Frans Veldman schreef op donderdag, 6 mei 2004, 19:31:


Nog iets...................

Kijk, hier geef je twee hele verschillende dingen aan, die best belangrijk zijn.

1. het zelf geven van zo een spuit.
Jij noemt het kinderlijk eenvoudig.
Maar hoeveel mensen kunnen NIET hun dier zelf pijn doen?
Staan dan met bevende handen en slappe knieën en moeten dan proberen het in èèn keer goed te doen.

Ik zelf heb het gelukkig niet hoeven te doen.
Maar ik denk aan mijn collega die ook verpleegster is.
Zij moest leren een injectie in de nek te zetten, maar ook voor haar was het nog best wel zweet onder haar neus.

2. het dier is rustiger, vertrouwt je meer en daarom moet je het toch maar kunnen en doen.
Vooral bij ongelukken en grote verwondingen.

Toch pleit ik er voor dat als je een goede dierenarts in de omgeving hebt, het serieuze werk aan hem/haar over te laten.

jo schreef op donderdag, 6 mei 2004, 20:20:


Het ging ook over mensen die het WEL durven.
Ik heb ook even moeten slikken hoor, maar het was op dat moment de enige werkbare optie. En dan merk je tot je grote verbazing dat paarden het niet eens VOELEN als je het maar goed doet. En met goed doen bedoel ik niet de technische handeling zelf maar de omgang met het paard. Geen focus op de te prikken plek (zoals veel dierenartsen onbewust WEL doen) een paar klapjes hier en daar alsof je een daas doodmept, en bij de laatste zit de spuit erbij en denken ze "dat was een vervelende daas, gelukkig heb jij hem net doodgemept". Na een paar dagen (het was een kuur) deed ik ze niet eens meer een halster aan, ze bleven gewoon rustig staan en vonden het allemaal prima. Dat terwijl een van de betreffende paarden de dierenarts zelfs probeerde te schoppen...
Op dit moment heeft Baladeika toevallig antibiotica nodig en dat doet Ilona zelf. En dat gaat tot nu toe prima!


Ja mee eens, maar een intramusculair spuitje geven noem ik niet het "serieuze" werk. Het heeft echt voordelen als je het zelf doet, zeker bij een antibiotica-kuur waarbij het meerdere dagen achtereen moet en het paard normaal gesproken steeds lastiger wordt omdat het weet wat er gaat gebeuren.

Groeten,
Frans

kim geyskens schreef op donderdag, 6 mei 2004, 19:13:


---Hahaha, nou, ik heb het niet meer zo op maneges hoor
Ik ken dat gedrag wel ja...wij hadden vroeger ook zo'n instructeur die dacht dat ie alles was. Op een gegeven moment gaf hij ons (mijn 2 vriendinnen en ik) de opdracht om de zadels e.d. in te vetten (iets wat wij eigenlijk heel leuk vonden). We waren daar dus mee bezig toen er een vrouw naar ons toekwam die zei dat hij ons uit stond te lachen (dat was echt zo, we konden het horen aan de andere kant van de gang). Die vrouw (die wij overigens goed kenden, was ook een apart figuur hoor, maar een ontzettend lief mens) zei toen tegen ons: "Hee, moet je z'n pet eens met zadelvet insmeren, als hij dan straks gaat zweten tijdens het rijden kunnen jullie lachen joh!"...dat hebben wij dus gedaan (vet gesmeerd aan het randje hihihi) en wij lachten dus als laatste! Hij heeft ons daarna nooit meer opgedragen of gevraagd of wij de zadels in wilde vetten overigens
Ook hij was zo iemand die indruk wilde maken met de mooiste zweep, rijbroek en sporen e.d., vind het dus niet gek dat dit op jouw manege ook zo is hoor hahaha!

Groetjes,
Linda

Als je het niet durft moet je het gewoon niet doen, heel simpel. Want als je het niet in een keer goed doet wordt het erg vervelend.

Baladeika heeft gister een erg diepe snee bij haar elleboog opgelopen, een cm of 3 of 4 diep en ca 17 cm lang. Moest worden gehecht (3 lagen:huid, huidspier,spier) (zonder plaatselijke verdoving want dat is beter voor het genezingsproces) en nu is ze aan de antibiotica. Vanmiddag heb ik haar zelf gespoten, hups die hele naald er in een fractie van een seconde helemaal in (in de boegspier). Ging naadloos. Ze vertrouwt mij en ik zorg er ook voor dat het zo pijnloos mogelijk gaat. Ja ik vind prikken eng, maar daar zet ik me dan gewoon overheen, ik vind dit een betere optie (het zelf doen) dan iedere dag de DA laten komen. Ik denk dat de kans dan groot is dat ze dat bezoekje van die DA steeds vervelender gaat vinden en op een gegeven moment echt iets tegen DA's gaat krijgen. Ik ga er zelf veel vaker op een dag naartoe dus dat ene 'vervelende' bezoekje (wat ik nog eens heel positief afsluit ook), 'vergeet' ze gemakkelijker.


Tsja en een beetje pijn doet het haar toch, of ik het nou doe of de DA... En door mijn manier van werken met haar denk ik dus dat ze bij mij beter af is. Vandaar dat ik haar dus zelf spuit en dat niet aan een DA overlaat (overigens alleen intramusculaire injecties, andersoortige injecties durf ik (nog) niet aan).

Het echt serieuze werk (het hechten) heeft de DA idd gedaan.

Groet Ilona