Ongenoegen….

Soms eens even meelezen op dit forum blijkt toch wel te kunnen inwerken op je adrenaline peil. Zoveel mensen, zoveel meningen… en een hoop gekrakeel.
Jammer, want zelfs als je het met anderen niet eens bent zou je toch uit een afwijkende mening, nog wel wat kunnen opsteken. Als je daar tenminste de geestelijke ruimte voor kunt opbrengen en niet alleen de boel wil overschreeuwen vanuit je eigen egootje.

Frans: het zou je passen eens na te denken over het commentaar dat jouw richtig uitgaat over de wijze waarop je meent te moeten reageren op berichten. Geschreven tekst is soms erg zwart/wit en heeft niet de nuancering van je fysieke aanwezigheid: de manier waarop je vaak in teksten ‘inhakt’, ervaren vele lezers/schrijvers als héél erg onplezierig. Je haalt teksten uit zijn verband, ontwijkt de inhoudelijke stellingen.. en dat geeft de goede lezer alleen maar de indruk dat je persé iemand onderuit wil halen ten gunste van je eigen opvattingen. Dat is niet okay – op de allereerste plaats niet omdat jij ook de wijsheid niet in pacht hebt, en net als ieder ander het ook wel bij het verkeerde eind kan hebben. Een inhoudelijke discussie voeren is geen spelletje paint-ball om zo ongeschonden mogelijk uit de strijd te komen! Dat heeft niks met discussie te maken maar met het behalen van punten om je eigen ‘onaantastbare’ mening overeind te houden. Dat er een aantal mensen van dit forum besluiten niet meer ‘actief’ bij te dragen aan de discussie, zou je moeten betreuren in plaats van te zeggen ‘als je het hier niet aanstaat, duvel je maar op’ .. misschien moet je als gastheer van deze site dan toch ’s nadenken waarom mensen ze zich hiervan afkeren. Want jouw site is per definitie ook alleen maar succesvol ( of niet) door de bijdragen en reakties van de personen die ‘meedoen’ ..

Cornelie merkte in een mail terecht op ‘het lijkt wel een sekte’ – inderdaad, gelijkgestemden worden al gauw een ‘mutual admiration society’ en verwerpen alles en iedereen die opvattingen, om welke reden dan ook, niet kunnen of willen delen.

Dat je een site opzet is een goed initiatief, zeker als je ertoe bij wilt dragen om anderen of ‘onwetenden’ ten gunste van onze geliefde paarden andere ideeën bij te brengen. Maar dan alsjeblieft niet op de manier waarop dit in de laatste discussies vorm heeft gekregen. Ingrid laat zich het bos weer insturen met haar vraag door een ontwijkende tegenvraag.. een opmerking als ‘hoe haal je ’t in je hoofd om zonder specifieke kennis van de situatie van het paard medische adviezen te geven’ wordt ook ontweken met een opmerking als ‘ik weet meer dan je denkt..’ …So what? Doe niet zo nutteloos gewichtig, Was er in beide gevallen maar eens inhoudelijk op ingegaan in plaats van zo’n ‘handigheidje’ waar niemand wat mee kan!

En tenslotte ben jij ( gezien je eigen introductie) ook nog maar pas aan je eerste paardjes bezig, en is het ijzerloze-hoeven-verhaal ook niet veel meer dan een vertaling van de ervaring van anderen. Dat je je daardoor hebt laten inspireren, prima, maar doe dan niet alsof jij het bijna uitgevonden hebt en verklaar je ook niet tot behoeder van het Natural Horsemanship want ook dat heb jij niet uitgevonden! Ook niet erg en fijn dat je je tot andere inzichten hebt laten verleiden maar maak er geen religie van. Da’s allemaal erg eng. Kijk maar naar een situatie dicht bij huis: Ilona schreef toch ook ooit dat zij haar Baladeika met brok moet bijvoeren omdat ze tekorten (of te weinig weerstand) had? Een verstandig compromis lijkt me, en zo is het met alles. Niets is ABSOLUUT.

Ik heb het al eerder geschreven en ik ga het nogmaals herhalen: Natural Horsemanship begint en eindigt bij RESPECT. Voor degenen die het nu nog steeds niet begrepen hebben en ondanks de Parelli-cursus, de spelletjes, de aanwijzingen van Hempfling, Voest, Roberts etc. het nog niet weten: zolang de belangrijkheid van je eigen ego voorop loopt, zul je nooit een ‘natural horseman/woman’ worden – als je je ogen en oren gaat openzetten voor wat een paard je aanbiedt ( of gaat zien wat zijn/haar natuurlijke gedrag en ‘taal’ is) heb je respect voor dat dier en geef je hem/haar de ruimte zichzelf te zijn en met jou te communiceren of voor je te werken. En trek die lijn nu eens door naar de mensenwereld. Als mensen er alleen maar op uit zijn om een ander zo snel mogelijk onder te schoffelen, dan sta je niet open voor de ideeën van een ander. Hoe kun je dan in hemelsnaam met een paard omgaan? Door alleen maar jouw wil op te leggen? Door geen ruimte te bieden? Het spijt me, maar dan heb je geen talent ( of horse sense zoals jullie dat zo graag noemen) om met paarden om te gaan en dan mag je je wat mij betreft scharen onder de grote groep van mensen met paarden en snel uit het kamp van paardenmensen verdwijnen.

Nu zul jij, Frans mijn reaktie wellicht ook ( zoals je bij Henny deed) dit een ‘zeik-bericht’ vinden.. dat zal mij niet deren, maar geeft alleen nog maar meer inzicht: iemand die geen seconde nadenkt over wat hem of haar voor de voeten geworpen wordt, en dientengevolge alles als ‘gezeik, gezeur en dom’ betitelt en commentaar vanuit de zijlijn alleen maar kan zien als ‘de sfeer verzieken’, is die zelf niet ‘een beetje dom’? Wie heeft dan in hemelsnaam dat zelfverklaarde, hoge IQ van jouw gemeten? Een ‘zelftestje’soms..?

Piet heeft het al gezegd: in plaats van hier elkaar naar het leven te staan, zouden we het een en ander van elkaar kunnen leren. En daar sluit ik me bij aan.

SORRY is maar vijf letters.. dat een keer uit je mond of toetsenbordje persen doet echt niet zo’n zeer hoor!

Gegroet, Marianne