>
> Je insteek á la "wat doe ik tegen dit ongewenst gedrag" was dus
> in de basis al nonsens, want het is geen ongewenst gedrag. Pas
> op veel latere leeftijd wordt het dat, is het sociaal
> begrijpbaar en vatbaar voor conditionering.
>
> Groeten, Egon
> We cannot solve problems with the same thinking that created
> them. -
> Einstein
Ik ben het niet met Egon eens. En op zijn ongenuanceerde uitspraken moet je maar niet letten. Er zijn er die veel en veel erger zijn hier op het forum. Eigenlijk is Egon nog een schoothondje bij hen vergeleken. (aai Egon)
Maar wat het gedrag betreft.
Ik heb een veulentje van anderhalf en die mag van alles wat mams betreft. Tenzij.....ze naar mams haar zin veel te ruw is tijdens het drinken. Dan krijgt ze een knauw in haar kont of dijbeen die er niet om liegt! Ik heb niet zo een beste camera maar anders kon ik foto's van de littekens laten zien.
Het veulen zal ook wel niet begrijpen waarom het niet in de tiet mag knauwen en wel in de flank maar het wordt haar wel duidelijk gemaakt. In de flank mag het wel maar hier doet het pijn dus dat laat je uit je bolle hoofd.
Ik heb één keer een flinke blauwe plek opgelopen van het geknauw met haar melktandkjes en nu doe ik net als mams. Mijn velletje is teer dus daar blijf je vanaf tenzij je zachtjes doet. Een keer een duw, nog een keer een duw en dan een tik tegen haar nek. Opvoeden begint nu al. We zijn nu in het stadium dat ik alleen nog maar eh, eh, eh hoef te roepen als ze knauwbewegingen maakt en dat ze terugtrekt. En geloof me maar. Ze komt nog steeds graag bij me om gekroeld te worden. En ze komt nog steeds heel graag bij mams.
Ik heb een zoon die toen hij anderhalf was het geweldig vond om een iedereen met zijn plastic beker om de oren te meppen. Als ik dat toen niet had gecorrigeerd werd ik nu dagelijks met een anderhalve literfles cola om mijn oren geslagen. En een mensenkind is echt niet veel anders dan een paardenkind hoor.