desiree schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 15:53:


---Hoi,

Ik ken ook zo'n pony (een merrie), waarvan de vorige eigenaren met hormonen geknoeid hebben. In een wei een verschrikking, maar hartstikke lief als je haar eenmaal hebt gepakt. Wat ik iedereen aan zou raden is om in ieder geval een halstertouw of zo mee te nemen. Liever een touw dan een zweep omdat je met een touw meer jezelf kunt beschermen. Je kunt het ronddraaien en zodoende je eigen ruimte duidelijk maken. Wat ik heb gedaan bij de pony is zodra ze me aanviel, blijven staan (hoe moeilijk ook) en je touw ronddraaien voor je. Op die manier komen ze niet als eerste tegen jou aan maar tegen het touw en daar wijken ze meestal wel van terug. Sommige paarden die aanvallen hebben namelijk geleerd dat ze daarmee het baasje weg kunnen krijgen (het baasje rent weg, of gaat in ieder geval voor het paard opzij...). Het is niet de bedoeling om het paard te raken, maar komt hij naar jou toe of valt hij je aan dan loopt hij zelf tegen het touw aan. Geen woede of iets dergelijks uitstralen, gewoon rustig lopen en je eigen ruimte kalm duidelijk maken. Jammer dat je de achtergrond van het paard niet weet, het zou kunnen dat ook hij met hormonen is behandelt, maar het kan ook zijn dat hij gewoon te veel gepakt wordt om bereden te worden. Wordt er ook grondwerk met hem gedaan? Dit is sowieso een goede manier om zijn vertrouwen en respect te verdienen. Ook kan het goed ter afwisseling dienen zodat je paard met wat meer plezier zich laat benaderen in de wei...

Groetjes,
Linda

Nog even een aanvulling:

Lok het niet uit, je eigen veiligheid staat altijd voorop!
Misschien zijn er mensen in de buurt die je hiermee willen/kunnen helpen op een paardvriendelijke manier?

Groetjes,
Linda

cornelie schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 17:55:


Ja, zucht, Cornelie. Ik weet het, en dan komen ze bij ons met hun totaal verklooide paarden. "Niets meer mee te beginnen, rijp voor de slager, " etc. Dan spreken we over paarden van nog geen 10 jaar oud, die normaalgesproken in de bloei van hun leven zouden moeten zijn. Ik kom regelmatig paarden tegen die het etiket "probleempaard" opgeplakt hebben gekregen, terwijl de eigenaar of zelfs de trainer meer het probleem is. Sta je naast het opvoeden van het paard ook de eigenaar op te voeden. Maarja, daarnaast voel ik ook de blijdschap en de dankbaarheid als je zo'n paard en eigenaar geholpen hebt te leren communiceren met elkaar. Pien

Spirithorses schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 18:41:


Hihi, ben ik nou zweverig ? Of eh, is dit een misplaatst soort dierenliefde ? of ben ik nou juist te hard ? (voor de mens dan).
Ach ja, "there's horsepeople and people with horses...." Pien.

Spirithorses schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 18:45:



ik denk dat ja het zo wel kan beschrijven, misplaats soort van dierenliefde. het gaat waarschijnlijk ook in dit geval over mensen die niet beter weten, het altijd zo te horen hebben gekregen en niet weten dat ze er hun paard meer mee schaden dan helpen. spijtig genoeg, en zo zijn er veeeeeelen.

kim

Hallo,

Ook bij ons een soortgelijk probleem De paarden staan nu op de wei, 3
IJslanders, een Connemara en een Merens. De eigenaresse van de Merens is
deze week op vakantie en dat kan je merken ook. Aandacht tekort en ze staat
dus gewoon te wachten bij de ingang van de wei. Als ik mijn merrie nu wil
pakken durf ik er niet goed langs, alleen gaat het wat beter maar als ik
Flenna dan ook nog mee moet nemen. Eruit is dan nog niet zo'n probleem maar
erin dus wel. Ze doet heel naar tegen Flenna en ook tegen Katla (de andere
IJslander merrie) en haar weer terug de wei in krijg word er niet
makkelijker op.
Ik durf in ieder geval niet tussen Flenna en haar in te gaan lopen want de
Merens heeft al een keer eerder iemand van stal getrapt, dat meisje kon 6
weken heel slecht lopen Echt balen zo'n paard want de rest van de
paarden gaan echt super met elkaar om en daar ben ik ook helemaal niet bang
voor. De Merens gaat ook gewoon met haar oren in haar nek staan als je
voorbij haar stal loopt, of je hoort haar tanden op elkaar klappen als je
net voorbij bent Ze heeft 9 jaar alleen gestaan en dan zie je dus wel
wat voor effect dat heeft op een paard. Op de wei gaat het wel goed met z'n
allen bij elkaar maar in de paddock kan ze alleen met Hvatur staan een
IJslander ruin, alleen de eigenaresse daarvan wil niet dat ze bij elkaar
staan omdat ze haar paard anders niet te pakken krijgt ...
Van andere mensen heb ik al gehoord dat ze wel makkelijk weg te jagen is
maar ik durf het niet. Met het touw zwiepen wat Linda zei dat hielp al niet
eens dus van ellende ben ik maar tussen het draad door gesprongen. Flenna
een stukje verderop weer naar mij toegelokt en haar halster afgedaan. Laatst
liep Flenna met halster en touw nog door de wei toen ging ze ook iedere
keer op haar eigen touw staan alleen omdat die Merens dus op mij af kwam
stormen ... Moeilijk hoor dit soort gevallen, de eigenaresse is echt
hartstikke aardig en zij kan echt alles met dat paard maar de rest van de
mensen op stal kunnen er niets mee

Groetjes Marsha