Huertecilla schreef op zaterdag 11 maart 2006, 17:37:

Mensen hebben door de eeuwen heen ook ijzers onder paarden getimmerd en er bitten in geduwd. Dus dat zegt me helaas niet zoveel.
Jammer. Ik had het graag écht onderbouwd gezien.
Voor mijn gevoel lijdt menig arabiertje met dunne beentjes en volgens mij net zo lange rug namelijk meer onder de gemiddelde ruiter dan een stevige Tinker of Belg.
Nog even nagelaten natuurlijk of het überhaupt ooit de bedoeling is geweest dat men erop kroop en dat wat mij betreft springen helemaal uit den boze is. Maar dat is nu even niet de discussie.

Ik zou dit heel graag echt biomechanisch onderbouwd zien. Iemand anders die er wat zinnigs over kan zeggen?????

Huertecilla schreef op zaterdag 11 maart 2006, 17:37:


Ik denk dat je het oude type Fries voor ogen hebt, hoewel deze vaak beknopt van type en kort in de rug waren en de inhoud in de ribbenkast juist veel was ipv weinig!

De moderne Fries is hoog, wordt steeds hoogbeniger en draagt steeds meer dan dat ie stuwt. Het merendeel is nu inderdaad rechthoekig gebouwd.

De beschrijving zoals hierboven is wat stereotiep, achterhaald en wat van nu en wat van vroeger door elkaar gehusseld. Jammer en incorrect om deze info zo te verspreiden want het doet geen recht aan de werkelijkheid.
Heeft iemand de jongere Friezen weleens onder het zadel gezien? Het zijn plaatjes! Zoek eens op internet op dressuur en Fries en je vindt de meest mooie foto's / filmpjes.

Huertecilla schreef op zaterdag 11 maart 2006, 17:37:

--knip

Ik ben het met jullie allebei eens. Maar dat klinkt misschien heel stom.. Omdat jullie antwoorden best tegenstrijdig zijn..
Maar je moet bijvoorbeeld niet met een paard gaan springen, wat er echt niet voor gebouwd is.. Je kan wel met een paard springen, omdat hij dat leuk vind, en je dat ook aan hem merkt. Er zijn fjorden (bv) die het hartstikke leuk vinden, om te springen, dus waarom niet?
Je moet ze alleen niet overbelasten. Niet 5x in de week gaan springen (maar dat moet volgens mij met geen één paard..) met een fjord, die er niet voor gebouwd is.
Mijn pony is helemaal geen ras, maar die moet je ook niet voor bv. de kar zetten, omdat ze daar de bouw niet voor heeft.
Mijn paard (KWPN) hoef je ook niet voor de kar te zetten. Dat kán wel, maar we doen het niet. Het is veel te veeleisend voor de spieren etc.

marjolijn schreef op zaterdag 11 maart 2006, 19:40:

Wel eens van relatieve elevatie gehoord? Dat is een betere term dan het inmiddels verwarrend ingevulde 'verzamelen'.
De site http://nicholnl.wcp.muohio.edu/dingosbreakfastclub/BioMech/BioMechRide1.html legt dat netjes uit en daar kan je zélf uit afleiden waarom verschillende types paarden daar meer of minder geschikt voor zijn.
Het boek is bíjna klaar. Ze hoopt het deze maand nog te kunnen produceren.

HC

marjolijn schreef op zaterdag 11 maart 2006, 19:40:


Ik denk dat het belangrijk is in deze discussie dat jullie ook eens bekijken wat voor jullie 'belasting' is. Een zondagse wandeling bij HC is iets heel anders dan een zondagse wandeling hier bij mij thuis bijvoorbeeld. Belg of arabier onder het zadel, geen van beiden heeft moeite met een 10 km staprondje in een doorsnee Nederlands of Belgisch landschap. De verschillen worden pas duidelijk onder zwaardere inspanning. Hoe zwaar?

jose schreef op zaterdag 11 maart 2006, 19:46:

Nu reist bij mij de vraag wat de zin van een rasstandaard is? Wat het bestaansrecht van een ras is?
'Het nieuwe type'???? Sorry hoor, maar wat ís dan een fries? Een typisch fries tuigpaard dat op werkdagen voor licht landbouwwerk en zondags voor de sjees naar de kerk werd gebruikt of een andalusiër met sokken?
Jammer dat de klassieke Fries 'achterhaald' is en er weer een stukje cultureel erfgoed de vergetelheid in is gefokt in het belang van het grote geld.
Als ik het goed begrijp is de Fries dus geen rastypisch paard meer maar een marktgefokt product. Daarmee is de naam 'Fries' in feite niet terecht meer want het heeft zijn oorsprong 'achterhaald'.....

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Meggie schreef op donderdag 9 maart 2006, 20:38:


Ik heb geinformeerd en dit is de geschiedenis:
voordat hij achterover klapte had hij geen ijzers. na de klap kreeg ie zijn knie op slot, er zijn toen ijzers geplaatst met wig, en dat ging zo'n 5 weken goed. de ene hoefsmid vond dit goed en de andere zei dat dat een te grote overgang was voor de gewrichten. het paard is opnieuw bekapt met een aanpassing tegen een knie die op slot springt. Hij kreeg toen gewone ijzers (de ijzers zijn toen "binnendoor" gezet) (wat de wig normaal doet is dat in de hoef gecorrigeerd, om een betere overgang te krijgen) toen kreeg ie er toch weer last van, na zo'n week of 10. Omdat zijn hoeven niet zo snel groeien was dat ook niet eerder zinvol om een correctie te maken
Wat ook opvalt is dat als we een buitenrit maken en hem lekker los laten rijden (zodat hij uitgestrekt kan draven en galopperen-dus eigenlijk zonder druk voor) hij de dag erna zijn knie op slot heeft. Laatst met longeren ook zonder bijzet en de dag erna, ja hoor de knie op slot...

ElkeW schreef op zaterdag 11 maart 2006, 19:55:

Daar ben ik bij nul al vanuit gegaan Elke: niet van 10 km. wandeltempo.
De topicstarter ging drie keer de bak rond in galop of in galop op een buitenrit met een trekpaard. Dát was het onderwerp: meer dan een stukkie galop met een trekpaard.

Ik ga derhalve uit van een arabier voor de ploeg op zeeuwse kleigrond of een rengalop van een kilometer door een belg onder het zadel.
Een Akhal Te voor een kar met 6 volwassenen of een Noriker door de woestijn.

Als ik hier een doorsnee zondagsrit met Arabella zou rijden op een Noriker is die dood door oververhitting: punt.

Ik heb het bij wandelen ook in dezelfde zin over trektochten over lange afstand. Zeg 40 km/dag een paar weken lang.
De stuwkracht onder het zadel en de verhitting van het paard zijn beiden kritische factoren voor de bepaling van het tempo en de ritroutine. De uitkomst is zo simpel als 1 + 1 of zwart versus wit. Hoe minder een paard verhit raakt van hoog tempo hoe gunstiger voor de stuwkracht en hersteltijd = hoe meer het ras geschikt is voor een lange trektocht.

Als je de stuwkracht als doorslaggevende factor aan zou houden en de rest, dus inclusief de dagafstand, daarbij aan zou passen, dan is het ras ineens irrelevant. Dan kan je wandelen met een Noriker en draf/galop met een Arabier en is het enige verschil hoe ver je komt per dag.
Daarbij geldt dat hoe hoger je de grens voor de stuwkracht stelt hoe lager de gemiddelde druk op het zachte weefsel moet zijn.
Wat het paard zou kúnnen dragen wat kracht betreft is daarbij niet van belang.

HC