Ingrid den Ouden schreef op maandag, 10 mei 2004, 8:54:


Heb ik al uitgelegd in een ander mailtje. Net zoiets als dat je tegenwoodig op de verpakking van een voetbal leest "niet geschikt voor kinderen onder de drie jaar in verband met kleine onderdelen".

MCPP is niet officieel getest als voedingsmiddel dus MOET al deze informatie erop staan.

Groeten,
Frans

Petra schreef op Mon, 10 May 2004 09:33:34:


Zoeken op "sympathisch versus pra-sympathisch systeem". Hebben alle zoogdieren. Het bloed wordt OF gebruikt voor de spieren e.d. OF voor spijsvertering. Bij inspanning en verhoogde afvoer van afvalstoffen wordt de bloedstroom naar darmen/lever etc. tijdelijk op een lager pitje gezet. Omgekeerd ook.
Vlak na het rijden zitten er nog veel afvalstoffen in de spieren, je kan beter wachten met voeren tot die afvalstoffen verwijderd zijn, de eventuele adrenaline-spiegel weer gedaald is, etc. Als je voedsel geeft gaat de hoofdstroom naar de spijsverteringsorganen en krijgen de spieren minder bloed, terwijl ze dat eigenlijk nog wel nodig hebben.
Je paard zal er niet direct dood aan gaan of zo, maar het is gewoon gezonder om het zo te doen. Als je zelf net bent gaan hardlopen en je schuift direct daarna aan tafel dan zul je ook merken dat het niet zo goed valt, je eerder spierpijn krijgt, etc.

Groeten,
Frans

Ik ben inmiddels in parelli level1 aan de ridingskills te gekomen maar heb angst om te rijden ontwikkeld.Ik heb voorheen mijn hele leven op allerlei paarden gereden en zelfs in Duerne gezeten voor 3 jaren op de opleiding bedrijfsleider/instructeur(ben toen volledig afgeknapt op het engelse harde rijden)maar nu is er een angst bij in geslopen(heb van zeer nabij imand zien overlijden na val van paard).
Goed ik durf nu op te stijgen met veel angst en kan lateral flexion doen maar bijde eerste beste spanning spring ik er weer af en kom dus niet verder.Nou ben ik van plan om een cursus level 1 te gaan volgen want ik kom dus niet verder maar heeft iemand nog andere ideen of weet iemand iemand die mij eens een les kan geven want ik moet er gewoon doorheen maar krijg maar geen controle over mijn angst.

Danielle van den Heuvel schreef op maandag, 10 mei 2004, 1:45:



Schrikken is een reclec beweging van het paard. Het ene paard spring opzij en de andere draait om.
Schrikken valt niet te voorkomen. Natuurlijk kun je het paard wel trainen en hem meer vertrouwen geven zodat hij minder snel schrikt.

Zelf rij ik op een paard die de nijging had om er als een gek vandoor te gaan. tja daar hebt geen bit of wat tegen. De enigste manier om dit paard niet tot rennen te krijgen is volkomen ontspannen blijven zitten. Hij nam dan hooguit twee sprongen en stond dan stil. De teugels had ik dan lieft op mijn zadel liggen om niet te de nijging te hebben om hem van voren tegen te houden. Nu is die paar sprongen in het verkeerd al gevaarlijk, maar nagelang je zo werk, hoe minder het paard schrikt. Nu maakt ze even een drumstel op haar plek en gaat weer verder.

Is het volkomen ontspannen zitten niet voldoende en je paard wil toch gaan draaien of weg spurten. Dan is het even tegen houden met zit en been voldoende. Is dit niet voldoende dan zit je niet volkomen ontspannen.
Er is bijna niks moeilijkers om in zulke situatie's geheel ontspannen op je paard te zitten.

Groetjes Josien

Spirithorses schreef op maandag, 10 mei 2004, 2:58:


Dat bit heet een memerot bit. Het mond stuk is van leer met gewone bit ringen waar de teugels aan zitten. Door de kin riem dat als een soort half rondje uitziet blijft het bit in de mond. De kinriem zit in de kin holte. Niet alle paarden vinden dit bit fijn en gooien het er uit. Want dat is mogelijk met dit bit.

Persoonlijk vind ik dit geen fijn bit voor het paard. Het is stug en bij het openen van het paard zijn mond komt het veel verder voor in de mond te liggen. Heb je een paard met een platte kin of een korte mond. Dan is dit bit al even al niet geschikt.

Groetjes

Frans Veldman schreef op maandag, 10 mei 2004, 10:53:

Helemaal mee eens.
Dat is waarom o.a. zeekraal en lamsoren een speciaal mechanisme hebben om toch in zeewater te kunnen groeien


Inderdaad is dit ook bij hydro-cultuur zo. Maar je moet niet vergeten dat het hier gaat om een oplossing in puur water, dus zonder welke buffer dan ook. Hierbij moet je inderdaad zorgen dat je een constante lage bemesting meegeeft. Met een electrische geleidingswaarde die maar een paar punten hoger is dan leidingwater.

Het idee achter de zeezout(en) op het land te brengen, is echter dat vele mineralen en spoorelementen in de loop van eeuwen gedeeltelijk uit de bouwvoor zouden zijn gespoeld en dat je door onbehandeld zeezout (en met dat alleen, omdat het volgens de onderzoeker alle stoffen in de juiste verhouding bezit) erop te brengen, je deze tekorten weer aanzuivert.
Ik denk dat je in de volle grond veel minder voorzichtig hoeft te zijn. Als je kunstmest bekijkt kan deze ook verbranding geven als je niet uitkijkt. Je zal dit dus toe moeten passen als er geen gewas op staat of als het gras in geval van een weide in rust is, of inderdaad zo verdunnen dat je het kunt spuiten bij geschikt weer. Maar dat moet getest worden.
Het is misschien wel mede een verklaring waarom zeeklei, naast een veel betere vochtvasthoudendheid, dus met veel minder uitspoeling, zoveel vruchtbaarder is dan zandgrond. Ook meen ik nog te weten dat de jaren na de overstromingsramp in 1953 in ons gebied de boeren prima oogsten hadden.
groeten
Piet

nienke mulder schreef op maandag, 10 mei 2004, 11:42:


Beste Nienke,

de eerste stap om controle over je angst te krijgen heb je al gemaakt: namelijk door toe te geven dat je angst hebt. Ik weet wel iemand die je kan helpen: mail me maar even privé, als je wilt.

Groet, Marianne

nienke mulder schreef op maandag, 10 mei 2004, 11:42:


Misschien fijn als je dan even vertelt waar je precies woont.

Ik geef zelf ook lessen. Vaak ook aan mensen met rij angst. Ik wil je dus wel helpen, maar de afstand speelt een grote rol. Dan kunnen we waarschijnlijk je weliemand anders aan bieden.