Omdat ook ik toch best nadenk over de spullen waarmee ik al dan niet mee rijden wil en dus ook nagedacht heb over dit touwhalster wil ik eens zien of ik in wat simpele bewoordingen duidelijk kan maken of ik het nog snap.
Wel weer lang...maar dat zijn jullie nou wel gewend van mij



e m kraak schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 18:44:


Voor mijn gedachte hebben beide heren een beetje gelijk
Hiermee maak ik het voor mezelf wel moeilijk om dit duidelijk uit te gaan leggen.

Tja, dacht ook ik bij het zien van het eindresultaat.....wat is nou eigenlijk het verschil met het leren Cook hoofdstel...buiten de zichtbare feiten als leer versus touw.
Pas na de uitleg van de natuurkundige krachten verdeling door Egon dacht ik het een beetje begrepen te hebben.
Egon , je zegt het wel weer als ik het nog fout zie.

Ik ga een poging doen...

De scherpere inwerking van het dunne touw :
Ja inderdaad...dit dunne touw (ik heb hem van 6 mm) is? maar zeker oogt scherper dan een leren riem.

Nou ben ik niet zo´n grote ster in natuur en/of wiskunde maar het lijkt me dat als je met dezelfde kracht aan beide teugels trekt, het paard van het 6 mm. touw meer zal voelen dan van een bredere leren riem (die vaak ook nog aan de binnenkant verzacht/gepolsterd is)

iets van uhhh...de kracht op het verschillende aantal vierkante cm. verschilt bij dezelfde druk?

Echter.....juist door het dunnere touw en met dit principe....is het de bedoeling dan men juist NIET hard trekt en hoeft en kan dit ook niet?

Het touwhalster weegt zowat niks = dus minder nadrukkelijk aanwezig voor het paard dan het zwaardere leren cook-halster.
Hierdoor zal de geringste beweging ook eerder opgemerkt worden door het paard?

Dan een van de belangrijkste....zou men toch net zo hard trekken aan 1 teugel als dat de gemiddelde ruiter het als normaal acht....dan zakt het hele zooitje scheef en heeft dit trekken geen nut meer...dit in tegenstelling van het leren cook halster waaraan men wel heel hard kan trekken en die ook op zijn plaats (althans beter) blijft zitten.
Of dit bij dit cook-halster dan ook nog enig nut/effect heeft op het juist (volgens jouw gedachte/wil/opdracht ) reageren van het paard weet ik niet.

Nou juist door dat dit touwhalster onmiddelijk van plaats veranderd en zodoende het trekken geen nut heeft, zie ik hierin een grote stap voorwaarts in het op gang zetten van de hersenen van de ruiter, zoals Egon dat in andere bewoording noemt....
Deze zal dus een andere oplossing moeten gaan zoeken en vinden om het gewenste effect te bereiken...denkend hier bij aan navelsturen, zit, stem...enz. ?

OF????? juist die teugeldruk weer totaal te laten vallen en met veel minder kracht toch het juiste signaal doorgeven?.....want zo werkte het ding dus wel!

De ruiter wordt dus eigenlijk bij een foute behandeling van het paard accuut op de feiten gewezen? en krijgt zelf een probleem ipv. het paard?

De enige manier om met teugels toch iets voor elkaar te krijgen is dus het touwhalster te gebruiken zoals het bedoeld is....met minimale druk cq kracht....de ruiter zal dus echt met vreselijke zachte hand moeten werken.

Met daarbij nog steeds de vermelding dat juist door het betere aanvoelen van het paard deze krachten niet meer nodig zijn. (het verschil tussen vrijwel niks voelen, het halster was licht, en de minste druk voelen?)

Ik vind het een beetje vergelijkbaar...ook gezien de groep waarvoor het bedoeld zou zijn, met 2 verschillende soorten bitten.

Stel je voor...een rubber bitje (weet het niet eens zeker maar dacht dat dit zacht was) en het meest scherpe en ongelooflijk inwerkende bit wat je kan kopen.

Nou wordt er altijd en overal geschreeuwd door die mensen die dit scherpere bit gebruiken dat men echt wel met een hele zachte hand rijd?
Als dit nou dus werkelijk zo zou zijn dan zijn het nmm. juist deze mensen die de overstap naar dit touwhalster kan maken, maar dat terzijde.

Om enig gewenst effect te verkrijgen denk ik (ik heb niet van die dingen) , dat men met het scherpe bit veel minder kracht nodig heeft om een signaal te geven dan met dit zachte rubbere bit? Theoretisch gesproken dan he...de praktijk laat vaak weinig verschil zien...

Even buiten de in het patent staande echte bedoelingen van deze heer...

Vergelijk ik dit nou weer terug met het cook-halster (leer-zachter-breed) met het scherpere touw.
Bij welk halster heb je nou de minste kracht cq beweging nodig om het gewenste effect te bereiken ?
Mij lijkt het dus bij dit touwhalster?

En dit....zoals ik het begrijp , is nou net de bedoeling.....niet wijken voor de druk...hoe groot die ook is....maar mee wijken met de zo min mogelijke druk die men geven kan.

> Het is pas na het lezen van de patent teksten (en waarom toch

Tja, ik heb mee gezocht om dit patent te bekijken,
Het werdt weer diep in de nacht want `t was aardig verstopt (verkeerd nummer op de site) en ook ik ben daar aardig geschrokken van de omschrijvingen en bedoelingen die daar stonden.
Hierover wordt echter op zijn pagina en in de verkoop praatjes gezwegen.
Het hoeft niet...maar het is er wel voor gemaakt...laten we maar zeggen.

Natuurlijk kan men ook dit cook-hoofdstel aanpassen zoals het je zelf goed dunkt.
Iets waar ook ik overigens nog steeds over zit te denken.

Dit vind Egon natuurlijk wat minder...

Maar ik zie naast de voordelen van het touw nog steeds een groot gevaar.

Wat te doen in een paniek situatie.....

De ORS is hier al vele male besproken, dat kan hier ook mee natuurlijk.

Maar dan de mensen die , zoals we allemaal wel weten zijn er daar een hoop van, zelf in paniek raken waneer het paard dit ook doet.
Wat als i er nou eens echt vandoor schiet....
Een veel voorkomende reactie van deze mensen is om beide teugels beet te pakken en hierin te gaan hangen !

En dan???? wat gebeurd er dan met dit dunne touw en dat paarden-neusje?
Want eenzijdig trekken gaat niet....maar aan elke kant van de teugel evenveel trekkracht ???

Maar ja,dit soort dingen.... dat kan je met elk hoofdstel....de vraag is dan wat de minste schade opleverd in mijn ogen....en daar ben ik nog niet over uit....

Het fijt dat dit touwhalster zeer simpel van opzet is, spot goedkoop om te maken (hoeft beslist niet meer dan 5 euro aan materiaal) , door een ieder zelf te maken, te wassen voor de nette ruiters, in alle touwkleurtjes te verkrijgen voor de mode bewuste ruiters, ook aan te passen is door iedereen, je kan op de neus ook een bontje om het touw doen bijvoorbeeld....maakt het voor mijn ogen een halster wat voor veel mensen is weggelegd....

Maar wel bedoeld en nmm. alleen bedoeld voor de ruiter die echt weet wat het met de handen aan het doen is.
Die een totaal onafhankelijke en goede zit heeft.
Als ook een paard dat op meerdere manieren " bestuurbaar" is...dus niet voor een paard dat alleen gewend is om op bit en trekkracht te werken...
Het lijkt me beslist ook niet bedoeld voor een beginnende ruiter alsook niet voor een onzekere maar ervaren ruiter die het paard niet volkomen vertrouwd of kent.

Nou...eens kijken of ik ook maar een beetje in de goede richting denk.

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Jee Nick, ik kon je in één keer helemaal volgen!!! en je zit aardig in de richting waarin ik denk ja.

Overigens is Cooke niet de oorspronkelijke bedenker, dat is Rev. Edward Allan Buck. Vandaar dat ik met de patentekst van Cooke niet kan zitten (bovendien kan ik die in het licht van de toepassing bij volbloed renpaarden die geen her-opvoedingscursus krijgen nog plaatsen ook).
Het ging/gaat míj om het weg kunnen laten van het bit en met een lichte optoming te kunnen rijden.
Het bitlessbridle geeft me bovendien de mogelijkheid om in leer een redelijk conventioneel uiterlijk te creeëren en dat is hier in de werkelijke, en behoorlijk conservatieve, wereld voor de acceptatiegraad van paardvriendelijk rijden geen nadeel.
Het bitlessbridle is, inmiddels al weer 2½ jaar geleden, voor mij echt een doorbraak geweest en het was de info van Cooke die het bij mij op het netvlies heeft gebracht.

Het gewicht van het hoofdstel is niet van belang Nick, dat zit om het hoofd en varieert niet in signaalfunctie. Het daarvoor cruciale deel is de helft van de rondlopende kruisende teugel in het hoofdstel en het volledige gewicht van de teugel. Vergelijk dit met het afgeveerde en onafgeveerde gewicht van een auto.
Inderdaad is een hoofdstel van dun touw scherper en komen daardoor lichtere signalen duidelijker door. Zie serreta....
Het bredere en zachter leer of biothane van het BB-hoofdstel maakt het minder scherp en vergevingsgezinder. Ik heb ook twee versies met combinateis van leer/biothane en touw (breed, zacht gevoerd leer over de neus, dun leer als bakstuk en frontriem, soepel 9 mm. lijn als kruisende lus).
Bij allen is het gewicht van de bewegende delen bepalend voor de minimumwaarde van de hulp. Vandaar dat ik nú met rondgenaaid leer werk (soepeler en sterker per gewichtseenheid dus bij dezelfde sterkte lichter te maken) en zoveel mogelijk de metalen delen vermijd.

Bovenstaande is echter redelijk mierenwippen: een gewoon touwhalster met ringen in de neusknopen en daar doorheen een doorlopende kruislijn is een prima en goedkope zelf te maken oplossing die tóch voldoende stabiel is en jouw terechte veiligheidsopmerking invult. Ik heb doorgelaste ringen, leer en touw gewoon op voorraad liggen en knoop/maak deze dingen zelf naar behoefte.
Mijn vaquera-uitvoering ken je. De evolutie-hengstenversie op basis van Ludomar ben ik bíjna mee klaar; moet alleen nog een traditionele mosquero op. Ik hoop daar morgenmiddag aan toe te komen en een foto te maken. In dat ding poog ik een traditioneel uiterlijk, een superlichte werking en een fase4-stok-achter-de-deur te integreren.

Het opvoedkundige aspect van de versie van Egon zie ik helemaal. Opvoeding van ruiters op al opgevoede paarden...
Vandaar dat ik het een prima ding vind voor opleidingsomstandigheden maar ongeschikt voor buitenritten.

Voor wie van een bit wil omschakelen zie ik:
1. Parelli-basis
2. BB-touwhalster
3. Egon-versie
en pas
4. Buitenrijden met leer/biotane-BB als weg.
Ik heb het zelf anders gedaan en de nodige hechtingen, -blusten, een botbreuk en een handvol ontwrichte lichaamdelen als leergeld betaald.
Oh, en ik draag inmideels meestal ook een helm als ik wat ga uitproberen )

Huertecilla schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 23:18:


Allan Buck is correct (alleen niet Canada zoals je mij mailde maar California), in 1988 gepubliceerd in de "New Scientist".
Voor degenen die geïnteresseerd zijn heb ik een dieplink geprobeerd te maken in de USA-patentliteratuur naar dat van Cook - ik hoop maar dat ie werkt:
http://patft.uspto.gov/netacgi/nph-Parser?Sect1=PTO1&Sect2=HITOFF&d=PALL&p=1&u=/netahtml/srchnum.htm&r=1&f=G&l=50&s1=6,591,589.WKU.&OS=PN/6,591,589&RS=PN/6,591,589


Wát kun je plaatsen? Dat je i.p.v. opvoeden maar spijkers om hun kop trekt? Ik vind het bizar.


Da's fijn, maar je gooit mij toch maar voor de voeten dat mijn houding richting Cook niet zo netjes is. Ik vindt daarentegen meneer Cook zelf niet zo netjes.


Het gewicht/massa is wel van belang! Ik zal proberen het in J&J-taal voor iedereen uit te leggen: als er een vlieg over de rug van de hand beweegt voel je dat, ja? Voel je een zelfde mate van beweging nog als er een olifant op staat? Ik dacht het niet... dat komt omdat de relatieve gevoeligheid afneemt bij toenemende amplitude van signaal. De sensorische cellen zijn binair t.o.v. een drempelwaarde, en je hebt bij grote amplitude daarvan de meeste, en dan vooral uiteraard de gevoeligste, al "verbruikt". Als ze al niet stuk zijn, hebben ze een recuperatietijd nodig.


Ik blijf de serreta een uiterst ongelukkig vergelijk vinden. Je hebt me ook nog niet uitgelegd waarom je het rechtstreeks vergelijkbaar vindt, daarom vertel ik nu maar waarom ik vind van niet: het ding zit namelijk vast op de bedoelde plek net als een bit, terwijl mijn gevalletje een balans moet zijn. Dat Libra heb je mooi gevonden... doet toch vermoeden dat je een beetje snapt hoe het werkt.


Nee, het maakt het lomper. That's all.
Als je "minder scherp" beoogt, moet je de verhouding van impuls vanuit ruiter naar paard variëren niet door het hoofdstel te verzwaren maar door de teugels te verfijnen. Als jij zulke ruwe handen hebt als je zelf in vorige post beweert, krijg je van mij als instructeur dus teugeltjes van 3 mm in je knuisten, desnoods 0,4 mm gevlochten staaldraad - sterk zat maar dát voel je dan hoop ik toch na een minuut of 10 wel
Het is gewoon niet de bedoeling dat je TREKT! En nog minder dan je CONSTANT TREKT!!!
Zoals ik boven beschrijf werkt het verzwaren van het hoofdstel alleen maar verlompend.


Wat is Ludomar, behalve een zadelmakersbedrijf?


Ik ben natuurlijk benieuwd naar je nieuwe maaksel en foto. En toch blijven wij in de clinch over benadering. WAAROM heb jij een "fase4" stok-achter-de-deur nodig? Me dunkt dat er zat bit-bedenksels bestaan, om nog maar te zwijgen over die mooie serreta, die fase 100 kunnen bewerkstelligen, en ook massa's paarden bij wie dit niet helpt op een moment dat je je fase x nodig denkt te hebben. Ik zie echt niets in het alsmaar weer terugvallen op dit soort geweld.


Opvoeding van ruiters op al opgevoede paarden. Zo zou het utopisch wel moeten gaan. Staat exact zo in AL mijn oudere boeken. Helaas is de huidige situatie in NL zo dat goede leerpaarden met een kaarsje te zoeken zijn. En dat lijkt me niet te verbeteren, zolang je het aan de ruiterkant niet aanpakt.


Reden graag?
Gaat met mijn hengsten namelijk uitstekend. OK, zijn superknuffelpaarden en is geen onafhankelijke maatstaf... maar Idunn en Piet die als eerste onafhankelijk uitproberen geven toch ook al goede resultaten terug.


Wat is BB-touwhalster? Op Cook's website zie ik het in ieder geval niet en Google retourneert ook niets.

Groeten, Egon

Mensen bedankt voor jullie reacties.. ik heb het allemaal een beetje uitgeprobeerd maar dat was niet lang meer nodig want al gauw was savage weer de oude =D... Hijs weer heel lief gelukkig en werkt weer graag.. ik denk dat hij gewoon wat kuren had ofzo.. heeft hij wel eens vaker last van vooral in de winter en slecht weer... maja hij heeft de laatste tijd weer goed gewerkt en gesprongen dus het zit gelukkig weer goed :)..

Groetjes Gianna

e m kraak schreef op zaterdag, 19 maart 2005, 7:25:


Ik kan helemaal volgen waarom hij op naar onze maatstaven niet opgevoede renpaarden een scherp middel gebruikt in een poging het bit uit de mond te krijgen.
Het is niet realistisch om te veronderstellen dat in die wereld van groot geld
humanistiche motieven de doorslag geven.
Dat doen ze bij míj wel en ik pas de methodes niet toe al was het alleen maar dat ik wedstrijdgebruik van een paard al te ver vind gaan.
Desondanks kan ik de redenering van Cooke in het perspectief van de renbaan helemaal plaatsten.
Dat is het verschil tussen de eigen normen en waarden en inlevingsvermogen.

En dat is een reden om zelf onbehoorlijk te doen? Voor mij niet.

Alleen de onafgeveerde massa telt voor de lichtheid van het signaal; het hoofstel zelf beweegt niet. Lijk desnoods naar een hoofdstel met bit. Het gewicht van het hoofdtel doet er voor de lichtheid van de teugelhulp aan het bit niet toe. Zelfs het gewicht van het bit maar voor een klein deel.
De vergelijking met een afgeveerd wiel van een voertuig gaat goed op.
Beter kan ik het niet uitleggen, dus laat het hierbij.

...en dan kan je de vergelijking met een serreta niet volgen???

Zucht....... Wellicht dat jij dat eruit gelézen hebt en dan heb ik me wellciht niet helder genoeg uitgedrukt, maar dát had er niet uit te halen moeten zijn.

'door het hoofdstel te verzwaren' vind ik ook een interessante gedachtensprong. Dat suggereert het doelgericht zwaarder maken van het hoofdstel. Dat kan ik nergens terugvinden..... wel het zachter maken van het hoofdstel zodat het minder 'bite' geeft dan een dun touw of een serreta.

Omdat ik met een jonge in opleiding zijnde hengst door vrij ruig terrein stap en daar veel onverwachte dingen tegenkom.
Jouw referentie-kader en ervaring heb ik niet. Ik heb alleen déze bloedkikker die van merrie-feromonen alleen al reflexmatig naar een hartslag van 225 vliegt. Noem het onzekerheid of onbekwaamheid van mij als je wil, het zij zo. Mijn ervaring met deze pielemans is dat het meenemen van een fase4-mogelijkheid voor hem genoeg is om fase 1/2 te blijven en dus neem ik fase4 mee. Desnoods alleen voor mijn eigen gemoedsrust.

Maarreh.... dun touw geeft al een fase4 mogelijkheid; die heb ik met het zachtere en bredere leer niet, vandaar dat ik die bij pielemans inbouw. Hopelijk blijkt dat het niet nodig is en dan haal ik die er eenvoudigweg weer uit; maak ik een mooie kleurstrip over de neusriem over de gaatjes.


Sorry Egon. Ik kan het niet duidelijker uitleggen dan ik tot u toe gedaan heb. Jij leest er helaas alleen 'ruwhandigheid' uit. Lees ander de posting van Nick nog eens door; hij belicht hetzelfde punt vanuit een andere hoek.

Ik denk dat het net is als met waarom jij niet kan volgen dat ik Cooke kan volgen m.b.t. de renpaardenwereld. In de wijde wereld buiten een onheininde zandbak doen zich taloze onvoorziene omstandigheden voor waarbij het ideale onderschikt is aan wat dan en daar noodzakelijk is.
Als mijn pielemans een merrie meent te ruiken terwijl we de pas naar Alfarnate oversteken, met een diepe afgrond naast het smalle rotspad, dan is met al mijn humane overtuiging over de lichtheid van de hulpen fase4 een prettig hulpmiddel. Dat is met een aanstormende vrachtwagen waarvan dan ook de remdruk nog eens in een sisknal ontsnapt niet anders.
Niet perfecte ruiters op niet perfecte paarden hebben dan een niet perfecte maatregel nodig en dat staat helemaal los van hun streven naar perfectie.
En ja, ik heb inmiddels een 'álles-los-reflex' voor schriksituaties en tóch acht ik in mijn wereld van buitenrijden een stok-achter-de-deur zinvol.

= Men knope een touwhalster zoals die universeel gebruikt worden; noem het Parelli, noem het touwhalster.tk, weet ik veel, een touwhalster.
= Hang doorgelaste ringen in de twee beginknopen van de neusbrug.
= Haal een een kruisende teugellijn door de ogen en
= Presto
een BB-touwhalster. Nog duidelijker: zo'n touwhalster als dat van jou maar dan met een geloten neuslus zoals die universeel zijn.

Nogmaals Egon, ik denk het prima opleidingaspect van jouw idee in het streven naar perfectie helemaal te zien.
Ik zie alleen niet wat het verschil in werking is ten opzichte van wijken voor druk. Ook een licht tikje is druk; als ik wil dat een paard naast me opzij gaat ga ik ook niet letterlijk drúkken; 'press the hair' en dan nog maar heel even is genoeg. Dat is met teugelshulpen niet anders en het blijft wijken voor druk. Snap je nu dat een serreta helemaal identiek werkt?
Indien niet, dan krijgen we het niet door de dezelfde deur ben ik bang.

Veel succes met jouw fijninstrument! Ik ga een bergwandeling maken met pielemans....

Door iemand op een ander forum werd ik gewezen op het volgende bitloze hoofdstel/rijhalster.
Het is gebaseerd op het parelli halster en aangezien er een discussie gaande is over biloze hoofdstelletjes leek het me wel interresant om hier te plaatsen.


http://www.cross-rope-bridle.com/

Dit is een aangepast Ludomar hoofstel:

http://www.mijnalbum.nl/Album=QWDW8BNO

De rondlopende 'teugel'-riem zit in de nek niet vast en is onder de kin van rondgenaaid leer.
De teugels zijn kort uitgevoerde 'roping reigns', eveneens rondgenaaid.
De teugels zitten met een blokkerende clip vast aan het hoofdstel.
In de neusriem zit een met zacht leer ontrokken en met biothane gevoerde metalen beugel waar twee kaptoom-ogen ingeschroefd zitten.

Het is de bedoeling om met licht doorhangende teugels te rijden. In principe met een minimum aan teugelhulpen en die zijn op de nek of lichte 'tikjes' aan nog steeds doorhangde teugels.

De beugel geeft de mogelijkheid een waarschuwing te geven in geval van grenzen-aftasten door de hengst. Als hij écht niet wil, dan houdt het op; als dwang nodig is, moet hij terug in de picadero want dan is de opvoeding/opleiding ergens fout gegaan. Ik zie dit daarom meer als het figuurlijke laten zien van de stok-achter-de-deur en níet als een rij'hulp'.

De kaptoom-ogen geven de mogelijkheid om twee lichte kaptoomteugels aan het hoofdstel te bevestigen en daarop te rijden.
Ook geeft dit de mogelijkheid om met dubbele teugels te rijden.

Het hoofdstel heeft een voor andalusië conventioneel uiterlijk en dat is niet onbelangrijk helaas.

Het hoofdstel niet te koop en ik ga het ook niet voor anderen maken. Ook is het geen voorbeeld van hoe ik denk dat 'het' zou moeten.
Het is wel een illustratie van de mogelijke toepassing van een bitlessbridle die in de huidige trainingfase van mijn jonge hengst prima lijkt te werken.