Muguet Theelen schreef op dinsdag 14 maart 2006, 18:50:


De grote witte likstenen bevatten hoofdzakelijk zout en nauwelijks mineralen. Het heeft geen nut om deze te geven dus (als je tenminste mineralen wilt geven).

De rode likstenenzitten ook niet veel mineralen in. Wel zitten er smaakstoffen en nog meer kunstmatige troepjes in.
Als je paard hier niet van likt, dan zit er dus niet dàt in waar je paard behoefte aan heeft. Heeft dus ook weinig nut om te geven.

De likstenen waar wel veel mineralen in zitten, zijn o.a. de Peka, de Horslyx en de F.N.A. oftewel Himalaya liksteen.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

marielle schreef op dinsdag 14 maart 2006, 22:33:


Ik zou lekker gaan wandelen met dit paard, en leuke en gezellige dingen met 'm gaan doen. Een weidemaatje erbij lijkt me ook goed.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Pascal de Boer schreef op woensdag 15 maart 2006, 12:40:


Nee, het belooft bepaald niet veel goeds, met name dat de SRR erachter zit. Dat zijn ook de clowns die achter het huidige ruiterbewijs zitten dat niet erkend en massaal geboycot wordt. Die zullen nu hun kans schoon zien om hun visie van paardrijden erdoor te drukken en tot een verplichting te laten verheffen.
Waarschijnlijk juichen de maneges mee; want die zien al allemaal "paardnatuurlijk"-achtige figuren die schoorvoetend les komen nemen omdat ze moeten leren op een afgestompt manegepaard te rijden en hier ook nog eens grif voor moeten gaan betalen.
Een overwinning voor de klassieke paardenhouderij.
En natuulijk denken er dan weer veel mensen dat het moet zoals het geexamineerd wordt. Met sporen, zwepen, beslag en bit.


Als het een zinnig bewijs zou zijn zou zelfs ik het wel geinig vinden. Een op de grond getekend vak, en iemand klapt plots zijn paraplu open en je paard mag niet het vak uitvluchten. HOE je dat doet, is natuurlijk jouw zaak. Een paard haalt jou in rengalop in, en jij mag niet mee de finish over. HOE je dat doet, is jouw zaak, maar als het je niet lukt om je paard te houden ben je af.
Direct om de bocht staat een hindernis. Als je springt, moet je goed springen. Je mag ook stoppen als je dat lukt. Jouw keus. Als je eraf valt ben je af.
Etc. etc.
Laat maar zien wat je kan, met jouw paard, met jouw optoming. Als dat goed genoeg is mag je met jouw paard de weg op.

Groeten,
Frans

Jaydot schreef op woensdag 15 maart 2006, 12:48:

Hmm.... op zich voor de identificatie met een handscanner, pen en papier niet.
Áls deze identificatie niet op zich al fout gaat.

De gevolgen worden pas spannend als een organisator de scan in de computer laadt en deze computer aan een netwerk hangt. Stel je voor: paard rent door controle-poortje onderweg en het netwerk gaat met de pootjes omhoog liggen na eerst even het hele adressenbestand een berichtje met virus gestuurd te hebben
Dat gebeurt twee keer en alle chips moeten ge-degaussed worden en dan kan de overheid een ander systeem voor identificatie aan het paspoort gaan hangen...

Maar goed; het is een potentieel scenario en de paardenwereld is maar een zandkorrel in het geheel van e-identificatie.
Kwalijker vond ik het oude bericht dat de data van de chip eenvoudig gewist kan worden en het paard met een nieuwe chip een nieuwe identiteit krijgt. Dát is heel laagdrempelig super fraudegevoelig en geweldig riskant omdat het paard dan helemaal geen twijfelachtige identiteit heeft. Het is dan gewoon een valide id met nieuwe data.
Slechter dan onveiligheid; valse veiligheid.

HC

Jaydot schreef op woensdag 15 maart 2006, 12:48:


Onzin. Het bewuste artikel beschrijft heel andere scenario's. De enige overeenkomst is het woord RFID. Een of andere journalist die het niet helemaal goed heeft begrepen heeft verkeerde conclusies getrokken.

Groeten,
Frans