jose schreef op zaterdag 11 maart 2006, 22:53:


Kun je me uitleggen hoe je terugfokt wat er is uitgefokt? Als de genenpoel zo is uitdunt is het gewoon weg. De genen die verloren zijn gegaan, fok je nooit meer terug.
Weg is weg, en voor altijd.

Esther

e m kraak schreef op zaterdag 11 maart 2006, 22:56:


Wat ik bedoel is door geselecteerd te fokken te zorgen dat je niet meer van hetzelfde krijgt (en dus minder variatie op de langere termijn). Door op zoek te gaan naar zelfdzame bloedlijnen en deze in te zetten op diezelfde bloedlijnen, zodat dit aparte bloed op langere termijn breder ingezet kan worden. Door tuigtype bij tuigtype te kruisen doe je dat in feite al omdat je naar gezamenlijke kenmerken zoekt die waarschijnlijk op een paar verervers terug te voeren zijn.

Esther schreef op zaterdag 11 maart 2006, 23:22:


Nee, gelukkig niet. Ieder dier heeft een stamboom die terug gaat tot... 1940 - 1910 ongeveer (sommige ouder, sommige jonger). In iedere stamboom zijn dus bepaalde hengsten of merries aanwezig die bekend staan om een bepaald kenmerk (sommige tuigtypisch, sommige luxe, sommige goedgebouwd, bewegers, noem maar op). Door bij een stamboom met een bepaald kenmerk daarop aansluiting te zoeken met de genen die jij voor ogen hebt, heb je grote kans dat dat bepaalde beeld weer terug gefokt wordt.

Huertecilla schreef op zaterdag 11 maart 2006, 20:22:

Ja, dat is evident. Je laat een gewichtheffer ook geen marathon lopen. En ik zou als hollandse voor geen goud in een hete woestijn willen lopen. Maar zo'n gewichtheffer zou toch weer geen enkele moeite hebben een ruiter(tje) te dragen.

Zo zal een goede Belg er qua frame toch echt geen last mee hebben een ruiter van a naar b te dragen (Zeg een zondags hollands buitenritje door bos of strand van een uur of 2 a 3). Waar een Arabiertje het daar onder dezelfde omstandigheden mogelijk een stuk zwaarder mee kan hebben.

Hoe sterker het paard is, qua frame en bespiering, hoe makkelijker hij of zij een last kan dragen lijkt me. Ook al kan hij/zij nóg beter trekken of duwen. (En nog makkelijker als het paard door ruiter netjes relatief ge-eleveerd gereden wordt ).

Muy beunas,

mijn site http://users.telenet.be/huertecilla is nu ook beschikbaar in het engels. Ik hoop dat je de link zoveel mogelijk verspreidt: het is 100% non-commercieel en de informatie is voor iedereen (die wat met paarden heeft) en zijn/haar neef nuttig.

Saludos cordiales,

HC

forget it, op twee generaties kan je er een gen uitfokken
ook al denk jij dat het nog in het beestje zit omdat je toevallig
een pedigree hebt over een aantal generaties,
dat papiertje zegt niets over zijn genotype.
hele simpele genetica.
Binnen een niet-uitkruis-ras kan je géén genenpoel verbreden
alleen versmallen of hoogstens een poging ondernemen
om die basis gelijk te houden maar dat zal je door dominantie
en recessiviteit toch niet lukken !
Rasvermenging is de enige mogelijkheid om dieren genetisch
gezond te houden.

Een ras is een hoevellheid dieren die door externe omstandigheden
(klimaat -terrein- bedreiging.....) een specifieke genetische identiteit
bereikt hebben waardoor ze alle externe parameters het hoofd kunnen bieden.
Een menselijk ingevoerde rasstandaard leidt enkel tot degeneratie.
Ongeveel alle huisdier-rassen zijn de dag van vandaag belabberde
eindprodukten, en met "wilde" dieren is het amper beter gesteld.
Kruis alles dooreen en verbreed zo je genenpool...
en vooral blijf er met je poten vanaf want je maakt het alleen maar erger
(dit is niet persoonlijk bedoeld, wel algemeen gericht tot de mensheid)
Peter

Ans Jondral schreef op vrijdag 10 maart 2006, 14:04:


Weet je Ans , als je je paard al zo natuurlijk mogelijk houd , dus 24 uur buiten etc , volgens mij is dat de beste manier om de weerstand van het paard zo optimaal mogelijk te krijgen. Of Echina hierop dan nog een echte verbetering geeft vraag ik mij af , tenzij je het gevoel hebt dat je paard niet optimaal in zijn vel zit.
Je kunt het bestellen bij de paardendrogist , en op hun site staat ook wel wat erin zit en hoeveel je moet geven. Het is niet goedkoop.
En spelt bijgeven? Ik heb er gewoon te weinig verstand van inhoeverre dat weer teveel van het goede zou kunnen zijn.

Als ik alle verhalen zo lees die hier verschijnen , selenium tekort , andere tekorten , maar ook teveel van bepaalde dingen , daar word ik ook niet zekerder van.
Ik geef mijn paarden alleen nog maar hooi en straks ook weer gras [Maike dan niet inv. met seme] Ik hoop dat ik op tijd ga merken dat er iets is wat ze teveel of teweinig krijgen. Het enige wat ik nog extra doe is hooi kopen van verschillende gronden , maar ik hoop dat als ze bijvoorbeeld er glimmend bijstaan , ik er echt vanuit kan gaan dat ze van alles genoeg krijgen , en dat ik op een gegeven moment niet geconfronteerd word met een paard wat staat te glimmen , maar bijvoorbeeld neurologisch niet optimaal is. Ik vind het eng om ook maar iets bij te geven want ik ben er inmiddels wel achter dat alles wat je geeft weer op een bepaalde manier gecompenseerd moet worden , en daarvoor heb ik niet genoeg kennis over paarden voeding.
Sorry was een beetje off topic...

Groetjes Esther