Hoi,

Wat leuk dat je werkt op de Voestwijze! Ik heb eens een tip gehad hier op de lijst voor een nieuw zadel, want een zadel kan de natuurlijke beweging van het paard zeer verhinderen. De site heet www.boomloosrijden.tk en is zeer betrouwbaar. Je moet daar maar kijken onder de kop 'Waarom boomloos' dan snap je wat ik bedoel. het is niet eens duur! Moet je maar eens kijken als je paard last blijft houden van het zadel,

Groetjes Sophie

Sophie Vonk schreef op dinsdag, 4 november 2003, 17:58:


Hoi,
Ik heb het zadel nu voor het eerst gebruikt vandaag en ik vond het ongelooflijk zitten en rijden. Ik kon de rugspieren van mijn paard goed voelen als ze die aanspande, dus zal ze mijn bilspieren ook kunnen voelen. Ik merkte in ieder geval dat ze daar goed op reageerde. Je kunt zo'n boomloos zadel ook uittesten, maar ook die info staat op de hierboven genoemde site.
Ik weet van anderen die er mee rijden, dat het eg bevalt, ook bij endurence wedstrijden.

groetjes,
Karin

maras schreef op vrijdag, 31 oktober 2003, 20:37:


Het is juist goed om verschillende ondergronden aan te bieden ! Dus modder, grind, puin, asfalt etc.!
Maar dan moet je de hoeven wel juist bekappen.

Goede smid erbij halen zou ik zeggen.

nekrednael schreef op vrijdag, 31 oktober 2003, 15:35:


Hey,
Ik heb ook een BWP'er en die staat ook met enkel een schuilstal op de wei. Ze heeft het heel hard naar haar zin en ze wordt (tot nu toe) niet ziek. Haar haren zijn bijzonder lang bijna net zo lang als mijn shetje.
Ik heb mijn paardje enkel voor recratie. Wat ben jij van plan? Misschien is dat ook iets waarover je moet nadenken want als je op wedstrijd wilt zijn die lange haren natuurlijk niet erg praktisch.
Ik kan je verder nog de raad geven: doe wat je hart je ingeeft. Dat deed ik ook. Mijn paardje (ik heb haar sinds mei) heeft hele goede papieren en de eigenaars verkochten haar. Moeilijk te begrijpen, niet? Toen ik haar zag was ik meteen verkocht. Ze vertelden me dat ze nooit zadelmak is gemaakt. Maar ik wilde er toch voor gaan. Ik had iets met dat beestje.
Uiteindelijk bleek ze enorm verknoeit. Er was niks met haar aan te vangen. Ze vertrouwde niemand. Toen heb ik hulp gevonden... En heb ik deze site gevonden waar mij echt duidelijk werd dat het ook anders kan.

Nu enkele maanden later heb ik een ongelooflijke band met haar. Dus Josy als je dit leest, voor de duizendste keer 'Bedankt'!
Ik rij nog steeds niet op haar maar dat zal niet lang meer duren.

Dus volg gewoon je hart en doe wat je hart je ingeeft. Dan lukt het vast wel!

Groetjes
Heidi (en Umira en Pieter)

nekrednael schreef op vrijdag, 31 oktober 2003, 15:35:


Hey,
Ik heb ook een BWP'er en die staat ook met enkel een schuilstal op de wei. Ze heeft het heel hard naar haar zin en ze wordt (tot nu toe) niet ziek. Haar haren zijn bijzonder lang bijna net zo lang als mijn shetje.
Ik heb mijn paardje enkel voor recratie. Wat ben jij van plan? Misschien is dat ook iets waarover je moet nadenken want als je op wedstrijd wilt zijn die lange haren natuurlijk niet erg praktisch.
Ik kan je verder nog de raad geven: doe wat je hart je ingeeft. Dat deed ik ook. Mijn paardje (ik heb haar sinds mei) heeft hele goede papieren en de eigenaars verkochten haar. Moeilijk te begrijpen, niet? Toen ik haar zag was ik meteen verkocht. Ze vertelden me dat ze nooit zadelmak is gemaakt. Maar ik wilde er toch voor gaan. Ik had iets met dat beestje.
Uiteindelijk bleek ze enorm verknoeit. Er was niks met haar aan te vangen. Ze vertrouwde niemand. Toen heb ik hulp gevonden... En heb ik deze site gevonden waar mij echt duidelijk werd dat het ook anders kan.

Nu enkele maanden later heb ik een ongelooflijke band met haar. Dus Josy als je dit leest, voor de duizendste keer 'Bedankt'!
Ik rij nog steeds niet op haar maar dat zal niet lang meer duren.

Dus volg gewoon je hart en doe wat je hart je ingeeft. Dan lukt het vast wel!

Groetjes
Heidi (en Umira en Pieter)

Hoi.

Ik heb nu twee cursussen achter de rug.

Communiseren met paarden I en bewust en natuurlijk paardrijden.

Ja, tjee.
Waar begin ik...........

De eerste cursus maakte het meeste indruk.
Ik moet nog veel zachter met paarden om gaan.
Doordat we op elkar oefende , voelde je ook wat en hoe een paard ons (mensen) voelt.
Dan begin je je wel een beetje te schamen over de kracht die je (IK) er achter zet.

Ik heb nu veel nieuwe handvaten om eerst nog beter in contact met mijn/alle paarden te komen.
En sta te popelen om weer in de groep paarden te gaan.

Daarnaast de tweede cursus........bewust paardrijden.
Ja, ik rij al veel zonder zadel.
Dus de sensatie die sommige cursisten voelden, kende ik al.
Ik heb wel geleerd om me meer één met het paard te kunnen gaan voelen.
En steviger/losser/dichter bij het paard te kunnen blijven.........in de bewegingen.

Dus ja, ik ben heel tevreden over de cursussen.
Ookal werkte we niet zoveel met werkelijke paarden.
Maar ook dat vond ik achteraf gezien beter, nu experimenteerden we op elkaar en weten we ook wat de paarden bespaard is gebleven.

Nog 1 weekend(cursus) en daarna nog 5 dagen, dan kan ik de wei weer induiken.

Ik ben er positief over.

Groetjes, Joke.

Hoi Joke,

Wat fijn dat jij er wel tevreden over bent! Het rare is dat de meeste mensen over natuurlijk en bewust paardrijden heel erg positief zijn en wat minder over Communiceren met paarden. Maar wat jij zei, op elkaar oefenen, een paard voelt de kracht die jij zet toch totaal anders? Zij zijn veel sterker, zij merken dan ook niet hoe fragiel mensen zijn. Daarom kunnen ze je soms zo met hun hoofd opzij knallen, niet met opzet, maar omdat ze zo ook zijn tegenover hun soortgenoten. Dus kan het niet zo zijn, dat paarden het helemaal niet zo erg vinden die kracht? Ik weet het niet hoor, ik vroeg het me alleen af, dus als jij weet wat Pieter Baalbergen voor argumenten hiervoor geeft, graag! Zou ik graag willen weten, of zij het echt zo hardhandig opvatten. Ik zou ook graag natuurlijk en bewust paardrijden willen volgen, rij wel veel zonder zadel maar jah..., alles kan beter he , jammer dat het geld in de weg zit ,

Groetjes Sophie

Hoi hoi,

Ik ben voor mijn lieve fjordenruin van 9 jaar en mijn allerliefste witte welsch merrie van 22 jaar op zoek naar een lief baasje. Die twee wil ik bij elkaar houden indien mogelijk omdat ze al jaren samen zijn en dikke maten zijn.

Sandra ( merrie van 22 ) heeft al die jaren trouwe diensten geleverd, eerlijk, betrouwbaar, loopt graag en is NOOIT ziek geweest.Wij hebben allemaal thuis op haar leren rijden en ze liep al jaren met gehandicapten omdat ze zo ontzettend eerlijk is. Ze heeft ondanks haar leeftijd nog steeds soepele bewegingen en ruime gangen, en is zeer knuffelbaar.
Maras ( fjordenruin) is super braaf en wil altijd graag met je werken. Bovendien is het ook een prachtige fjord, wat groter en ietsie breder dus ook prima te berijden door een man.
Vervolg volgden pagina!