>
> Zoals Esther (
nr.5318) al verklapte: jawel, én met merrie(s)
> erbij (die ze met tegenzin toch broederlijk delen).
>
> Maar de manier waarop ik hier mijn hengsten hou, en met ze omga,
> vind ik heel moeilijk te projecteren op gemiddelde andere
> bestaande situaties. Dan zou je net als ik met je ponies moeten
> gaan sámenleven... ik bedoel daarmee dat de sociale afstand
> tussen de mensen en hun paarden vrijwel altijd veel groter is
> dan die met hun hond bijvoorbeeld.
> Daarom hield ik dus eigenlijk mijn klep dicht
***Ben blij dat je nu toch reageert. Dat ik niet niet metten jou manier van omgaan met je pony's over neem wil natuurlijk niet zeggen dat ik niet geinteresseert ben ik jou verhaal.
> Wat die twee genoemde hengsten betreft: je schrijft dat ze
> gewend waren bij merries en ruinen? Maar was dat samen (kenden
> ze elkaar al) of ieder voor zich (wel ieder voor zich andere
> paarden gewend maar kenden elkaar niet)? Dat maakt wel een boel
> uit natuurlijk.
***Het was ieder voor zich, ze kenden elkaar dus nog niet.
> Als ze vreemden voor elkáar waren.... Het kan zo zijn dat ze
> elkaars persoontje gewoon echt niet kunnen uitstaan. Ook die
> variant heb ik hier wel eens meegemaakt (dan helpt er niets
> anders dan 1 eruit te halen anders blíjf je aan de gang - mijn
> geduld heeft grenzen).
***Ik denk zelf ook dat het aan de twee 'persoonlijkheden' ligt en niet aan het feit dat ze beide hengst zijn.
Maar op zich is het niet zo ongewoon dat
> ze blijven stoeien en af en toe een schrammetje oplopen. Dat is
> hier ook, en het verschil met "menens" elkaar toetakelen kun je
> gedragsmatig haast niet missen, maar ze zijn nou ook weer niet
> van chocola hoor
***Ja weet ik, ik ben er ook niet bang voor als ze wat wild zouden spelen. Dat deed Eli met z'n vorige vriendje ook vaak, maar dat is toch heel anders. Dan hadden ze wel eens en schrammetje, maar nu is het elke dag bij de één of de ander een bult en kale/rode plek erbij. En verder komen ze niet bij elkaar in de buurt. Eli probeerde in het begin nog weleens vriendschappelijk te neuzen, maar daar waagt hij zich nu ook niet meer aan.
Groetjes Viola.
------------
