is het genoeg.

In de namiddag leren we de paarden dan hun hoofd naar beneden doen zonder dat je eraan komt (freeshapen), alleen door het gebruik van de bridge (click) op het juiste moment en belonen. Eventueel (dat hangt van de paarden af) nog wat doorwerken aan achterwaarts gaan, achterwaarts gaan op een boog; mensen die het nodig hebben eventueel nog wat touwgevoel meegeven.

Ik kan jullie verzekeren dat tegen dan iedereen uitgeput van het denken is en dat bovendien sommigen de implicaties voor hun verdere leven beginnen te zien, wat nog onthutsender is .

We hebben niet veel plaats nodig: een plaats waar we kunnen zitten en tussen de middag eten zonder te bevriezen, een plaats waar de paarden met een omheining ertussen gestart worden (dat is niet omdat paarden je naar de keel springen omdat je wortelen vasthebt maar omdat je zelf heel erg moet nadenken bij de mechanica van je ene hand uistrekken als target, op tijd bridgen en onmiddellijk de voedselbeloning geven. Het is makkelijker als je je in het begin niet ook nog eens moet concentreren op waar het paard ondertussen is.

met vriendelijke groeten,
Inge

Inge Teblick schreef op zaterdag, 12 februari 2005, 10:40:


Afstand is geen probleem, da's een gewoonte, en een kwestie van motivatie .

Inge Teblick schreef op zaterdag, 12 februari 2005, 10:54:


Hoi Inge,

Is het toch niet handig als je meteen je eigen paard meeneemt, of denk jij dat dat op zich niet uitmaakt?
Als het niet uitmaakt zou ik dat liever niet doen omdat mijn paard toch wel erg moet wennen aan een nieuwe plek.

Gr Anna

Peter Donck schreef op zaterdag, 12 februari 2005, 11:10:


Touché - maar je wil niet weten hoe sommige weekends van mij eruit zien ! Er schiet meer tijd voor paarden over als mensen zich op één plaats verzamelen, dat bedoel ik eerder .
En uiteraard ben ik enkel en alleen gedreven door een onbedwingabre drang om rijk te worden, dat had je al begrepen! Ik laat het verder aan jullie over, of ik krijg de lijsteigenaar over me heen vanwege sluikreklame...

(En Anna, je hoeft je paard niet mee te brengen, maar als iedereen er zo over denkt dan komt er niet veel van, natuurlijk . Maar ik begrijp het wel, hoor!)

met vriendelijke groeten,
Inge (die nu een veulen moet gaan redden of zoiets)

Inge Teblick schreef op zaterdag, 12 februari 2005, 12:54:


Als min of meer regelmatig bezoeker van de demo's van Inge, kan ik iedereen aanraden van de aangeboden gelegenheid gebruikt te maken en hun paard, of een paard :) mee te nemen.
Je krijgt dan de kans om beiden de start van het clickeren aan te leren onder het alziend oog van de Chef de cuisine. Je weet dan zeker dat je het goed doet, want ik denk dat je paard correct het concept aan leren een van de belangrijkste dingen is. En zelf doen werkt beter als zelf kijken!
Piet

Ik heb een oud boek over pony's gekocht en dan vnl. gaat het over shetlanders en ijslanders. Waarom die dieren zo gebouwd zijn als ze zijn en dat ze nog redelijk dicht bij het oerpaard staan.

Wat voor mij geheel nieuw was om te lezen, was dat pony's langere tanden hebben dan paarden (vandaar ook het in verhouding grote hoofd; maar dat is ook vanwege de verwarming van de ingeademde lucht overigens).
Maar die tanden dat komt omdat ten eerste die dieren harder ruwvoer eten van nature (taai gras) en ten tweede ze ouder worden dan een paard en het gebit dus langer mee moet gaan.

Nu schreven ze dat er iemand een exmoor met een arabier had gekruist. Deze kruising had een zeer edel hoofd en de fokkers waren tevreden. Totdat het dier op nog tamelijk jonge leeftijd niet meer goed kon kauwen en bleek dat zijn tanden totaal weg waren; op.
Onderzoek wees uit dat hij waarschijnlijk was voorzien met paardentanden (dus kortere tanden) van de arabier, maar dat hij het kauwpatroon van de exmoor had meegekregen (en dus harder en driftiger zijn voedsel stond te vermalen). Dat resulteerde in extreme slijtage van de tanden.

Vond het wel een interessant verhaal eigenlijk.

Groeten,
Ingrid

Nogmaals hoi,

Vroeger plaatste ik wel eens een leuk verhaal hier over mijn paardje. Dat heb ik door omstandigheden lange tijd niet meer gedaan, maar ik heb er nu een aantal "gebundeld" op Isabella's website.

Ze heeft ze zelf verteld en ze staan op mijn homepage. Klik hiernaast en kies voor Isabella.

Haar hoevenverhaal staat er ook nog steeds op, maar ook zijzelf heeft daar haar "eigen mening" over.

Voor de liefhebbers alvast veel leesplezier

Groeten,
Ingrid