Wij hebben zopas een huis gekocht in de Vlaamse Ardennen en zouden de tuin ombouwen tot miniweide (550 m²) waar ik onze twee paardjes af en toe eens laat grazen. In de buurt huur ik grote wei waar ze dag en nacht opstaan maar mijn bedoeling is ze bv 's avonds enkele uren op dit kleine stukje te zetten of een keer in het weekend, zodat ik op het terras kan eten terwijl ik hen zie grazen
De tuin is nu wat verwilderd. Het gras staat er zo'n meter hoog en hier en daar boterbloempjes. Ik zal foto op fotoserie zetten.
Kan iemand mij zeggen of ik dit gras eerst beetje moet afmaaien vooraleer ik de paardjes laat grazen?

Foto hiernaast dus

Eva Saegerman schreef op maandag 17 juli 2006, 1:09:


De eerste tijd zul je ze wat minder 'zien', maar na verloop van tijd worden ze steeds helderder, kun je ze zelfs gaan herkennen... Na dat ze alles hebben platgewalst, zullen ze hoogstwaarschijnlijk jou gaan opnemen op het terras, een ideale wisselwerking dus! Een aanval met een normale grasmaaier zou dit kunnen verhelpen, maar daar moet je bij deze temperatuur niet aan denken! Er is bijna niets waar je paarden zo een groot plezier mee doet als met hoog gras. Of het zou laag gras moeten zijn...
Okke

Vraag is echter: wil je dat? Boeren zijn in de eerste plaats mensen die dieren zien en houden als een soort produktie middel, het zijn niet bepaald dierenliefhebbers! 4 tot 10 paarden betekent in hun ogen in de eerste plaats 4 tot 10 maal een bepaalde opbrengst, de rest zal ze (paarden-)worst wezen... Wat ga je aan de boer over laten? De verzorging? Ze gaan in de regel bepaald niet zachtzinnig om met dieren, dat zijn ze niet gewent en zonder gegeven inzicht zullen ze op 'oude voet' doorgaan. Je jaagt de dieren zo nodig in de stal en zonodig weer naar buiten. Inmiddels is het alweer bijna 50 jaar geleden sinds ze dankbaar afscheid hebben genomen van hun Betsy's en Truusen, dus verwacht geen oude opgebouwde kennis betreffende paarden. Voorts vinden boeren paarden op hun wei maar vervelend, want paarden laten diepere sporen, voren, na, zodra het geregend heeft. Een rennend paard dat afremt zet zijn hakken in het gras en meteen heb je een prachtig vier lijnig spoor. Zodra het vochtig wordt, zowel in de lucht als in de ogen van de boer, mot het beest op stal geholpen worden. Ach, in die stal is er voldoende plaats, daar passen er wel meer dan 10. Kijk, dat zijn zo van die zaken waarin de boer best enige opvoeding kan gebruiken -maar hij zal het niet willen aannnemen... Leuk bedacht allemaal, maar er komt nogal wat bij kijken voordat boeren 'paarden-minded' zijn...
Okke

van lennep schreef op zaterdag 15 juli 2006, 8:53:

Hai Esther, ja de merrie is erg zacht, TE zacht denk ik vaak want ze wordt behoorlijk aangepakt door onze andere merrie en ze doet nooit es wat terug. Tot nu toe was ik altijd in de situatie dat er wel meerdere veulens waren zodat ze met elkaar konden spelen, maar Dono is nu de enige en mams wil niet met 'm spelen en tante ook niet, beetje sneu is het wel want ik wil dus ook niet met hem spelen, tenminste niet op z'n paards! Maar je hebt gelijk, het blijft vooral een GENOT zo'n grappig veulen, dat gekdoen is heerlijk..... Groetjes anna

Spirithorses schreef op zaterdag 15 juli 2006, 8:57:

Hai Pien, ha fijn van die geruststellende woorden, was nog niet eerder in de situatie dat een veulen zonder leeftijdgenootjes opgroeit en volgens mij zit ie gewoon verlegen om een speelkameraadje! Ja een streng 'moven' danwel 'oprotten' brengen we in de praktijk en je hebt gelijk dat het na een minuut of 5 / 10 wel over is, even uitzitten dus moewaah. Bedankt voor de tips.... Succes met je stem! groetjes anna

Nils Vellinga schreef op zaterdag 15 juli 2006, 13:29:


Hai Nils en Olly, en Sandratien
Ik ga hard oefenen met kijken vanuit m'n achterhoofd... van een flinke schreeuw (die er toch wel vanzelf uitkomt als ik besprongen word) schrikt ie toch wel een beetje. Ach (en wee) het is vooral grappig hoor dat spelen maar ik had 2 keer die lieve hoefjes tegen m'n kop en er even genoeg van grrrrr.
Dono is geboren 14 april, dus alweer ruim 3 maanden (had me even een maand vergist, hij groeit ook zo ontzettend hard!). Hij zo'n beetje vernoemd naar de Javaanse opa van m'n vriend en z'n volledige naam is Donovan, wat weer een Nederlandse connotatie heeft ('van'). De richel uit z'n hoeven is er nu uitgegroeit, en er zitten mooie natuurlijke kwartierboogjes in maar raspen laat ie nog niet toe. Ik maak dus nog grof misbruik van z'n slaapjes met dit doel....
Groetjes! anna

Eva Saegerman schreef op maandag 17 juli 2006, 1:07:


Wij hebben onze paarden gewoon meteen in een wei gezet met zo'n hoog gras (was 2 hectare dus dat ging ik echt niet maaien...). Het enige resultaat was heel heel veel beestjes, teken en vliegen enzo. Maar aangezien dit aan huis ligt zal het wel meevallen misschien. Verder waren onze paarden heel blij met het hoge gras, dus ik denk dat je het niet hoeft af te maaien voor de gezondheid ofzo.

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:42:


Komt MIJ als een horrorverhaal over.
Zal helaas wel realiteit zijn en worden en dan is inderdaad voorlichting geboden. Een compromis.

De ECHTE vraag is natuurlijk of er wel genoeg plek is om alle paarden die er nu in NL zijn paardgericht te huisvesten en of een compromis wel in het belang van de paarden is.
Aan de basis van PN ligt het paardgericht houden. Als je geen aquarium hebt kun je geen goudvis houden. Als je geen weidegang (en dan geen uurtje uiteraard) kan regelen, geen paard.
Ja, maar ..... = eigenbelang van de ruiter.

Ik ben het met Okke eens. Nee, dat wil je niet.

HC

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:42:


Oei, oei, oei, oei, oei, Okke, wat een vooroordelen. Foei toch ga je schamen. Hier in de buurt hebben vele boeren paarden en die gaan er heel paardvriendelijk mee om hoor. Niets van het alles zoals jij het omschrijft. Het enige dat ik zie is dat ze paarden wat makkelijker doorverkopen maar laten we eerlijk zijn, dat is niet enkel boeren eigen. Dat geldt voor de meeste mensen die voor hun brood paarden fokken.

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:42:


Okke, Okke, Okke, vreselijke vooroordelen gestoeld op nul, komma nul kennis.
Ga nu verplicht op bedrijfsbezoek bij twintig boeren in je regio en kom je verhaal hier dan weer vertellen.

Ik kan me pisnijdig maken om dit soort uitspraken want het slaat werkelijk helemaal nergens op. Ik ben zelf boerendochter en kom uit een agrarische familie en ik kan je zeggen dat je oordelen kant nog wal raken.

Waarom is een boer een boer denk je? In de eerste plaats omdat hij houdt van zijn beestjes.

Mensen die slecht zijn voor dieren heb je overal, in elke groep.

Maar helaas, helaas komt bij de nieuwe generatie paardenhouders over het algemeen steeds minder paardenkennis en paardengevoel voor. Iets wat bij veel mensen die al van generatie op generatie dieren houden wel ingebakken zit.

Stadsmensen die amper weten wat dieren zijn, schaffen leuk dieren aan. Juist die groep zie ik het veel en veel slechter doen!
Zij missen vaak een belangrijk stuk basiskennis en het gevoel ervoor.

En voordat ik nu alle stadsmensen en nieuwe paardenhouders over me heen krijg: over het algemeen, zeg ik. Hoeft niet altijd, maar je merkt het vaal wel snel in de omgang vind ik.

jose schreef op maandag 17 juli 2006, 10:07:


Nou, ook ik heb niet de meest positieve voorbeelden van hoe de meeste boeren die ik ken met hun 'vee' omgaan.
Maar ik heb die voorbeelden net zo goed niet van maneges!
Over het algemeen herken ik het zoals Okke stelt.
Hoewel je beter je paard bij een boer kunt hebben staan dan op een manege, en wat die kennis betreft vind ik weer dat je gelijk hebt, José.

Als boer zou ik me kapot lachten om die stadsnuffen met hun poedertjes, dekentjes roze sjabrakjes, gladgestreken haartjes en drankjes.

Hier ook een leuk voorbeeld: Wij kregen een tijdje geleden een weide erbij van de naastgelegen paardenpensionstal omdat de boer zei dat hij de weide toch niet nodig heeft omdat al zijn pensionpaarden op stal staan.

Ben zojuist eens begonnen met het artikel van min. Veerman te lezen, en wat me nu al opvalt, zonder op details in te gaan, is dat er weer alleen aan de 'buitenkant' gesproken wordt: Hoe moeten de terreinen eruitzien, bebouwing, hekken, geen afgetrapte paardenveldjes, enz enz, maar het woord PAARDENWELZIJN ben ik nog niet tegengekomen.

Stel stadsen die ergens brood in zien, lijkt het wel weer....

Groet, Pien

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:25:


ik denk dat ik het gras dan maar gewoon zo laat staan...
Ohhh das nu eens jammer zie
En de boterbloemen?

Goed nieuws! Dan ga ik toch eerst wel eens een keertje rondlopen op blote voeten om alle gevaarlijke voorwerpen te ontdekken ....

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:42:


Zó dat mag ook wel eens gezegt worden!
Punt één is dus, als je een paard stalt bij en boer, dat de boer bereid is te luisteren naar de wensen van de paarde eigenaar. Zo niet, begin er niet aan, omdat je er net een jaar zit en dan weer snel weg wilt zijn. Heb het al vele malen ondervonden dit.

Michiel