Ilona Kooistra schreef op zondag, 9 mei 2004, 13:41:


Zelf denk ik dan aan: hoe meer ik de mensheid leer kennen, hoe meer ik van mijn hond ga houden.
Hond kan elke dier soort zijn.

elsbeth flipsen schreef op zondag, 9 mei 2004, 13:28:


***De eerste 2/3 dagen hebben ze flink gevochten, maar dat vind ik natuurlijk niet zo raar want ze moeten elkaar leren kennen en de ragorde bepalen. Jack leek de baas te worden, maar ging het naar mijn mening wat overdrijven. Het was voor hem niet genoeg als Eli voor hem opzij ging en bleef achter hem aanzitten.
Nu vechten ze niet meer constant en staan soms zelfs uit één bak hooi te eten, maar vienden zijn het zeker niet. Mij is niet duidelijk dat er één de baas is. Ze jagen beide de ander weg en laten zich ook op hun buurt weer beide wegjagen.
Zolang ze uit elkaars buurt blijven is het rustig, maar zodra ze even niet opletten of één probeert vriendschappelijk te snuffellen gaat het weer fout en vechten ze weer even.
Ik ben er natuurlijk niet de hele tijd bij, maar zie elke dag weer wat nieuwe wondjes, dikke of kale plekken. Dit is nu al bijna twee eken zo en ik zie ook geen verbetering meer. Ik merk wel dat ze beide wat stressig zijn en niet lekker in hun vel zitten. Vooral bij Eli omdat ik die natuurlijk al langer heb en goed ken.
Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk wordt, want ik vind het erg moeilijk om het op een goede manier te omschrijven.



***Ik denk zelf ook niet dat het specifiek met hengst zijn te maken heeft maar omdat ik daar op andere forum zoveel commentaar over kreeg ging ik een beetje aan mezelf twijfelen of ik nou de enige gek ben die twee hengsten bij elkaar wil

Groetjes Viola.

viola schreef op zondag, 9 mei 2004, 13:33:


Die vergelijking gaat niet helemaal op.
Krachtvoer is eigenlijk "fastfood". Een paard besteedt van nature namelijk zo'n 60% van de dag om te grazen, zo'n 14 uur dus. Toen het paard gedomsticeerd werd moest het ineens voor de mens gaan werken, en bleven er na aftrek van arbeid en slapen niet meer 14 uur over voor het paard om te eten. Het probleem was toen om in die kortere tijd toch dezelfde voeding in het paard te krijgen, en toen is dus het "fastfood" uitgevonden: brokjes e.d.

Onze huidige paarden houden dagelijks wel 14 uur over om te eten, dus die kunnen zich volledig voeden met gras/hooi/kuil en hebben gewoon geen fastfood nodig.

Het probleem met fastfood is dat er in heel korte tijd veel voedingsstoffen vrijkomen, en die moeten wel kunnen worden verwerkt. Een lichaam dat aan het werk is (of net heeft gewerkt) staat nog in f&f mode en heeft op dat moment weinig bloed beschikbaar voor "huishoudelijke taken". Ilona heeft dat al goed uitgelegd. Bij hooi/gras gaat het vrijkomen van voedingsstoffen veel geleidelijker en is die belasting voor lever en nieren e.d. minder hoog.

Voor degenen die het nog niet weten: Mijn paarden krijgen inderdaad nooit fastfood, behalve op dagen dat ze zolang moeten rijden dat er geen 14 uur meer overblijven om te grazen. En dan krijgen ze dat fastfood beslist niet vlak voor of vlak na het rijden, maar op zijn vroegst een uur NA het rijden.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op zondag, 9 mei 2004, 13:17:


Deze PS haal ik even naar boven:

Ik waardeer het dat je alsnog bedankt. Het punt is dat in dit specifieke geval Ilona aan mij vroeg of ik meer informatie had en wilde geven en jij daarvoor al had geschreven te willen streven naar een zo natuurlijk mogelijk weide onderhoud. Dus vandaar dat mijn e-mails over kunstmest, MCPP en natuurlijker alternatieven in de 1e plaats voor jullie, Ilona en Frans, bedoeld waren. Wat niet wegneemt dat anderen op dit forum misschien ook ge-interesseerd zijn en daarom stuur ik die antwoorden niet naar jullie privé-adres maar post ze op het Forum.

In het kader van het forum, de groep als geheel, waardeer ik het ook dat je tijd hebt gestoken in een reactie. Ik als persoon hoef dit voorbeeld, de vergelijking met natriumchloride, niet.
Want, je schreef al eerder en schrijft nu opnieuw:

Ik wilde duidelijk maken dat het mechanisch, met je handen en een schop, verwijderen van ongewenste planten uit je wei natuurlijker is dan het gebruik van MCPP. Vanzelfsprekend is het mechanisch verwijderen ook natuurlijk dan het gebruik van keukenzout, of welke ander plantdodend middel dan ook!
Ik vind het dus in dit kader helemaal niet interessant of MCPP meer of minder milieubelastend is dan keukenzout. Is er een natuurlijker alternatief dan MCPP, DAT was en is voor mij de vraag. En het antwoord is ja, namelijk ongewenst planten handmatig verwijderen.

Waar het mij dus om gaat is dat als jij zoals je zelf schrijft je weide onderhoud zo natuurlijk mogelijk probeert te doen, je dan simpelweg geen MCPP en ook geen keukenzout zou moeten gebruiken, maar je handen en een schop. Als je zo'n middel WEL wilt gebruiken, o.k. dat is jouw keuze. Maar het is in tegenspraak met een streven je wei zo natuurlijk mogelijk te onderhouden. That's all …
Vriendelijke groeten, Lianne

Michiel en Lianne schreef op zondag, 9 mei 2004, 13:56:


Dat is ook zo, het is nog natuurlijker als ik geen schop gebruik maar dat met mijn blote handjes doe. Natuurlijk kan het altijd beter. In plaats van geteerde paaltjes voor mijn afrastering kan ik ook paaltjes zonder chemicalien nemen, alleen dan moet ik iedere twee jaar weer wat bomen omhakken om paaltjes te maken. Voor wat de wei betreft blijft het een compromis waarbij ik schaden en baten zo goed mogelijk probeer af te wegen. Als MCPP inderdaad schadelijk is dan ga ik misschien de plant met de hand uitgraven of leer ik er mee leven of verzin ik wat anders. Aangzien mijn opvatting vooralsnog is dat MCPP een middel is dat een natuurlijk plantenhormoon imiteert en uisluitend effect heeft op die ene plant (gras en andere planten hebben er geen last van) en dat insecten/bodemleven er ook geen last van hebben vind ik dit NU een "beste keus".

Maar aan de hand van nieuwe informatie/inzichten pas ik uiteraard mijn keuze aan.

Jack heb ik vroeger laten beslaan. Op DAT moment had ik niet de kennis/inzicht dat dit schadelijk was en dat er andere methoden waren.
Toen ik dit kennis/inzichten wel had gingen die ijzers er rap onderuit.

Nogmaals, ik ben op zoek naar feitelijke informatie naar de schadelijke effecten van MCPP. Vooralsnog lijkt het enige bezwaar tegen MCPP te zijn dat er een etiket "bestrijdingsmiddel" op zit.


Ik wilde daarmee aantonen dat je ieder middel negatief kan belichten (en daar niet eens voor hoeft te liegen) en dat de publieke opinie over een bepaald middel meer afhankelijk is van het etiket dan van de feitelijk inhoud/werking.


In mijn ogen niet. Gebruik van natuurlijke plantenhormonen vind ik vooralsnog een aanvaardbare manier van weidebeheer. Ik wil het zo natuurlijk MOGELIJK doen. Dat ik daarbij een afweging moet maken tussen wat praktisch mogelijk/aanvaardbaar etc. is is onontkoombaar. Als het 100% natuurlijk moet zijn dan moet de afrastering weg en moet ik me er mee verzoenen dat hier straks van nature alleen nog maar zuring en JKK groeit.

Groeten,
Frans