Trudy schreef op donderdag 16 februari 2006, 3:44:


nou ik heb mij aangemeld als donateur,maar tegelijkertyd vind ik t schandalig dat t nog nodig is!!
Ik schaam mij voor mijn eigen land ,in meerdere opzichten!!

Trudy schreef op donderdag 16 februari 2006, 3:54:


Ik zou zeggen!! Balkellende en zwalm als proefdieren ,dan zijn we voorlopig van dat gezeik af.
Wouter bos een bit in,((wat van alle paarden in de wereld uit is genomen!!))
En femke halsjemaar voorlopig maar op stal((waar alle arme paarden ,koeien ,schapen,geiten!!))uitr zijn gelaten!!
Leve de decrommatie!!!
BAHHHH

Ik begrijp ,dat t misschien erg is en ik heb nattuurrlliijjkk gereageerd en ook een mail gestuurd ,maar zolangzamerhand zie ik in dat dit mens(meisje ??)ziek is!!
Misschien psychyatrisch ?/ik weet t niet ,maar de klem om hulp naar ilona en nu haar willen afmaken??
Ik heb nu t hele verhaal gelezen en ik zou zeggen ::afmaken die handel.
Mijn paard loopt prima sinds de bekappingen en wat dat mens loopt te emmeren heeft ze alleen maar te danken aan haar eigen stronteighenwijzigheid en ongeduld !!
Jammer voor t paard ,daar ben ik nog t meest bezig mee.
Misschien moet ze maar lekker een computerdier nemen ,want die kan je geen pijn doen.
trudy

Mijn ervaringen met een bitloos hoofdstel zijn gewoon positief, heb er nog nooit problemen mee gehad en ik merk geen verschil, of er nou een bit in hangt of niet, dankzij Pien

Groetjes !

jacqueline postmes schreef op woensdag 15 februari 2006, 10:45:


Je kan een paard of pony nooit 100% en al helemaal niet 1000% vertrouwen, het is en blijven levende wezens die altijd wel eens kunnen sckrikken of iets geks kunnen doen. Het is en blijven vluchtdieren. Dat snap ik vaak ook niet van die traditionele ruiters, die denken dat als ze hun paard africhten dat die 100% te vertrouwen is, als een soort machine. Ben ik het dus absoluut niet mee eens. Je kan je paard wel vertrouwen, maar hij is nooit 100% VERTROUWBAAR !
Groetjes Rowena !

Even om jullie een hart onder de riem te steken.
Binnen de wetenschap zelf is men naarstig op zoek naar manieren om zo weinig mogelijk gebruik te hoeven maken van proefdieren. Door deze acties is het gebruik van proefdieren al een heel stuk teruggedrongen.
Het blijft alleen een feit dat voor het in gebruik nemen van een nieuw geneesmiddel dit van hogerhand uit altijd eerst dubbel getest moet zijn op proefdieren.

En vergeet niet dat iedereen de wetenschap gebruikt waarbij proefdieren zijn opgeofferd. Aan de onderzoeken naar leerprosessen bij dieren zijn (in mijn ogen) op een totaal nuttelose en wrede manier dierenlevens opgeofferd. Om leerprosessen te onderzoeken werden bij ratten steeds verder stukjes hersenweefsel weggesneden. Het dier mocht herstellen, men keek wat het nu nog kon en vervolgens werd weer een stukje weggesneden om te kijken waar het daarna nog toe in staat was. Dit allemaal puur om de nieuwsgierigheid van de wetenschappers te bevredigen.
Bedenk je alstjeblieft dat zodra je de Skinnercursus doet je gebruik maakt van wetenschap die verkregen is door dieren te martelen.

Het is mooi om de natuur zijn gang te laten gaan. Dat zou de aardbol ook ten goede komen denk ik. Er lopen zo ontzettend veel mensen rond dat het evenwicht totaal verstoord is.
Alleen? Waar moet je beginnen? Als je zelf de eerste bent die besmet wordt met een resistente TBC bacil ben je daar absoluut niet blij mee. Dan ben je waarschijnlijk ook de eerste die roept dat er onderzoek gedaan moet worden.

Cassandra

Soms dreigen demo's in het water te vallen, door rare oorzaken te mislukken.....lees en lach!
Zondag was er een familie reunie, van de "schone" kant. Allemaal -niet-paarden mensen en "stadse Hollanders" Beste mensen, daar niet van, maar ... anders.
De meerderheid wilde nu eindelijk wel eens zien waar ik in godsnaam mijn tijd mee aan het verdoen was en een contigent van 19 mensen was tegen het middaguur naar het wilde zuiden afgezakt.
Klagend dat het zo'n eind was en hoe ik het hier uithield, zo stil!
'T is trouwens gek.... Randstad- Koewacht is toch altijd veel verder dan Koewacht- Randstad.

Zoals veel mensen hier weten clicker ik met Shiny, mijn 3,5 jarige geweldige ruin, van onzekere afkomst. Hij kan inmiddels genoeg leuke en spectaculaire dingen om ook niet paardenmensen te boeien. Om zelf nog wat te oefenen was ik 's ochtends al met mijn hond in de weer geweest.

Toen het eenmaal zo ver was bleek het een prachtige oefening, want het sneeuwde als de pest, dus langs de kant van de bak stonden 19 parapluus, waarvan ik Shiny eerst moest vertellen en laten zien dat die allemaal geen kwaad konden en hem niet gingen aanvallen.

Omdat we samen op de vreemdste momenten, nu lang en dan weer heel kort oefenen is het werken met worteltjes voer zeer onhandig. Dat gesnij.....
Ik heb hiervoor dan ook een zak lucerne korrels staan.

Dus na mijn jaszak gevuld te hebben, waren we klaar voor de start.
De eerste oefening was al meteen raak. Hij begon met zijn hoofd te schudden, rare bekken te trekken en met veel moeite kreeg ik hem naar de tweede oefening.
Totaal ongeinteresseerd en aarzelend zijn beloning pakken, met dat hoofd schudden en bekken trekken, alsof er iets vast zat in zijn mond. Ik dacht al aan tandpijn of iets dergelijks.

Het publiek hoorde ik al morrelen en zeggen " Dat doet ie anders nooit"! (de grapjassen) Nog net geen slow hand geklap, of witte zakdoekjes.
Ik was bijna zover dat ik het op wilde geven, met het idee dat het beest iets mankeerde, toen een gedachte bij me op kwam.
Ik pakte een handje voer uit mijn zak en ja hoor! Omdat ik 's morgens bezig was geweest met mijn hond , had ik ongemerkt honden- en paardenbrokken in mijn zak gemengd.

Die lust ie niet!

Uiteindelijk speelden we het verwende publiek helemaal plat.
Maakte het slalommen tussen 5 prikpaaltjes op 2 meter afstand met een 360 graden draai aan het eind al aardig indruk: hetzelfde, maar dan achteruit, verstomde de stemmen en applaus klonk voor de simpelste oefening: 3 stenen na elkaar omgooien :)

Mijn maatje kon geen kwaad meer doen. Aaien was er nog niet bij. Maar er waren toch mensen die geloofden dat het wel een lief dier was,,,, van een afstandje.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Nick Altena schreef op donderdag 16 februari 2006, 0:22:


Ik was eigenlijk niet van plan om te veel over Skinner te zeggen. Maar laat een iedereen zich toch altjeblieft realiseren dat Skinner maar één persoon binnen één stroming binnen de psychologie is. Een stroming die overigens nog uiterst omstreden is ook.
Denk niet dat als je de Skinnercursus hebt gedaan dat je dan ineens alles weet over leerprocessen.
Wat je dan weet is "Hoe meneer Skinner denkt over leerprocessen."
Het is zijn visie die past binnen een bepaalde stroming maar het wil daarmee niet zeggen dat het de juiste visie is.

Als je dat in je achterhoofd blijft houden is de Skinnercursus een mooi hulpmiddel maar niet meer dan dat. Er zitten natuurlijk ook veel bewezen waarheden in die theorie maar er is zoveel meer wat meespeelt bij het leren.

Cassandra

roweentje schreef op donderdag 16 februari 2006, 9:42:


Waarom zou je je paard niet 100% kunnen vertrouwen, ookal kan ie een keer schrikken of gek doen? Ik zie het verband niet. Mijn paard schrikt ook weleens, en toch vertrouw ik haar 100% en durf ik te zeggen dat mijn paard 100% betrouwbaar is, in ieder geval naar mij toe.

En wat je zegt over traditionele ruiters: zij vertrouwen hun paard volgens mij helemaal niet 100%. Die rijden met bit, riempjes, dwangtuig, sporen, durven vaak niet eens het erf af, of met hun paard te wandelen, etc etc.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Piet schreef op donderdag 16 februari 2006, 9:47:

Hahahahahahahha!
Ik zou ook met mijn bek trekken als ik een hondebrokje kreeg.
Leuk verhaal.

Mijn eigen nichtje van 5 loopt met haar neus dichtgeknepen door de stal trouwens. Ook behoorlijk traumatisch voor een exstadseboerentante.