Esther schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 23:00:


Hi, Nou sjezen doet ze nog niet hoor. Het is een langzaam drafje, wel met opgeheven hoofd maar in een langzaam tempo... Zij blijft gelukkig van haar hechtingen af (verbaas ik me wel over)!

Waar had brella een verwonding, en hoe groot/diep was het? Is het open gegaan (mijn DA zegt dat die kans erg groot is) Hoelang duurde het voor het er redelijk uitzag en hoelang duurde het voordat je er weer normaal op kon rijden? (ik krijg geen antwoorden van de DA en heb er zelf geen ervaring mee) groetjes ilona

Esther schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 23:00:


vergeet er bij te zeggen dat het bij Brella op het voorbeen was, tot op het bot, maar geen spieren geraakt geloof ik. In ieder geval flapte het vlees zover open dst je op het bot keek. Het was het pijpbeen. Dus wel een andere verwondig al jouw Baladeika. Bret was ongeveer een half jaar oud, het was een trapwond. Onder narcose gehecht.

Groeten Esther

Frans Veldman schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 22:56:


aha, dus deze manier van stoppen is dus niet alleen voorbehouden aan een zgn.paniekstop. Bedankt Frans.

ook giga kuilen. Ze gaat er daarna in liggen. Dat doet ze eigenlijk nergens
anders en verder doet geen enkel ander paard het daar. Raar he. (misschien
is ze van Duitsen bloed )

Dat doet mijn Joseph ook! Hij maakt een giga kuil voor in de bak, links van
de ingang en gaat daar in liggen! Onze paarden staan 24/7 in de bak met een
grote inloopstal waar ook altijd hooi ligt. Maar als we dus in de bak willen
rijden moeten we eerst een paar kruiwagens zand (Joseph is een Shire, het is
dus een grote kuil) in de kuil storten.
En volgens mij is het toch echt een engels paard.... hoewel met duitse
neigingen

Harriët*