sorry, ik bedoelde Piet, zag het te laat, had al op verzenden gedrukt. Pien

Gister heeft Navaho, de 5 jarige Arabier - buurhengst Cherokee voor het eerst gedekt. Het was prachtig om dat spel te zien, in de wei, ze hebben 2 uur bij elkaar gelopen en iedereen voelde zich er goed bij en vond het zo mooi dat het op deze natuurlijke manier kon. -De reden dat ze niet gelijk de hele hengstigheid dag en nacht bij elkaar kunnen zijn ligt overigens in het feit dat de eigenaar het een beetje eng vindt om zijn paard dag en nacht op het gras en in mijn afgelegen wei te laten, en ik wil respect hebben voor zijn mening.-
Al direct gister viel het op dat Navaho na afloop erg wankel liep, niet at en dit is alleen maar erger geworden. In eerste instantie dachten we dat hij alleen maar hevige spierpijn heeft en overbelast en vreselijk uitgeput is, maar nu vind ik dat hij erg gedesorienteerd is, zijn hoofd erg schuin houdt als hij al (met aandringen van mij) probeert te eten. Hij lijkt pijn in/aan zijn mond te hebben en ik ben verschrikkelijk bang dat hij in het 'liefdesspel', dat er af en toe behoorlijk heftig aan toe gaat, een klap tegen zijn kaak gekregen heeft met alle akelige gevolgen van dien. Maar waar komt nu die gedesorienteerdheid vandaan ? Uiteraard is de DA gebeld, die komt straks maar in tussentijd 'gooi' ik dit alvast op het forum.Ik maak me erg bezorgd, voel me vreselijk schuldig (....als ik niet gewild had dat hij dekte was dit nooit gebeurt, enz enz,...) , gewoon shit, pech, maar nu ? Het lijkt wel op een hersenbloeding, Wie heeft dit ooit eerder meegemaakt en weet raad?
Pien

Spirithorses schreef op donderdag, 13 mei 2004, 10:39:

maar nu vind ik dat hij

Als hij een klap/trap tegen zijn hoofd heeft gekregen , vind ik het niet zo raar dat hij behalve pijn ook dissie/desoriënteerd is.

Wel nee, je moet je helemaal niet schuldig voelen, ben je mal!
Dit was een keus van beide partijen, die altijd een risico met zich mee bengt.
Zoals je zelf zei, was iedereen tevreden over het spel wat zich in een paar uur ontwikkelde.

Neem de dingen zoals ze komen.
Een mens lijdt het meest..........onder de dingen die hij vreest, maar zover is het nog niet.

Sterkte de komende uren.
Het zal allemaal recht komen. ;o)

Hoi

Twee weken met wondjes en zorgen lijken heel lang en het is natuurlijk niet zo leuk als je voelt dat je paardjes niet zo goed in hun vel zitten. Blijkbaar is de rangorde nog niet helemaal gesetteld en moet je nog even geduld hebben. Geef je ondertussen wel op twee plekken hooi? Dan kunnen ze beiden toch rustig eten. Bij mijn twee merrie duurde het wel langer als twee weken voor ze echt mekaar geaccepteerd hadden en zelfs nu wordt er af en toe nog flink gedreigd. Bonny was laatst koliekerig en Mookie greep meteen haar kans om hoger in rang te komen. Twee dagen later was er weer heibel toen bonny weer lekker in haar vel zat en haar ereplaatsje opeiste. Gevolg sneetje in haar neus.

toedeledokie
Elsbeth

jo schreef op donderdag, 13 mei 2004, 10:09:


Hallo Jo,

Mooi verhaal, slimme aanpak.

Groet,
Saskia

cornelie schreef op donderdag, 13 mei 2004, 9:27:


Bedankt voor de link Cornelie! Maar ik zou dan dus bij de clinic hier niet op gelet hebben...ik zou dat verschil niet opgemerkt hebben. Ik weet nog niet of ik naar de clinic kan, maar je hebt gelijk als je zegt dat ieder het voor zichzelf moet beoordelen. Alleen als je zelf gaat kijken, kun je een mening erover hebben. Als ik ga, laat ik zeker nog weten hoe ik de clinic ervaren heb

Groetjes,
Linda