Wat een nachtbrakers hier zeg....
Ik heb een vraag over het bijvoeren, NA de inspanning.

Ilona, je schreef:
(fight&flight) of naar de lichamelijke onderhoudstaken zoals
spijsvertering, herstel etc.. (sympatisch versus para-sympatisch stelsel)
Een paard wat net gelopen heeft, staat nog in de f&f-mode. Dus de
spijsvertering kan dan nog niet goed werken. Dit is bijv de reden waarom je
niet met een volle maag moet gaan zwemmen....

Ik snap dat inspanning vlak na het eten niet goed is. Maar dat eten na de
inspanning niet goed is, zie ik nog niet zo.... Dat een paard na de
inspanning nog een tijdje in de f&F-mode staat, begrijp ik nog. Maar hoe
lang duurt die f&f-mode; als je uitstapt, afzadelt, nog wat rondkeutelt etc,
lijkt me dat toch voldoende "cooling down".... Ik wil hier graag wat meer
over weten. Hoeveel tijd heeft het lichaam nodig voordat het "klaar" is voor
de spijsvertering (en dus voer)? Wat gebeurt er in het lichaam wanneer je
binnen die tijd voert? Wat kan er "mis" gaan?
groetjes, Petra

hoi pien,

kan je me de site van 'Voest' geven. ben er al even naar op zoek maar kom alleen op sites die over hem gaan.

groetjes,
kim

Komt ook uit een ander draadje voort.

Ik heb de meningen over hulpmiddelen in geval van nood in het verkeer gelezen.

Werkelijk! Ik hoop dat niemand het hier ooit hoeft mee te maken, vooral voor de paarden.

Maar als we zo vrij met onze paarden omgaan, geen hoefijzers, NH,geen bit, paardvriendelijk inrijden.............. en je komt in het verkeer met een zweepje, bit, noodstop, touwtje........weet ik veel aan.
Wat vertel je het paard dan?
Precies, er is iets aan de hand, spanning, paniek, niet goed.
En het paard denkt............we moeten wegwezen!

In het verkeer hebben we met onzelf te maken, met de paarden, met andere mensen/dieren en machines die onverwachte geluiden kunnen maken. (ik denk aan vrachtwagen die wel eens zo een fluitgeluid kunnen maken).

Doordat we met derden te maken hebben, valt het argument het paard vertouwt mij en ik heb de overhand eigelijk weg.
Want vanuit het niets kan zo maar een ding/geluid met een noodvaart dichterbij komen.

En hulpmiddelen is dan alleen maar versterking/dwang van de situatie.

Zelf ben ik met een jong paard bezig en ik blijf verkeer/botte autorijders een ramp vinden.
Twee weken geleden heb ik een auto nog allerlei lelijks nageroepen.

Gebeurt er iets, is het zaak het paard zo snel mogelijk zo rustig mogelijk tot stand te krijgen of te houden.
En die hulpmiddelen/dwang is voor mij dan geen oplossing maar een ahndicapt............ik denk dat ik het dan van mijn lage, rustige stem moet hebben.

Ik heb ooit een paard op hol zien slaan en de man er op had engelenwacht(paard ook trouwens).
Zelf zat ik ook op een paard, wij waren samen een ritje maken.
Ik had toen nog een zweepje bij mij, maar ik hield het paard bij mij/onder mij door mijn stem...........dacht niet eens aan het zweepje.
De man op "vliegend"paard, streedt door de hele situatie heen,om met dwang zijn paard in rust te krijgen.
Het hielp hem niets, eerder het tegendeel.
Allemaal hebben we het overleeft zonder schade.

Maar paard en verkeer blijven risico's houden.
Niet zo zeer door het paard, maar door de derden........in mijn ogen.
Tuurlijk zijn er ook gevaarlijke situaties door paarden ontstaan, maar die paarden hadden niet eens op de weg mogen zijn...........toch?

Mijn paard heeft nog niets in het verkeer te maken en ik wil het verkeer ook zoveel mogelijk blijven ontlopen.

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 10 mei 2004, 9:24:


Verschilt per pard.

Jonge paarden liggen ook wat vaker, dan oudere.
De oudere komen ook moeilijker overeind.
Verder is het maar net wat het paard zelf wil.

Rosita Compagner schreef op maandag, 10 mei 2004, 9:29:


Hoi,
Ik weet het niet zeker hoor maar volgens mij is het niet de bedoeling dat je het PAARD met dat touwtje slaat maar JEZELF ,zoals IK het hier begrijp......touwtje in je hand en links en rechts over je EIGEN schouwders slaan (soort geselen zoals je op tv wel eens ziet haha maar dan niet zo hard dat je rug bloedsporen krijgt)
Groetjes Nick