Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:42:


Komt MIJ als een horrorverhaal over.
Zal helaas wel realiteit zijn en worden en dan is inderdaad voorlichting geboden. Een compromis.

De ECHTE vraag is natuurlijk of er wel genoeg plek is om alle paarden die er nu in NL zijn paardgericht te huisvesten en of een compromis wel in het belang van de paarden is.
Aan de basis van PN ligt het paardgericht houden. Als je geen aquarium hebt kun je geen goudvis houden. Als je geen weidegang (en dan geen uurtje uiteraard) kan regelen, geen paard.
Ja, maar ..... = eigenbelang van de ruiter.

Ik ben het met Okke eens. Nee, dat wil je niet.

HC

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:42:


Oei, oei, oei, oei, oei, Okke, wat een vooroordelen. Foei toch ga je schamen. Hier in de buurt hebben vele boeren paarden en die gaan er heel paardvriendelijk mee om hoor. Niets van het alles zoals jij het omschrijft. Het enige dat ik zie is dat ze paarden wat makkelijker doorverkopen maar laten we eerlijk zijn, dat is niet enkel boeren eigen. Dat geldt voor de meeste mensen die voor hun brood paarden fokken.

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:42:


Okke, Okke, Okke, vreselijke vooroordelen gestoeld op nul, komma nul kennis.
Ga nu verplicht op bedrijfsbezoek bij twintig boeren in je regio en kom je verhaal hier dan weer vertellen.

Ik kan me pisnijdig maken om dit soort uitspraken want het slaat werkelijk helemaal nergens op. Ik ben zelf boerendochter en kom uit een agrarische familie en ik kan je zeggen dat je oordelen kant nog wal raken.

Waarom is een boer een boer denk je? In de eerste plaats omdat hij houdt van zijn beestjes.

Mensen die slecht zijn voor dieren heb je overal, in elke groep.

Maar helaas, helaas komt bij de nieuwe generatie paardenhouders over het algemeen steeds minder paardenkennis en paardengevoel voor. Iets wat bij veel mensen die al van generatie op generatie dieren houden wel ingebakken zit.

Stadsmensen die amper weten wat dieren zijn, schaffen leuk dieren aan. Juist die groep zie ik het veel en veel slechter doen!
Zij missen vaak een belangrijk stuk basiskennis en het gevoel ervoor.

En voordat ik nu alle stadsmensen en nieuwe paardenhouders over me heen krijg: over het algemeen, zeg ik. Hoeft niet altijd, maar je merkt het vaal wel snel in de omgang vind ik.

jose schreef op maandag 17 juli 2006, 10:07:


Nou, ook ik heb niet de meest positieve voorbeelden van hoe de meeste boeren die ik ken met hun 'vee' omgaan.
Maar ik heb die voorbeelden net zo goed niet van maneges!
Over het algemeen herken ik het zoals Okke stelt.
Hoewel je beter je paard bij een boer kunt hebben staan dan op een manege, en wat die kennis betreft vind ik weer dat je gelijk hebt, José.

Als boer zou ik me kapot lachten om die stadsnuffen met hun poedertjes, dekentjes roze sjabrakjes, gladgestreken haartjes en drankjes.

Hier ook een leuk voorbeeld: Wij kregen een tijdje geleden een weide erbij van de naastgelegen paardenpensionstal omdat de boer zei dat hij de weide toch niet nodig heeft omdat al zijn pensionpaarden op stal staan.

Ben zojuist eens begonnen met het artikel van min. Veerman te lezen, en wat me nu al opvalt, zonder op details in te gaan, is dat er weer alleen aan de 'buitenkant' gesproken wordt: Hoe moeten de terreinen eruitzien, bebouwing, hekken, geen afgetrapte paardenveldjes, enz enz, maar het woord PAARDENWELZIJN ben ik nog niet tegengekomen.

Stel stadsen die ergens brood in zien, lijkt het wel weer....

Groet, Pien

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:25:


ik denk dat ik het gras dan maar gewoon zo laat staan...
Ohhh das nu eens jammer zie
En de boterbloemen?

Goed nieuws! Dan ga ik toch eerst wel eens een keertje rondlopen op blote voeten om alle gevaarlijke voorwerpen te ontdekken ....

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:42:


Zó dat mag ook wel eens gezegt worden!
Punt één is dus, als je een paard stalt bij en boer, dat de boer bereid is te luisteren naar de wensen van de paarde eigenaar. Zo niet, begin er niet aan, omdat je er net een jaar zit en dan weer snel weg wilt zijn. Heb het al vele malen ondervonden dit.

Michiel