Maar hoe vertel ik dat tegen het meisje op stal wat haar Fjord gebruikt voor springwedstrijden en dat steeds hogere 'gedressuur' van haar, waar haar paard totaal geen lol in heeft?
'Je misbruikt je paard joh!' Tja, dan halen we allebei onze schouders op en gaan verder met waar we mee bezig waren...

Logisch dat je geen dingen doet met je paard wat het A: niet leuk vindt en B: niet aankan. Maar als we dat dan lekker toch doen, en daarmee willen bewijzen dat het dus ook wel met dit paard kan, wie houdt zoiemand tegen? Vaak worden deze mensen juist als 'knap' beschouwd om 'zo ver' met bv een Fjord te komen.
Gebrek aan alles behalve aan geld creëert dit soort situaties.

Huertecilla schreef op vrijdag 17 maart 2006, 11:09:

En dat is...?

Een mens erop zetten?
Een mens erop zetten en ze een hindernis overjagen?
Een mens erop zetten en ze een drukke optocht insturen?
Een mens erop zetten en ze een lange zware bergtocht laten lopen?
Als vluchtkuddedier in zijn eentje vastzetten tussen een paar bomen en ze een zware kar laten trekken?

marjolijn schreef op vrijdag 17 maart 2006, 12:02:

Ik geloof trouwens dat mijn paarden een aardig end in de richting van hun genetisch vastgelegde specialisatie komen. Ze staan zo goed als de hele dag een beetje rustigjes aan te vreten op een grote open vlakte .

Op zo nu en dan wat (on)gewenste intimiteiten van de ruin bij de merries hebben ze weinig problemen. Nee. Ze hebben het beter voor elkaar dan ik. Ik maak me meer zorgen over wat er van mijn eigen genetisch vastgelegde specialisatie terecht gaat komen.

marjolijn schreef op vrijdag 17 maart 2006, 12:02:


Citaat,

Ik pretendeer niet het antwoord noch de grenzen te kennen. Het erop gaan zitten is al een stap het hellend vlak op.
Het, de stelling en de ethische vraag die eraan ten grondslag ligt, is wellicht confronterend voor veel ruiters en dat is natuurlijk helemaal goed!
Ook al is er geen best of enig juist antwoord.

HC

Huertecilla schreef op vrijdag 17 maart 2006, 12:44:

Het probleem van een evt. antwoord begint al bij die zogenaamde genetische specialisatie.

Wat is dat. Bestaat het eigenlijk wel. Is die specialisatie op evolutie gebaseerd of op menselijke ideeën. Want dan zijn we er he?

Dat een dikke vacht en aanleg voor vetopslag vooral geschikt is voor een kouder klimaat is een duidelijke zaak, dat heeft moedertje natuur vernuftig uitgedacht.

Maar waar de mensheid dolenthousiast eigenschappen of kenmerken naar eigen inzicht gaat in- en uitfokken ben je nog niet jarig. Ademhalings-, bekken- en heupproblemen, kippen die na 6 weken door hun eigen poten zakken, inteelt - ook al zo'n gevoelig onderwerp in die kringen, bekijk doorsnee Fries eens goed van dichtbij...

Dit alles ter eer en meerdere glorie van zo leuk door mensen bedachte "gebruiksmogelijkheden".

Is het niet gewoon een beetje gezond verstand en empathisch vermogen dat ervoor zou moeten zorgen dat je een Huskie niet uit zijn noordelijke ongeving haalt? Of dat je als grote dikzak niet op een ieniemieniepaardje gaat zitten? Of dat je gewoon op je dier let en kijkt wat hij/zij wel of niet prettig vindt?

marjolijn schreef op vrijdag 17 maart 2006, 13:29:

..en een arabier niet in een NoordHollands polderlandschap zet? .. en een Noriker niet in de zomer over de bergen naar Spanje rijdt?

Ik ben het verder helemaal met je eens: gezond verstand en empathisch vermogen ja. Maarreh... kijk eens om je heen?
Een complicerend punt is dat er veel kán en mensen creatief zijn in het 'aanpassen' van paard en omstandigheden bijvoorbeeld door scheren en met dekens, bijvoedingen en schuildingen.
Feit blijft dat bijvoorbeeld een NewForest, Pottok, Shet, IJslander of vul in, meer in het element zal zijn, minder conditie zal verliezen, in een winters polderlandschap dan een even robuust gehouden Arabier, Akhal Te, Sorraia of vul maar in.
Vul ook maar in in hoeverre jij het verantwoord vindt dat mindere geschiktheid leidend tot meer conditieverlies of grotere belasting of oververhitting of een andere factor ondergeschikt is aan jouw persoonlijke wens een bepaald ras te bezitten.

Waar Frans terecht stelt dat je geen paard dient te houden als je niet de mogelijkheden hebt het dier paardgericht te houden voeg ik daar de ethologie van de specialist aan toe.
Ik schreef ooit het inmiddels breed overgenomen: 'je kan geen vissen houden als je geen aquarium hebt 'en voeg daar nu aan toe; 'en geen zeevissen als er geen zeewater in zit'.

Dit zal veel mensen te ver gaan. Net als 'robuust houden' wat nu terrein wint een handvol jaren geleden veel mensen te ver ging.
Dat robuust houden is op zich niets nieuws maar kijk eens naar de 'aktief-stallen': deze ontwikkeling was tot voor kort ondenkbaar.
Ik leg de imaginaire ethische lat gewoon nog wat hoger met geen ander doel dan tot overdenken te prikkelen.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla