Nick Altena schreef op maandag, 10 mei 2004, 3:00:



Nee hoor, absoluut niet, maar de oude interessante indiaanse manier is alleen een bit, en een teugel en dat spreekt mij erg aan - hoe minder, hoe beter, en dat is zo geconstrueerd dat het blijft zitten. Totdat Cherokee ver genoeg is om met alleen een touw om de hals gereden te worden, maar dat zal nog wel ff duren , vrees ik. Ik heb nou eenmaal de handicao van dat gevoelig neusbeen. Toch zal het wel iets met bakstukken worden. Dat bit is gewoon een leren reepje met 2 ringetjes aan, voor de bakstukken.

Spirithorses schreef op maandag, 10 mei 2004, 3:07:


Ach, morgen weer verder, ik ga ook ,moet zo weer op..... Truste. Pien

Spirithorses schreef op maandag, 10 mei 2004, 3:07:


is ook zat toch.....heb er ook al aan gedacht maar dat bit wil ik niet..en ja ook die bakstukken zullen toch ergens aan vast moet zitten he, met alleen touwtje om de hals weet ik niet of je die ehhhh een touw stop nog kunt maken....haha
ga nu echt pitten tjo

Nick Altena schreef op maandag, 10 mei 2004, 3:11:


overigens ......nog een keer dan .....er zijn ook LEREN bitten ...
trusten.......nick

e m kraak schreef op maandag, 10 mei 2004, 2:08:


Ik weet niet waar jij deze informatie vandaan haalt.

Danielle

Nick Altena schreef op maandag, 10 mei 2004, 3:13:

Nick Altena schreef op maandag, 10 mei 2004, 3:13:

eh maar geloof dat jullie even vergeten zijn dat je bij een leren bit hellemaal niks nodig hebt zit of kan een riempje aanzitten achter de kin. en je kunt er nog een paar teugels aan vast zetten.??

Danielle van den Heuvel schreef op maandag, 10 mei 2004, 7:32:


????

Helene zei:
misschien had je niet moeten zeggen dattie moest gaan slapen.

Maar serieus: ik zou zeggen, dat in dat geval je timing beroerd was.
Ik heb de indruk dat jouw gedachte, als een paard iets niet doet wat je
van hem verwacht, is "dat paard doet niet wat ik wil." Pat Parelli en
zijn leermeester Tom Dorrance hebben mij geleerd te denken "hm,
blijkbaar doe IK iets niet goed".

groetjes, Helene

Hoi Helene,

Ik ben het helemaal met je eens, vooral dat laatste. Ik merk toch nog
vaak dat mensen eerst de fout bij het paard (blijven) zoeken. Ikzelf
incluis, al leren Taar en m'n lespaardje me dat echt goed af.

Nu zit ik al een tijdje te zoeken naar de REDEN dat een paard zo hard
tegen druk ingaat dat je je gedwongen voelt om een sleutel te gebruiken.
Kan iemand mij die geven ?

Persoonlijk (ja, de porcupine heb ik werkelijk bij ALLERLEI paarden
uitgetest, het is zo'n simpele oefening.) heb ik nog nooit meegemaakt
dat een paard niet bij maximaal fase 3 opzij ging. Als je de fases maar
rustig en geduldig opbouwt (EN onmiddellijk released). Taar heeft bij
m'n eerste poging ook aan m'n handen gehangen, ik BEGON toen bij fase 3
of zo...

Helene, welke fase zou je willen noemen dat Ray Hunt gebruikte bij dat
paard waar hij op reed, bij het grondwerk ?. Dat paard had volgens zijn
vrouw "de hardste mond die ze ooit had gezien".
Ik gok op 3, en harder heb ik 'm gewoon geen enkele keer zien gebruiken.
Hij legde wel HEEL VEEL NADRUK op de INSTANT RELEASE.

En heb je die discussie na de les nog kunnen volgen ? Een vrouw stelde
dat die hardheid misschien wel aangeboren was of raseigen. Daar was hij
aardig fel op. Alle paarden zijn aangeboren heel licht in de hulpen, ze
kunnen die beruchte vlieg voelen. Maar het betere ruk en pluk werk had
dat paard gemaakt tot wat ie was (ging echt overal doorheen als hij de
kans kreeg, maar toch had Ray niet meer nodig dan maximaal fase 3). Heb
ik dat zo goed verwoord ?

Hou je ons op de hoogte van het Trailer laden ? Ik wil trouwens graag
een keertje langskomen. Ben namelijk heel nieuwsgierig geworden naar hoe
die tips van Ray uitpakken. Zullen we daar prive over mailen ?

Groetjes,
Angelique

Frans Veldman schreef op zondag, 9 mei 2004, 13:50:
Een lichaam dat aan het werk is (of net heeft gewerkt)

Hoi,
Het volgende is als grapje bedoeld hoor.

Maar een shetlander kent die f&f mode niet. Die hebben in de genen zitten: Grijpen wat je grijpen kunt, straks is het op.

Althans zo werkt het op de shetlandeilanden. Alleen die mafkezen hier hebben er geen erg in dat dat hier niet meer hoeft.

Maar ik ging dus rijden met net hooi erin en ze liep goed tot ongeveer 3/4 uur. Toen kreeg madame honger en dat is dan een ramp, want ze snaait alles weg wat aan haar neus voorbij komt of dat nu in draf, galop of stap is, je wilt niet geloven hoe snel die kan snoeien en dingen van de grond kan oprapen.

Ze is gelukkig niet de enige. Op een wedstrijd zagen we eens een vierspan shetten keurig een dressuurnummer rijden. Totdat de eerste pony (de buitenste) bedacht dat de decoratie wel eens eetbaar kon zijn. Dus bij het passeren van een bamboe struik neemt hij een hap en trekt zo die struik met pot en al tussen zijn "collega's" in. Hahaha het publiek lag in een deuk en die commentator natuurlijk een geweldig verhaal over de altijd hongerige, eetgrage en slimme shetlanders. Ik denk alleen dat die menner niet zo kon lachen.

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op zondag, 9 mei 2004, 16:49:
Hoi,
En de mijne ook niet op jouw, maar ik heb ooit het etiket gelezen. Ken het spul zelf niet (althans ik heb wel wat staan, maar weet de naam er niet van omdat het in een blanco bus staat en alleen voor JKK was bedoeld).

Werkzame stof; mecoprop-p
IRRITEREND
Bijzondere gevaren: schadelijk bij opname door de mond
gevaar voor ernstig oogletsel ook in verdunde vorm
aanraking met de huid vermijden
draag geschikte beschermende kleding,
handschoenen en bescherming voor de ogen.
niet eten,drinken of roken tijdens gebruik
verwijderd houden van eet-drinkwaren en
diervoeders

In weilanden niet korter dan 7 dagen voor de beweiding toepassen

Dus vandaar dat ik dacht dat het spul nogal "gevaarlijk" was om te gebruiken. Zoiets zetten ze er toch niet voor niets op.

Wil ik nu wel eens van jou weten wat jij dan op het etiket hebt staan.

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op zondag, 9 mei 2004, 16:56:

Hoi,
Ja dat is ook wel zo. Vroeger moesten de paarden op het land ook harder werken dan nu, dat geef ik ook toe. En een vrij (wild) paard zal ook wel meer km maken om zijn portie bij elkaar te moeten scharrelen. Maar dat is toch niet echt een vergelijking. Ze leven nu eenmaal zoals wij ze houden en misschien met te veel voer, maar ja het zij zo. Ik geef de mijne al minimaal, maar een shet wordt al dik van lucht. Ik kan haar ook niet 24/7 hooi geven hoor, kan ik haar rollen. Net als weidegang; ook niet mogelijk. Er zijn hier geen goede omstandigheden om een shet natuurlijk te houden.

Maar dat werken voor de kar .. het is maar hoe je het bekijkt. Als je nagaat dat ik eigenlijk door de week alleen wat met haar speel, wandel en borstel, dan is een 1 tot 2 uur in de week die wagen trekken toch voor haar doen een redelijke krachtinspanning.
Maar ze krijgt er ook echt geen 1/2 kg brokken voor. Klein handje, dus verwaarloosbaar.

Het gaat mij dan ook meer om het hooi. Moet je daar ook een uur mee wachten na een rit? Als het toch nauwelijks werken is, dan zou dit dus niet uitmaken?

Groeten,
Ingrid

Sorry,
Ik liep (vanwege moederdag) zo ver achter met mijn berichtjes dat ik ook een keer een etiket plaatste, maar nu ontdek al lezend verderop, dat het wat overbodig is geworden.

Maar toch, als ik zo'n etiket zie dan hou ik mij eraan.

Tenminste, heb dat 1x niet gedaan. Isabella heeft ooit luizen gehad en toen moest ik haar wassen tot op de huid met een of ander smerig goedje (uit de handel nu; naam even kwijt). Ook etiket met zeer irriterend voor de huid, draag handschoenen. Echter ik kan niet met handschoenen werken en bedacht als het de pony's huid niet irriteert, waarom dan wel de mijne. Dus gaan wassen.

Nou het ging maar net. Wat een brandende handen had ik na de wasbeurt. Nee dat was niet voor herhaling vatbaar. Had dus ook wel medelijden met de pony hoor en vroeg me af of haar huid ook zo zeer deed. Volgens het etiket zou dat niet zo zijn ... tja wie zal het zeggen.

Maar Frans je zegt wel dat MCPP niet getest is voor voedingsmiddel en dat je het daarom dus maar gebruikt. Geintje, test het zelf eens uit. Doe eens gek en gooi het eens over de sla ... haha.

Groeten.
Ingrid

viola schreef op zondag, 9 mei 2004, 22:40:
Hoi,
Leuk. Nee op een buiging na kan ik Isabella niets meer leren. Ik heb daar zelf ook het geduld niet voor. Of beter, ik ben te onduidelijk in mijn aanwijzingen want ik vergeet steeds hoe ik de keer ervoor nu ook al weer precies stond. Dus dat liggen en zitten zal er wel nooit inkomen.

Isabella steigert niet uit protest, maar vaak uit losbolligheid. Van het bokken heb ik wel ooit een foto gemaakt en zag toen pas hoe enorm hoog ze kan bokken.

Maar steigeren is meestal in het bos als ik haar tegenhou en ze wil vooruit. Enorm mooi om te zien met al dat haar. Maar heb dan meestal mijn handen wel vol, laat staan dat ik dan een foto kan maken. En als ze het doet uit losbolligheid, zal ik het haar maar niet vanuit die manier gaan leren.

Groeten,
Ingrid