Meggie schreef op donderdag 9 maart 2006, 20:38:


Ik heb geinformeerd en dit is de geschiedenis:
voordat hij achterover klapte had hij geen ijzers. na de klap kreeg ie zijn knie op slot, er zijn toen ijzers geplaatst met wig, en dat ging zo'n 5 weken goed. de ene hoefsmid vond dit goed en de andere zei dat dat een te grote overgang was voor de gewrichten. het paard is opnieuw bekapt met een aanpassing tegen een knie die op slot springt. Hij kreeg toen gewone ijzers (de ijzers zijn toen "binnendoor" gezet) (wat de wig normaal doet is dat in de hoef gecorrigeerd, om een betere overgang te krijgen) toen kreeg ie er toch weer last van, na zo'n week of 10. Omdat zijn hoeven niet zo snel groeien was dat ook niet eerder zinvol om een correctie te maken
Wat ook opvalt is dat als we een buitenrit maken en hem lekker los laten rijden (zodat hij uitgestrekt kan draven en galopperen-dus eigenlijk zonder druk voor) hij de dag erna zijn knie op slot heeft. Laatst met longeren ook zonder bijzet en de dag erna, ja hoor de knie op slot...

ElkeW schreef op zaterdag 11 maart 2006, 19:55:

Daar ben ik bij nul al vanuit gegaan Elke: niet van 10 km. wandeltempo.
De topicstarter ging drie keer de bak rond in galop of in galop op een buitenrit met een trekpaard. Dát was het onderwerp: meer dan een stukkie galop met een trekpaard.

Ik ga derhalve uit van een arabier voor de ploeg op zeeuwse kleigrond of een rengalop van een kilometer door een belg onder het zadel.
Een Akhal Te voor een kar met 6 volwassenen of een Noriker door de woestijn.

Als ik hier een doorsnee zondagsrit met Arabella zou rijden op een Noriker is die dood door oververhitting: punt.

Ik heb het bij wandelen ook in dezelfde zin over trektochten over lange afstand. Zeg 40 km/dag een paar weken lang.
De stuwkracht onder het zadel en de verhitting van het paard zijn beiden kritische factoren voor de bepaling van het tempo en de ritroutine. De uitkomst is zo simpel als 1 + 1 of zwart versus wit. Hoe minder een paard verhit raakt van hoog tempo hoe gunstiger voor de stuwkracht en hersteltijd = hoe meer het ras geschikt is voor een lange trektocht.

Als je de stuwkracht als doorslaggevende factor aan zou houden en de rest, dus inclusief de dagafstand, daarbij aan zou passen, dan is het ras ineens irrelevant. Dan kan je wandelen met een Noriker en draf/galop met een Arabier en is het enige verschil hoe ver je komt per dag.
Daarbij geldt dat hoe hoger je de grens voor de stuwkracht stelt hoe lager de gemiddelde druk op het zachte weefsel moet zijn.
Wat het paard zou kúnnen dragen wat kracht betreft is daarbij niet van belang.

HC