jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 12:43:

Ik heb niet op het bít geschoten. Als je niet ziet waarop dan wel, ligt de uitleg die jij nodig hebt buiten mijn vaardigheid. Op dat fundament schieten is niet eenzijdig doch fundamenteel.
Je mist het echt vollédig blijkbaar. Jammer en wederom een bevesting van mijn stelling en ook dat is jammer.

Het is echt stenen gooien in drijfzand: nu kom je weer met een onzinvergelijking over gewicht van de optomingen.
Feit: mijn halsring weegt 150 gram en daar kan een aap ook geen kwaad mee.

http://www.mijnalbum.nl/Foto=YP864LEM

trek maar

Let verder eens op de verschillen in ontspanning tussen beide paarden. Zijn even oud en van dezeflde variëteit. De mijne een merrie, de andere een hengst.

Veel succes verder in het nadenken over de crux. Of niet, mij ook goed.

HC

jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:08:


Zo wordt het overal aangeleerd, ook op deze site. Dat er soms mensen zijn die het verkeerd toepassen, wel, heb je die bij dressuur dan niet? Of is dat dan ineens een "nadeel van Parelli"?


Nee dus. Als je gewoon doet wat je hoort te doen is er geen enkel nadeel bij.

Voor de zoveelste keer: De ORS leer je stilstaand aan. De bedoeling is dan dat het paard, als je het signaal geeft voor de ORS (drie keer met je hand over de teugel glijden, staat ook op deze site) zelf begrijpt dat hij beter eerst kan stoppen alvorens zijn hoofd te buigen.
Ik zou niet weten waarom "met je hand over de teugel glijden" schadelijk zou kunnen zijn voor het paard.

Frans

Huertecilla schreef op vrijdag 24 februari 2006, 13:21:


En waarom is dat nou ineens een onzinvergelijking?

Zie je, dat bedoel ik: eenzijdig. Wel willen roepen hoe schadelijk dat bit is, waar wat een bitloos dan doet is dan dus prima?

Maar we hebben het over het bit en over de totale benadering dat snap ik wel.
Je blijft maar roepen over niet snappen, zwammen, andere referentiekaders etc. Dat zal me allemaal worst wezen en daar gaat het ook niet om.

Ergens een paar topics eerder zei je:

Euh, sorry José, maar.... wat je aan onderbouwing aanvoert is 'streven naar' een spel tussen R- en P+ met de pijn van het bit als stimulus.

Ipv het woordje bit hier, kun je ook halsring aanvoeren, of touwhalster of een bitless bridle om mijn paard.

Ook met een touwhalster 'dwing' je je paard om mee te gaan in de beweging, omdat het alternatief is, het touw te voelen, dus daar is motivatie om te doen wat jij wilt.
Naar mijn idee dus precies hetzelfde principe als rijden met bit.

Leuke foto hoor. Maar ik kan even zovele foto's hier plaatsen van paarden die zeer ontspannen op een bit gaan, net zoals ik ook veel foto's kan plaatsen van absolute dwang met bit.

Jammer dat je de foto niet geplaatst hebt die op dezelfde dag genomen is, waarop je paardje even niet zo ontspannen eruit zag en waar dat halsing ding ook echt niet fijn gevoeld moet hebben rond die hals....

Frans Veldman schreef op vrijdag 24 februari 2006, 13:26:


Ik heb de hele uitleg over de ORS op de site gelezen en waar ik persoonlijk heel nieuwsgierig naar ben is:
Als een paard daadwerkelijk op hol slaat reageert het dan nog op zoiets als een aangeleerde reflex?
Persoonlijk heb ik het idee dat een paard nog maar aan één ding denkt als het zich het lazerus schrikt. Rennen, rennen en nog eens rennen. En al ga je twintig keer, drie keer met je hand over de teugels. Het dier denkt nog maar aan één ding. Zijn leven redden.
Hoeveel mensen hebben ervaring met een paard dat ze ORS hebben aangeleerd dat op hol is geslagen en doormiddel van de ORS daadwerkelijk in één keer tot stoppen is gebracht. Voordat iedereen weer uit elkaar knalt. Geen kritiek. Gewoon nieuwsgierigheid.

Cassandra

jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 12:10:


Sorry als ik in deze zin voor jou denk, maar: nee, uit al je reacties blijkt telkens weer dat je het punt niet begrijpt. Het zijn inderdaad andere werelden (als in volkomen verschillende percepties).


Dat zeg je goed. Want de ontvanger bepaalt. Daar kom ik wéér met mijn uiterst lastige perceptie-verhaal....
Net zo goed alsdat voor jij, wij allemaal, alle informatie filteren doen andere dieren dat ook.
De ontvanger bepaalt
Dat hoef ik toch niet wéér opnieuw uit te leggen?


Nee, het kan stomweg technisch niet. IEDERE actie, zelfs de aanwezigheid, van een bit is p+ van (onbedoelde!!!) grote magnitude. Je kunt niet belonen met een bit, zelfs niet als je ophoudt met trekken. Je trekt op zijn hoogst minder.
Wat er gebeurt is dat je een apparaat in iemands mond bevestigd, waar de proefpersoon eerst maar eens flink aan moet wennen (ik heb in mijn 35 jaar met paarden nog nooit een groen paard ontmoet die uitstraalde: "hé jong, doe mij dat fijne bit eens in!").
Vervolgens gaat er aan dat ding getrokken worden. Ik heb de krachten overbrenging van alle mogelijke modellen doorgerekend, en je schrikt je dood. Maar nog haast niemand weet dat of beseft dat. Niemand staat er bij stil....
Als je wat minder trekt zou je dat technisch als een p- kunnen beschouwen maar iedere sequence blijft nmm p(+/-); p(+/-); p(+/-); p(+/-); p(+/-); p(+/-); etc....

Over de exacte technische waarden wil ik best discussiëren hoor. Ik denk uiteraard mijn p(+/-) in deze goed te kunnen verdedigen
Minder druk op een bit zetten is nmm nml. niet te verdedigen als r-, omdat niet een gewenst gedrag wordt beloond maar ongewenste gedragingen meer of minder worden bestraft.
Dat de ruiter (operator) dat perceptief niet mee krijgt is een ander verhaal.

Bij gebruik van halstermodellen is r- toepassing veel beter mogelijk. Fundamentele verschillen voor wie het zien WIL. Dan moet je daar ook voor WILLEN serieus studeren. Bedenk dus zelf maar waarom, of ga die Skinner cursus doen :)

Groeten, Egon