Elzaliene Proost schreef op maandag, 14 maart 2005, 23:21:
> shetfan schreef op maandag, 14 maart 2005, 17:44:
>
>> Sinds ongeveer 1 à twee maanden ben ik met
parelli bezig met
> hem is. Maar al met al komt het neer op geduld, inventiviteit en
> timing... En dat valt niet altijd mee... Heb je trouwens een
> boek lezen al geprobeert? Of iets meenemen wat zijn
> nieuwsgierigheid kan prikkelen?
Bedankt voor de reacties, ik heb er wel wat aan :).
De friendly game doe ik nu echt heel erg veel. Hij lijkt me echt niet bang voor de stick. Maarja, meestal heb ik hem dan aan een (losjes of op de grond liggend) touw.
Ik heb maar besloten dat ik de komende dagen even alleen bij hem kom om te friendlyen zonder halster. Vandaag heb ik hem een poestbeurt gegeven terwijl hij stond hooi te eten. Ik had zijn staart uitgeplozen en was klaar dus wilde de borstel pakken die nog bij zijn hooi lag. Hij dacht dat ik zijn eten af ging pakken dus hij ging weer dreigen met zijn kont enzo. Ik heb de borstel op hem gegooid, misschien niet helemaal juist, maar hij moet gewoon weten: tot daar en niet verder want zodra hij getrapt heeft is het naar mijn idee te laat... (of heb ik dat fout?).
Ik hoop in ieder geval dat het zo gaat lukken.
Misschien wil ik gewoon te veel, ik moet mezelf echt dwingen in kleine stapjes te denken. Het eerste stapje is nu hem kunnen aanraken in de wei zonder dreigementen, daarna zien we wel weer.
Vandaag kwam hij trouwens in de wei wel naar me toe. Ik had geen halster of wat en we waren bezig de shet te vangen, de pony's waren aan het dollen en hij kwam eens even kijken. Dat vond ik wel leuk, en zulke momenten geven me weer echt hoop dat het allemaal wel goed gaat komen :)
Dat hij (licht) kopschuw is kan wel kloppen. Vooral zij neus vind hij geen fijne plek. Ik mag zijn neus tegenwoordig wel aaien, maar niet te lang. Ik vind het zelf ook nog heel moeilijk om op het juiste moment los te laten (dus eerst vasthouden, tot hij stopt met bewegen en dan loslaten) maar dat gaat volgensmij ook steeds beter.
------------
